اعتقادم را نسبت به اصحاب رسول الله علیه الصلاة و السلام در ۹ بند بیان می نمایم:
۱- [ اعتقاد دارم] هر کس با داشتن ایمان، خدمت پیامبر علیه الصّلاة والسّلام رسیده و بر ایمان به او از دنیا رفته باشد، او اصحاب جوانمرد و با مروّتِ او می باشد.
۲-[ اعتقاد دارم] که همنشینی با رسول الله علیه الصّلاة والسّلام منزلت و مقام بزرگی است، فاضل ترین انسان ها بعد از انبیا و مرسلین اصحاب هستند و طبق فرمودهٔ ایشان خیرالقرون می باشند.
۳- [ اعتقاد دارم] تمام اصحاب، صاحبِ فضل و فزونی می باشند، برترین آنها به ترتیب عبارتنداز: ابوبکر، عمر، عثمان، علی، بعد عشرهٔ مبشّره، اهل بدر، اهل بیعت رضوان، مهاجرین و انصار، بعد آنهای که قبل از فتح مکه انفاق کرده و در راه خدا جهاد کرده اند و سایر اصحاب رسول الله رضوان الله علیهم اجمعین.
۴- [ اعتقاد دارم] همسران پاک رسول الله علیه الصّلاة والسّلام جزء آل بیت و آنها مادران مؤمنان می باشند، و از لحاظ منزلت عایشه و خدیجه علیهما السّلام بر سایر همسران پیامبر برتری دارند.
۵- [ اعتقاد دارم] که به جز مؤمنان و هدایت یافتگان، هیچ احدی اصحاب را دوست نداشته و از آنها رضایت ندارند و به جز منافق هیچ کس نسبت به اصحاب کینه نداشته و فقط انسانهای کور دل از شأن و منزلت آنها می کاهند.
۶- [ اعتقاد دارم] به این که اصحابِ بزرگوار بودند که وحی را از پیامبر دریافت نموده و حامل دین بعد از فوت رسول الله علیه الصّلاة والسّلام بوده اند، و با آیات و احادیت و اجماع امت عدالت آنها برای ما ثابت شده است، و راستگویی آنها در هر آن چه از پیامبر نقل کرده اند برای ما جای اعتماد است.
۷-[ اعتقاد دارم] که عدالت اصحاب به آن منظور نیست که از خطا و اشتباه مصون بوده اند، و سخن آنها در مورد دین برای ما حجّت نیست، و همچنین سخن اصحاب مادامی که موافق کتاب و سنت، و یا این که اجماع اُمت بر آن منعقد نباشد برای دیگران حجّت نیست، یا مجالی برای اجتهاد نباشد، مثل غیبیّات و اسباب نزول .
٨- [ اعتقاد دارم] سرزنش کردن اصحاب از ۲ جهت گناهِ آشکار و بهتان بزرگی است:
یکی: آنچه مایه ی رنجانیدن اصحاب در عدالت روایت شود ؛ مثل مُتّهم کردن به دروغگویی، و تحریف کردن احکام دین، این دیدگاه باعث کفر به اسلام و خارج شدن از دایرهٔ اسلام خواهد شد، چون طعنه وارد کردن در عدالت راوی که اصحاب است نشانهٔ طعنه دادن به منقول که وحی الهی است می باشد.
دوّم: آنچه مایه ی رنجانیدن اصحاب در عدالت روایت نشود ؛ مثل متّهم کردن او به بُخل و حسادت، این صفات فسق و باعث ساقط شدن عدالت، و منع قبول شهادت و ولایت میشود.
۹- [اعتقاد دارم] حق و پاداش اصحاب بر ما آن است که محبّت و نُصرت، دوست داشتنِ آنها را رعایت کنیم، و در حق آنان زبان درازی نکنیم، و جز به خیر و اوصاف حمیده از آنان یاد نکنیم، و در مورد اختلافاتی که در زمان اصحاب رُخ داده قضاوت ننمایم.
این اعتقاد و باور من نسبت به اصحاب بزرگوار رضوان الله علیهم اجمعین است، و با این اعتقاد دَین خود را نسبت به الله ادا می کنم.
و صلّی اللهُ و سلّمَ و بارکَ علی سیِّدنا محمد و علی آله و صحبه اجمعین.
نویسنده: دکتر محمد سلیمان فرا.
ترجمه از عربی: م علی ملازاده.
پیرانشهر: ۲۱ /۱۴۰۰/۱۰
