ترجمە: کریـم تاران
وقتی پیامبر صلی الله علیه وسلم به شهر مدینه آمد، یهودیان شهر را دید که در روز عاشوراء روزه هستند،
پیامبر فرمود: چرا روزەاید؟
گفتند: این روز مبارکی است، روزی است کە خدواند بنی اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات داده و بشکرانە آن موسی روزه گرفت.
پیامبر فرمود: من که از شما بەموسی نزدیکترم!
پیامبر آن روز را روزه گرفت و مردم را نیز بدان امر کرد.
این دعوت و رسالت در عمق تاریخ ریشە دواندە است. اسلام دین واحدیست، و در شرایع و برنامەهایش متفاوت است!
برای همین نباید اسلام را دینی موقتی بپندارید کە از بدوِ گرایش تو پیدا و با رفتن و مرگ تو نیز پایان بپذیرد، بلکه آن را دینی [جهانی] بنگر که از آن لحظه که خداوند در روح آدم دمید تا آنوقت که اسرافیل در نفخ صور بدمد؛ ماندگار و پابرجاست.
هر پیامبری که آمده، حلقەای از آن سلسلەی طویل و عریض اسلام است، و هر اتفاقی که بین حق و باطل رخ داده، میدان نبرد تو بوده، هرچند که در آن غایب بوده باشی!
جدال بین توحید و شرک، بین ایمان و کفر، بین هدایت و گمراهـی؛ در هر عصر و زمانی یکی است، این تنها لشکریانند که قابل تغییر هستند!
با آدم علیەالسلام زندگی کن، آن لحظه که شیطان خواست او را وسوسه کند و از بهتشت بیرونش کند، دشمنت را خوب بشناس، زیرا جنگ بین انسان و شیطان همچنان ادامه دارد!
نوح علیەالسلام را در کشتی همراهی کن، همراهیِ خدا را حسّ کن و نصرت و پیروزی خدا برای بندگان مۇمنش را تٲملی کن، و آنکه زمین را در اجابت ندای “ٲنّی مغلوبُُ فانتصِر٘” بندەاش غرق کرد، همیشە حاضر و آگاه است و بندگانش را هیچگاه ترک نمی کند، ولی تحقق این مهم تنها یک شرط دارد: ” تو آنگونه باش که خدا می خواهد، خدا آنگونه خواهد بود که تو می خواهی”!
با موسی علیەالسلام همراە شو، آنگاه که با بنی اسرائیل بە کنار نیل رسیدند و لشکر فرعون داشتند بە آنها می رسیدند و بنی اسرائیل خود را در چنگال فرعونیان می دیدند؛ غیر از آن فردی که باورمند به خدای خود بود و به آنان گفت: ” کلّا ٳنّ مَعِیَ ربِّی سَیَهدیِنِ” ! به خداوند امیدوار باش، آن خدایی که با ضربەی عصایی دریا را برای بندەی خویش شکافت، قطعا میتواند سفت و سخت ترین درها را بەرویت باز کند؛ با خدا باش، خدا باتو خواهد بود!
با یوسف همراە شو، آنگاه که زلیخا او را بسوی خود خواند و یوسف بر او مستولی می گردد و با اتکا به دین و اعتقاداتش بسوی درهای خانه فرار می کند و شهوت را پشتِ پا می زند و زندان را بر معصیت و گناه ترجیح می دهد، اما سالهای چندانی نمی گذرد و او بر کرسی
پادشاهی تکیه می زند!
هرآنکه چیزی را بخاطر کسب رضایت پروردگار ترک کند، خداوند عوض بهتر از آن را بهش می دهد، ترک معصیّت موجب نزول رحمت خدا می شود!
آن لحظاتی را که امکان حضور تو در آنها نیز ممکن نیست، برای خود تصّور کن که جزئی از آن لحظات هستی؛ تصور کن که عیسی علیەالسلام در کنار منارەی درخشان دمشق، نیزە در دست و برای قتل دجال حاضر می شود، تا بدانی آن خدایی که در گذشته و آینده دین خود را نصرت می بخشد، در حال حاضر نیز آن را نصرت می بخشد، پس مٲیوس نباش!
همیشه بەیاد داشتە باش کە ما مسئول کسب نتائج نیستیم، بلکە ما مسئولیم کە از چە راە و مسیری گذر می کنیم.
پس بر مسیر درست باش که گذر بر مسیر حق رسیدنیست، حتی اگر تو هم بەآن نرسی!
نویسندە: ٲدهـم شرقاوی
