اصول

شش روزه ماه شوال از نگاهی متفاوت!

شش روز از روزه¬های ماه شوال

پیامبر خدا(صلی الله و علیه و سلم) ما را تشویق می¬کرد که بعد از ماه مبارک رمضان، شش روز از ماه شوال را روزه بگیریم، ابو ایوب انصاری نیز از پیامبر خدا(صلی الله و علیه و سلم) روایت می¬کند که فرموده¬اند: «مَن صَامَ رَمَضَانَ ثُمَّ أَتبَعَهُ سِتَّهً مِن شَوَّال، فَکَأَنَّمَا صّامَ الدَّهرَ کُلَّهُ» یعنی: «هر کس ماه رمضان را روزه بگیرد و سپس از ماه شوال، شش روز را روزه بگیرد، مانند آن است که تمام سال را روزه گرفته باشد».

نکته : در اینجا منظور از (الدهر)، سال می باشد.

حال اگر کسی بدین شکل هر سال را روزه بگیرد، مانند آن است که تمام عمرش روزه بوده باشد.
شرح این فرموده در جای دیگری نیز آمده است که می فرماید: روزه ماه رمضان به مثابه ده ماه بوده و روزه شش روز از ماه شوال نیز به مثابه دو ماه می¬باشد و بدین گونه نیز، به مانند آن است که تمام سال را روزه بوده باشد.
حال سوال اینجاست که آیا باید این شش روز را مستقیاً به دنبال ماه رمضان روزه گرفت، بدین معنی که بعد از روز عید فطر، از دومین روز، گرفتن این شش روزه را آغاز نمود، همان گونه که عبارت (أتبعه) در حدیث مورد اشاره قرار گرفته است؟ یا اینکه فرقی نمی کند که چه روزی از ماه شوال باشد؟

علما در این بخش اختلاف نظر داشته و به دو دسته تقسیم می شوند، که البته من- یوسف قرضاوی –  رأی دوم را بیشتر می پسندم، که می گوید لازم نیست روزه ها را پشت سر هم و پی درپی گرفت و اگر روزه دار به دلخواه خود و آهسته شش روز را در طول این ماه روزه بگیرد و میان روزه ها استراحتی کرده و فاصله اندازد –ان شاءالله- برایش مشکل نخواهد بود و کمتر هم دچار خستگی می شود.
امام مالک(رضی الله عنه) نیز دارای رأی متفاوت بوده و گرفتن این شش روز را مکروه می داند، تا مبادا مردم چنان گمان برند که این شش روز نیز بخشی از رمضان بوده و بدین سان، آن را بر خود واجب گردانند و در نتیجه آن را از سنت خارج نمایند، که هر کس آن را روزه نگیرد، او را گنهگار بشمارند! ایشان مکروه بودن آن را استناد به (باب سد الژرائع) برمی گرداند.
اما اگر حدیث ابو ایوب درست و صحیح باشد، دیگر جایی برای جدال و نزاع باقی نمی ماند و نمی توان چنان حدیث مهم و با اهمیتی را که بر سنتی بزرگ تأکید دارد، نادیده گرفت، به ویژه هنگامی که این رأی را پسندیدیم که می گوید: می توان روزه های شوال را در طول ماه و به دلخواه در هر روزی که باشد، گرفت و مهم آن است که در مدت این ماه، شش روز را روزه گرفت.

احتمالاً روزه این شش روز از ماه شوال بدان خاطر باشد که فرد ایماندار ریسمان عبادت و پرستشی را که متصل به پروردگار نموده، قطع نکند و بعد از رمضان دچار سستی و سردی نشود.
به نظر من بهتر است که این شش روز را بر تمام ماه تقسیم نماید، به گونه ای که روزه ی ششم آن در روزهای پایانی ماه شوال قرار گیرد، تا فاصله  و مدت عبادت های میان روزه ها بیشتر بوده و زمان بیشتری را میان چنان عبادت مهم و بااهمیتی به سر برد و ریسمان اتصال به خدا و بندگی را قطع نکند. حال اگر روزه ها را بر دو شنبه و پنج شنبه ی ماه تقسیم نمود، آسان تر و راحت تر می شود؛ آن گونه که در حدیثی آمده است که در این دو روز، اعمال انسان به سوی خداوند بالا برده می شوند؛ به همین خاطر با روزه گرفتن در روز های دوشنبه و پنج شنبه، که خود مستحب هستند، به پاداش بیشتری دست خواهد یافت.
والله اعلم

نویسنده: دکتر یوسف قرضاوی
مترجم: کلثوم حسن زاده

نمایش بیشتر

کلثوم حسن زادە

@@نویسنده و مترجم و شاعر ایران - آذربایجان غربی - سردشت

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا