بریدن سر اسیر
امروزه با بریدن سر و ذبح انسان ها ترس و وحشت فراوانی بر مردم و جامعه مستولی می شود ، عمل زشتی که از طریق فیلمهای ویدیوئی به نمایش عموم گذارده شده و به گروهای نظامی اسلام گرا نسبت داده می شود و اغلب به اسم آنها پخش می شود!
اگر به آغاز ظهوراسلام برگردیم می بینیم که در زمان پیامبر (ص) و در جنگ بدر مسلمانان 70 نفر از افراد قریش را به اسارت گرفتند و با بهترین شیوه با آنها برخورد کردند و به آنها فهماندند که اسلام برای حیت دوباره بخشیدن به انسان ها و برآورده کردن مشکلاتشان آمده نه برای از بین بردن آنان !
آن روز که هنوز قانون و برنامه ای برای برخورد با اُسرا نازل نشده بود ؛ پیامبر اکرم (ص) در این مورد با یاران و اصحاب خود مشورت کرد ؛ حضرت ابوبکر(رضی) فرمود : ای رسول خدا آنان پسرعمو و طایفه و برادرزاده هایمان هستند پس به نظر من باید از آنان فدیه – مقدار مشخصی پول – بگیریم و آزادشان کنیم ؛ زیرا ما با گرفتن این فدیه می توانیم از نظر مالی خود را تقویت کرده و بهتر از گذشته در مقابل کافران ایستادگی کنیم ، و یا شاید با آزاد کردن آنها باعث هدایت شان شویم و آنان ایمان آورده و به سوی اسلام باز گردند و در نتیجه باعث تقویت سپاه اسلام شوند.
حضرت عمر(رضی) فرمود: من هم همان نظر ابوبکر را دارم، ولی اگر اجازه دهی گردن فلان شخص را – که بسیار کینه توز بوده و بسیار به آزار و اذیت مسلمانان پرداخته – بزنم!
و همچنین از آن حضرت خواست که به علی(رض) اجازه دهد تا گردن عقیل پسر ابوطالب (برادرش که مشرک بود) را بزند و حضرت حمزه(رض) نیز گردن برادر خودش را – که خیلی در حق مسلمانان ستم نموده بود – بزند !
حضرت عمر(رض) در توجیه دیدگاه خود گفت : پیشنهاد من بدین خاطر است که مشرکان بفهمند ما قصد هیچ گونه سازشی با آنان نداشته و هرگز از ثوابت دینمان تنازل نخواهیم نمود.
در نهایت پیامبر اکرم (ص) رأی حضرت ابوبکر(رض) را قبول کرد که از آنان فدیه گرفته و سپس آزادشان کند، آن حضرت ، دستور داد اُسرای ثروتمند با پرداخت مبلغی پول آزاد شده و اُسرای فقیرنیز در مقابل آموزش به کودکان مدینه آزاد شوند ؛ در میان اسیران مذکور ، افراد فقیر و مستمندی هم بودند که توانایی مالی نداشتند ولی سواد خواندن و نوشتن داشتند ، پیامبر اکرم (ص) فرمودند که فدیه آنان این است که هر کدام از آنان 10 نفر از کودکان مدینه را آموزش دهند و خواندن و نوشتن را به آنان بیاموزند و سپس آزاد می شوند.
بعد از این حادثه آیاتی از قرآن نازل شد و نحوه برخورد با اسیران را مشخص نمود که حاوی دو بند بود
1- آزادی اسیر در مقابل اخذ مبلغی پول و فدیه
2-مبادله کردن اسرا با طرف مقابل
–اگر توجه کنیم می بینیم در هر دو بند بخشیدن و آزاد نمودن وجود دارد یعنی اسیر را باید آزاد نمود یا در مقابل فدیه و در مقابل آزادی اسیران مسلمان از طرف مقابل .
رعایت سفارش و قانون های اسلام باعث می شود که اُسرا آزاد شده و در نتیجه خانواده آنان از هم متلاشی نشود. کسی که با دادن فدیه خود را از بند آزاد می کند در واقع کاری کرده که از زندگی دوباره محروم نشود .
همین رحمت و مهربانی مسلمانان ، باعث می شد که اسیان خوب در این باره بیندیشند و خود را پیدا کنند و اغلب از آیین اسلام متاثر می شده و آزادانه مسلمان می شدند.
باید به این نکته توجه کرد که بازگشت اسیران و کسانی که در اسارت مسلمانان هستند به خانه هایشان به نفع اسلام و مسلمانان می باشد ؛ زیرا آنان از رافت و رحمت مسلمانان برای خانواده ایشان تعریف نموده و در نتیجه آنان نیز شیفته اسلام و قرآن خواهند شد و همین کار باعث رشد علاقه به اسلام خواهد شد که این افتخار بسیار بزرگی به شمار می آید.
نویسنده : خالد رنجده ر
ترجمه : مژگان جواهری
