تاریخ

توازن ، در تعلیم و تربیت نبوی

تعلیم وتربیت در مدرسه نبوی 3
دربخش دوم این موضوع ومقاله مهم به علمی بودن تربیت و نقش وجایگاه مهم عبادت در تربیت انسان براساس مدل نبوی پرداختیم ،سومین بخش را با بیان و توضیح تنها یک ویژگی و خصوصیت تربیتی مکتب رسول الله(ص) ادامه می دهیم.
توازن درمکتب تربیتی پیامبر
روشها ومدل های تربیتی غیراسلامی بیشتر بر یک جنبه از جوانب زندگی بشری تکیه و تاکید می کنند ؛ در یهودیت تربیت فرزند وانسان بر اساس ایدئولوژی و برتری طلبی دینی و فرق داشتن یهودی با دیگران می باشد ، در تربیت مسیحیان سعی براین متمرکز می شود که انسان از رذایل وناپاکی پاک گردد.

مادی گرایان ازجمله روسو فیلسوف فرانسوی هدف از تربیت را مسلح کردن عقل به معرفت و دانایی بیشتر تعبیر می کنند.

جان دیوید فیلسوف امریکایی می پندارد که رشد ،غایت و هدف تربیت می باشد ،رینان متفکر بریتانیایی فرد را مورد هدف تربیت می پندارد ومجتمع ودولت را مقصد تربیت نمی داند.
اسلام از تمام مناهج دیگرمتفاوت است ، همزمان جسم و عقل و روح بشر را علاج کرده و همه را باهم می بیند و برایش راهکار و برنامه تعریف می کند وتمام ابعاد بشر را ،یک کیان درهم تنیده می انگارد،لذا تمام نیروی بشر را  که ممکن است در آباد کردن زمین بکار آید به کار می گیرد و هیچ نیرویی را هدر نمی دهد.
درمدرسه نبوی به کل بودن انسان نگریسته که باید به تمام قوای خود اعتماد کند،همچنانکه درجامعه نیز همانند خشتی از اجزای تشکیل دهنده آن جامعه شمرده می شود،پس با عناصر تشکیل دهنده مادی سازگار و اینگونه از تربیتی متنوع ،شامل و متوازن برخوردار می شود.
امام غزالی در احیای علوم الدین می فرماید:معرفت و آگاهی چند طرفه بهتر از معرفت محدود می باشد و بهره بردن از علوم متنوع ،انسان را یاری می کند وبدینگونه انسان از دایره تنگ رهایی می یابد.
بکارگیری تمام نیروی انسان توازن وتعادل متناسبی را برای روح وروان انسان ایجاد وحیات وزندگی بشر را متوازن می نماید،توازن درتربیت نبوی بکارگیری همه توانایی انسان را شامل می شود،توازن بین مادیات و معنویات انسان ،توازن بین زندگی واقعی و ایمان به غیب بین خواهش های فردی و اجتماعی و بین برنامه های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و هر چیزی در زندگی و در نهایت توازن و تعادل در مزاح و جدیت در زندگی، اگر انسان تنها در جدیت به سر ببرد تواناییش کاهش می یابد،پیامبر به ما آموخته که چگونه با نفس خود در آمیزیم و بدان استراحت بدهیم.
اختلال در توازن تربیتی انحرافات متعددی را در اجتماع سبب می شود بعضی ها تنها قوای فکری را بکار گرفته و کسانی به قوای روحی دل بسته اند ولی اسلام عقل و روح را با هم بکار گرفته و هیچ کدام را نادیده نمی گیرد.
پس توازن یعنی به کار گرفتن تمام توانایی جسمی و روحی و عقلی و معطل نکردن این توانایی ها تا بدینوسیله اوج سعادت و رفاه مادی و معنوی بدست آید و جامعه ای سعادتمند بنیان نهاده شود.
اسلام برنامه و منهجی متوازن است که در جهان خیالات پرواز نمی کند و در واقعیت نیز غرق نشده است ؛ بلکه براساس و در محدوده توانایی انسان با فرد در تعامل است و خواست ها و ضروریات او را می شناسد.
اسلام ضعف های انسان را می داند پس او را به تقوی فرا خوانده او را به نماز شب و صدقه دادن مخفیانه و ذکر فراوان تشویق تا اینگونه تقویت شود و هر گاه به گناهی آلوده شد او را به تجدید توبه فرا می خواند ،همزمان محدوده طاقت و توانایی بشر را درک کرده و خارج از توانایی او تکلیف بر  او نمی نهد.
اسلام دینی است که بر اساس فطرت بشری پایه ریزی شده و ایجاد توازن و تعادل در هر عرصه ای از جمله عرصه مهم تربیتی را مد نظر قرار داده است  

اینجاست که اهمیت توازن را در می یابیم و اگر به ساختار و یا هیکل این دین ثروتمند بنگرییم در می یابیم که توازن اساس تربیت و کار رسول اکرم(ص) می باشد.
خالد روشه

مترجم:محمود خالدی زاده

نمایش بیشتر

محمود خالدی زاده

@نویسنده و مترجم @ آذزبایجان غربی - مهاباد @ شغل : امام جماعت مسجد

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا