اصول

قرآن “کلام خدا” از منظر اهل سنت

عقیده اهل سنت وجماعت نسبت به کلام خدا (قرآن) بخش اول

سپاس و ستایش خدای را سزد که در کتابش می فرماید : آیه 9 سوره حجر( إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ) ما خود قرآن را فرستاده‌ایم و خود ما پاسدار آن می‌باشیم (و تا روز رستاخیز آن را از دستبرد دشمنان و از هرگونه تغییر و تبدیل زمان محفوظ و مصون می‌داریم). (۹ ) و درود و سلام خدا بر پیامبر اسلام حضرت محمد(ص) که خداوند متعال با معجزه جاودانه اش (که قرآن کریم است) شرافت و کرامت بخشید .

پیامبر (ص) می فرماید: ما من نَبیٍ من الانبیاءِ إلَّا قد أعطی من الایات ما مثله آمن علیه البشر، و انما کان الذی اُتیتُ وحیاً اوحی الله اِلیَّ، فَأرجو اَن اکثرهم تابعاً یوم القیامة) رواه البخاری و مسلم

هیچ پیامبری فرستاده نشده مگر اینکه آیاتی از طرف خدا به او داده شده و مردم به آن ایمان آورده اند، و آنچه به من داده شده کلام خداست از جانب او به من وحی شده است، امیدوارم در روز قیامت بیشترین پیروان را داشته باشم. امروزه کسانی هستند که در روزنامه ها و شبکه های اجتماعی و انترنتی و طی سخنرانی های که در مجامع عمومی ایراد می کنند سعی می کنند در مورد قرآن مردم را دچار شک و تردید کنند و بگویند این قرآن کلام خدا نیست بلکه محمد خود آن را آورده و به مردم قالب می کند ، که وحی الهی است، البته طرح این موضوع چیز تازه ای نیست بلکه در قدیم الایام در زمان پیامبر (ص) نیز این فکر وجود داشته و یهود و نصاری پیش قدم بودند متأسفانه بعضی از مسلمانان بی اطلاع از دین یا دارای اطلاعات ناچیز تحت تأثیر این یاوه گوی ها قرار گرفته و دارند سخن آنان را تکرار می کنند به امید خدا سعی خواهیم کرد ، طی یک سری مقالات مفید و کوتاه این نظریه را مردود اعلام کرده و خوانندگان محترم اطلاعات خوبی را در مورد این کلام جاویدان باری تعالی پیدا کنند و از شک و دودلی در آیند.

 عقیده اهل سنت و جماعت در مورد قرآن

1 – اهل سنت بر این باورند که قرآن کریم کلام خداست و بدون ایمان به قرآن، ایمان انسان مسلمانی پذیرفته نیست و کسی که بر این باور باشد که قرآن کلام خدا نیست بی شک کافر می شود خداوند در سوره نساء می فرماید : (یا ایها الذین آمنوا بالله و رسوله و الکتاب الذی نزل علی رسوله و الکتاب الذی انزل من قبل و من کفر بالله و ملائکته و کتبه و رسله و الیوم آلآخر فقد ضل ضلالاً بعیداً) اي كساني كه ايمان آورده‌ايد ! به خدا و پيغمبرش ( محمّد ) و كتابي كه بر پيغمبر نازل كرده است ( و قرآن نام دارد ) و به كتابهائي كه پيش‌تر ( از قرآن ) نازل نموده است ( و هنوز تحريف و نسيان در آنها صورت نگرفته است ) ايمان بياوريد . هركس كه به خدا و فرشتگان و كتابهاي خداوندي وپيغمبرانش و روز رستاخيز كافر شود ( و يكي از اينها را نپذيرد ) واقعاً در گمراهي دور و درازي افتاده است .

هر کس حتی برای یک بار هم که شده قرآن را از اول تا آخر مطالعه کند به یقین می داند که قرآن با تمام مطالب آن ، لفظ ،معنی ، ایجاز و اعجاز آن ، از آن خداست. و هیچ کس در آن کوچکترین دخالتی نداشته است. قرآن فصحاء، بلغاء و دانشمندان را مورد خطاب قرار می دهد و آنان را به مبارزه فرا می خواند و می فرماید : در سوره اسراء آیه 88 (قُل لَّئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَىٰ أَن يَأْتُوا بِمِثْلِ هَـٰذَا الْقُرْآنِ لَا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيرًا ) بگو: اگر همه‌ی مردمان و جملگی پریان گرد آیند و متّفق شوند بر این که همچون این قرآن را (با این شیوه‌های دلربا و معانی زیبا بسازند و) بیاورند، نمی‌توانند مانند آن را بیاورند و ارائه دهند، هرچند هم برخی از ایشان پشتیبان و مددکار برخی دیگر شوند (چرا که قرآن کلام یزدان و معجزه‌ی جاویدان آفریدگار است و هرگز از معلومات محدود آفریدگان چنین چیزی ساخته نیست)

2 – اهل سنت بر این باور است که خداوند به وسیله سفیر خود حضرت جبرئیل قرآن را بر پیامبر(ص) نازل کرده است خداوند متعال لفظاً و معنیً و صوتاً و حرفاً به آن تکلم کرده و نقش جبرئیل در این میان فقط این بوده که کلام خدای متعال را بدون کم و کاست به پیامبر(ص) منتقل نماید . کسانی که استدلال می کنند قرآن از نظر معنی و مفهوم از آن خداست ، ولی از نظر لفظ جبرئیل آن را بیان کرده اشتباهی است بس بزرگ واین باورموجب خروجانسان از دایره اسلام می گردد.

و استدلال آنان این دو آیه ی شریفه است اولی آیه 19 سوره تکویرکه می فرماید :(اِنَّه لقول رسول کریم) اين قرآن ، كلام ( خدا و توسّط ) فرستاده‌ي بزرگواري ( جبرئيل نام براي محمّد پيغمبر اسلام ، روانه شده ) است . در این آیه رسول کریم همان جبرییل است ودومی در آیه 40 سوره الحاقه(و انه لقول رسول الکریم) اين ( قرآن از سوي خدا آمده است و ) گفتاري است ( كه ) از ( زبان ) پيغمبر بزرگواري ( به نام محمّد ، پخش و تبليغ مي‌شود ) .رسول در این آیه پیامبر(ص) است. این استدلال صحیح نیست، زیرا اضافه کردن قول به رسول در هر دو آیه از جمله اضافه تبلیغ است نه اضافه ابتدا. یعنی اینکه جبرئیل و پیامبر(ص) از جانب خداوند آن را تبلیغ نمودند و در ابتدا خداوند به آن تکلم نموده ودر اصل کلام خداست همچنانکه در سوره الحاقه آیه 43 می فرماید:( تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ )بلکه کلامی است که) از جانب پروردگار جهانیان نازل شده است.

ادامه دارد

منبع سایت المشکاة

ترجمه : خلیل پارسا

 

 

 

نمایش بیشتر

خلیل پارسا

@نویسنده . مترجم . فعال دینی و مدنی @ آذزبایجان غربی - مهاباد @ شغل : دبیر آموزش و پرورش

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا