*سحروجادوگری
تعدادی ازساحران و جادوگران صاحب جاه و منزلت ،نزد ملتهایشان دارای محبوبیت و ارزش بودند ؛ علی الخصوص ساحران مصری که از طبقه ی ساحران درجه اول به حساب می آمدند و این هم به خاطر آن بود که ساحران ، حضرت موسی را با نام جادوگر خواندند و به وی نسبت جادوگری دادند، هنگامي كه بلايا ايشان را فرا گرفت،از موسي كمك طلبيدند و گفتند:اي جادوگر!پروردگارخود را برايمان با توجه به عهدي كه با توبسته ایم به كمك بخوان، تا ما را از اين درد و رنج و بلا و مصيبت رهائي بخشد، و مطمئن باش كه ما راه هدايت را پيش خواهيم گرفت.[الزخرف: 49]
ابن کثیرمی فرماید:ساحر به معنی عالم و دانشمند بوده است.
ابن جریرمی فرماید: علما در آن زمان ساحران بوده اند و سحر و جادوگری نزد آنان کاری مذموم نبوده است و این کار دلیل بر کم شمردن موسی و تحقیر ایشان نبوده است، بلکه این ضرورتی برای آنان بوده چون می خواستند بر موسی فایق آیند، لذا این کار در نظر آنان تعظیم و احترام بوده است،پس ساحران مصری قصد بی ادبی نداشته اند ؛ هر چند تکذیب کردن رسالت ایشان بزرگترین بی ادبی بوده است.
کاهنان( آنانکه ادعای غیبیات می کنند) هم مثل ساحران صاحب جایگاه و محبوبیت خاص خودشان هستند همانگونه که در داستان فرعون می خوانیم ، که به رای و نظر آنان فرعون اقدام به کشتن اطفال و کودکان خردسال کرد،اما این کار هیچ تاثیری بر کم شدن جایگاه و منزلت آنان نزد مردم نداشته است،پس اگر این حال کاهنان نزد بنی اسرائیل باشد ، نزد عرب کاهنان چگونه باید باشند؟ عربی که در بیابان زیسته است و درحاشیه ی تاریخ زندگی کرده است و این مسئله در لابلای دو حادثه ی بزرگی که نزدیک به بعثت پیامبر(ص)رخ داده اند معلوم می گردد، اولی درگیری و دشمنی عبدالمطلب با کاهنان بنی سعد بر سر آب زمزم،دوم تصمیم عبدالمطلب بر ذبح پسرش عبدالله هنگام مراجعه کردن و مشورت با جادوگران، و وفاکردن به نذری که کرده بودند.
پیامبر(ص)بااین فرهنگهای ریشه دار در جامعه ی عربی تعامل کرده است؟
پاسخ این است،که روش و برنامه ی پیامبر(ص) روش قرآن است که در آن جامعه ،ایشان مشاهده نمودند، اکثر مردم برای حل و فصل امور زندگی و تسهیل در کارهایشان به سحر و جادو پناه می بردند ، لذا فرمودند:که سحر و جادو کفراست.
گروهي از روحانیان يهود به آنچه شياطين صفتان و گناه پيشگانشان در باره‌ي سلطنت سليمان به هم مي‌بافتند و بر مردم مي‌خواندند ، باور داشتند و از آن پيروي نمودند . (چه گمان مي‌بردند كه سليمان پيغمبر نبوده و بلكه جادوگر بوده است و با نيروي سحر ، پري ها و پرندگان و بادها را به زير فرمان خويش در آورده است و لذا شاه جادوگر كافري بيش نبوده است)[البقرة: 102]
و فرمودند:که هیچ کس به غیر از خداوند از غیبیات مطلع نمی باشد
بگو : كساني كه در آسمان ها و زمين هستند غيب نمي‌دانند جز خدا، و نمي‌دانندچه وقت برانگيخته مي‌شوند و قيامت فرا مي‌رسد[النمل: 65] و به گمراهی کاهنان و ساحران اقرار نمودند.
آيا درشگفت نيستي از كساني كه بهره‌اي از(دانش)كتاب آسماني بديشان رسيده است چگونه خويشتن را از هدايت كتاب هاي يزدان و راهنمائي خرد و فطرت و نداي وجدان به دور داشته‌اند و به بت ها و شيطان ايمان مي‌آورند (و به دنبال اوهام و خرافات راه مي‌افتند و به پرستش معبودهاي باطل مي‌پردازند)و درباره‌ي كافران قريش مي‌گويند كه اينان راه يافته ترند(كه اسلام را قبول و محمّد را به پيشوائي پذير فته‌اند!) آنان كسانيند كه خداوند ايشان را نفرين نموده است(و از رحمت خود محروم كرده است و رسوايشان داشته است) و هر كه را خداوند نفرين كند ( و از درگاه مرحمت و محبّت خود براند) كسي را نخواهي يافت كه ياور او گردد( و وي را از خشم خدا پناه دهد وبرهاند)[النساء: 51، 52]
پیامبر(ص)کاهنان و بتها را به ساحران تشبیه نمودند،عمر ابن الخطاب (رض) می فرماید:پیامبر(ص) بتها و کاهنان را به ساحران تعبیرکردند.
امام شعبی می فرمایند: آنها (کاهنان) ازجمله ی کسانی هستند که از رحمت خداوند دور گشته اند برای همین است که سنت نبوی با طرح برنامه هایی مفید و تعیین کننده و تنظیم مقررات آمده است و سحر و جادو را ازجمله ی هفت گناه کبیره حساب نموده است، پیامبر (ص) فرمودند: از هفت گناه هلاک کننده بپرهیزید!!صحابه گفتند:آن هفت گناه هلاک کننده کدامند؟؟فرمود:شرک قراردادن برای خدا،سحر و جادو کردن ، کشتن کسی را که خداوند کشتنش را حرام کرده مگر به حق(مانند این که کسی را کشته باشد و در قصاص آن کشته شود) ربا خواری،خوردن مال یتیم،فرار کردن از میدان جنگ و فرارکردن از میدان موقعی که صف های جنگ آوران به هم رسیده است،تهمت ناموسی دادن به زنان پاک دامن و با ایمان که بی گناه و پاک هستند. امام شعبی فرمودند : پرسیدن وسوال کردن ازکاهنان و ساحران عیب و مخالف توحید و یکتا پرستی می باشد.
ابی هریره(رض)می فرماید:که پیامبر(ص) فرمودند:کسی نزد منجم یا کاهنی رود و حرف و گفته ی آنان را تصدیق نماید،به آنچه محمد آورده است کافرگشته است.
صفیه (رض)از بعضی از همسران نبی اکرم(رض) نقل می کند که پیامبر (ص) فرمودند:هرکس نزد منجم یا کاهنی برود و حرفهایش را باور و تصدیق نماید نماز چهل روزش قبول نمی شود.
عیدها
عیدها یکی از مظاهر فرهنگی هرجامعه هستند ،که با آن می توان از ملت های دیگر متمایز بود، به همین خاطرپیامبر(ص) مانع برگزارکردن اعیاد جاهلی از طرف مسلمانان شد.
انس بن مالک(رض)می فرماید:هنگامی که پیامبر(ص)به مدینه تشریف آوردند در آنجا دو روز مخصوص داشتند که مردم در آن روزها جشن می گرفتند و بازی و سرگرمی های مختلفی انجام می دادند، پیامبر (ص)فرمودند این روزها چه هستند و چه مناسبتی دارند؟گفتند ما در زمان جاهلیت این دو روز را جشن می گرفتیم و شادی و بازی می کردیم ، پیامبر (ص)فرودند:که خداوند به جای آن دو روز دو روز بهتر به شما داده است (عیدفطروعیدقربان).
ام المومنین عایشه(رض)می فرماید:که پیامبر(ص)فرمودند:برای هر قوم و ملتی جشنی است و عید ما این روزها هستند.
ما می بینیم که پیامبر(ص) در عبادت نذر که عبادت با شکوهی است، اگر در انجام دادن آن با اعمال کفار شباهتی داشته باشد،حرام و انجام دادن آن را منع و حرام فرموده است.
درحدیث آمده است شخصي نذر کرد که شتري را در بوانه [نام مکاني است] ذبح کند پيش پيامبر(صلي اللّه عليه وسلم) آمد و عرض کرد جايز است يا خير؟آن حضرت فرمود: در آنجا بتي وجود دارد که او را بپرستند؟عرض کرد خير ، فرمود:اشکالي نيست به نذر خود وفا کن،ولي نذري که براي معصيت باشد يا مقدور نباشد، وفا کردني نيست.
درنتیجه پیام رسول خدا(ص)به گونه ایست که هر فرهنگ و اندیشه ای که بخواهد و هدفش از بین بردن فرهنگ و تمدن اسلام باشد،با آن مخالفت ومبارزه می کند.
منبع:سایت آلوکه
مترجم:محمدمحمودی
