جشن گرفتن به مناسبت مولودی و مناسبت های اسلامی دیگر از دیدگاه علامه قرضاوی
سؤال: حکم شادی کردن به مناسبت سالروز تولد پیامبر أکرم و مناسبت های اسلامی دیگر؛ مانند آغاز سال هجری و سالگرد إسراء و معراج، چیست؟
جواب:بسم الله، والحمد لله، والصلاة والسلام على رسول الله، وبعد …
مسلمانانی وجود دارند که هرگونه جشن و مراسم و هرگونه سخن در مورد یادبودهای اسلامی از جمله هجرت پیامبر، إسراء و معراج، تولد رسول الله(صلی الله علیه وسلّم) ، غزوه ی بدر بزرگ، فتح مکّه مکرّمه وسخن در مورد هریک از رخدادهای سیره ی محمّد(صلی الله علیه وسلّم) وهرگونه سخن در این موضوعات، را بدعت به شمار می آوردند، هربدعتی هم گمراهی است و هر گونه گمراهی نیز صاحبش را به دوزخ می کشد،چنین موضعی بطور مطلق و عموم جایز به نظر نمی رسد .
و آنچه ما مسلمانان از آن بی زاری جسته و آن را زشت می دانیم عبارت است از جشن ها و سالگردهایی که با منکرات آمیخته باشد، و در آن ها کارهای خلاف شرع صورت گرفته و همچنین چیزهایی گفته شود که خداوند در تأییدآنها دلیلی نفرستاده باشد ، همان کارهای نامشروعی که در مراسم های مولود پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه وسلّم) و جشن تولدهایی که برای اولیاء و صالحین برپا می دارند، در برخی کشورها رخ می دهد!
امّا اگر ما این فرصت را برای یادآوری فرازهایی از سیره و زندگی رسول الله(صلی الله علیه وسلّم) و شخصیت این پیامبر بزرگوار، و رسالت فراگیر و همیشگی اش ، آن رسالتی که خداوند بعنوان رحمت برای جهانیان قرار داده است، بکار بگیریم، گمان نمی کنم در این صورت بدعتی و گمراهی به چشم بخورد!
ما وقتی از این رخدادها سخن به میان می آوریم، مردم را به یاد نعمتی بزرگ وا می داریم، و یادآوری نعمت ها، مشروع، پسندیده، مطلوب و خوب است، و خداوند در کتابش ما را به آن امر فرموده است﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَاءَتْكُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا وَجُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا ﴾ [الأحزاب: ٩] ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده‌اید! نعمت خدا را بر خود به یاد آورید در آن هنگام که لشکرهایی (عظیم) به سراغ شما آمدند؛ ولی ما باد و طوفان سختی بر آنان فرستادیم و لشکریانی که آنها را نمی‌دیدید (و به این وسیله آنها را در هم شکستیم)؛ و خداوند همیشه به آنچه انجام می‌دهید بینا بوده است.
﴿إِذ جَاءُوكُم مِّن فَوْقِكُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَإِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا﴾ [٣٣:١٠] ترجمه: (به خاطر بیاورید) زمانی را که آنها از طرف بالا و پایین (شهر) بر شما وارد شدند (و مدینه را محاصره کردند) و زمانی را که چشم ها از شدّت وحشت خیره شده و جان ها به لب رسیده بود، و گمان های گوناگون بدی به خدا می‌بردید.
غزوه خندق را به یاد می آورد یا غزوه أحزاب، آن گاه که قبیله قریش و غطفان و حبشی ها، با پیامبر(صلی الله علیه وسلّم) و مسلمانان در وسط خانه های خودشان، جنگیدند، و شهر مدینه را محاصره کردند، و خواستند ریشه ی تازه سبز شده ی مسلمانان را از بن برکنند، و خداوند آن ها را از این مخمصه نجات داد.
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَن يَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ﴾ [المائدة: ١١] ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده‌اید! نعمتی را که خدا به شما بخشید، به یاد آورید؛ آن زمان که جمعی (از دشمنان)، قصد داشتند دست به سوی شما دراز کنند (و شما را از میان بردارند)، اما خدا دست آنها را از شما باز داشت! از خدا بپرهیزید! و مؤمنان باید تنها بر خدا توکّل کنند!
خداوند بادی بر آنان فرو فرستاد و همچنین سربازانی از ملائکه، که مردم آنها را نمی دیدند، خداوند مسلمانان را به آن ایام یادآور می شود، می گوید ای مسلمانان آن روزها را یاد کنید و این چیزها را هرگز فراموش نکنید، معنایش این این است که بر ما واجب است این نعمت ها را به یاد آوریم و فراموششان نکنیم.
و در آیه ای دیگر خداوند چنین می فرماید: ﴿وَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ﴾ [آل‌عمران: ٥٤] ترجمه: و (یهود و دشمنان مسیح، برای نابودی او و آیینش) نقشه کشیدند؛ و خداوند (بر حفظ او و آیینش) چاره‌جویی کرد؛ و خداوند، بهترین چاره‌جویان است.
به آنها یادآوری می فرماید اینکه یهودیان بنی قینقاع تصمیم قطعی گرفتند که پیامبر(ص) را ترور کنند و توطئه اشان را طرح ریزی کردند و نقشه اشان را عملی کردند و نقشه ی خداوند از نقشه ی آن ها قوی تر و سریع تر بود، یادآوی نعمت در اینجا، مطلوب و نیکو است، نعمت های خداوند را در این مورد به یاد می آوریم، و مسلمانان را به این رخدادها و عبرت ها و درس هایی که در آنها است و درس هایی که از آنها نتیجه گرفته می شود، آیا این عیب و نقص به حساب می آید؟! آیا این بدعت و گمراهی است؟! والله أعلم
ترجمه: ماموستاعبدالله رشی مقدم – مهاباد
منبع: سایت علامه دکتر قرضاوي
باسلام و خسته نباشید، پس شادی کردن به این مناسبت گناه نیست و درست است.
شیخ قرضاوی عالمی است دارای دانشی وافر و تقوای زیاد و آگاه به مسائل روز ، فتواهای ایشان واقعاً بجا ، و نیازهای جامعه ی امروز را بخوبی برآورد می نماید، خداوند به ایشان طول عمر بدهد.
ده ستت خوش بی وسه ربرزبی برای بریز
ده ست خوش بو ماموستا ره شی مقدم .و داوای دریژی عومر ده که ین بو ماموستا قرضاوی