تاریخ

زمانی که زن به اسارت یا بردگی مسلمانان در می آید!

شکی نیست زنانی که در جنگ ها به اسارت در می آمدند، بخشی از نیروهای جبهه دشمن بودند که اگر آزاد می شدند، تقویت جبهه دشمن را در پی داشت و شاید باعث شکست آن طرفی می شدند که آنان را آزاد نموده است و هیچ عقل سلیم و هیچ دین ، مکتب و قانونی در هیچ زمانی اجازه آزادی بی قید و شرط آنان را نداده است ؛ بلکه هر کشوری برای برخورد با این گونه اُسرا برنامه خاصی داشته است ؛ باید دید بهترین روش در این باره چیست ؟

برای جلوگیری از پیوستن مجدد آنان به جبهه دشمن چند راه حل پیش روی طرف های برنده وجود داشت که به شرح زیر می باشد :

*یا باید همه آن زنان به اسارت درآمده شده را می کشتند که کار بسیار بی رحمانه ای بود و با روح اسلام ناسازگار بود و اسلام هرگز چنین اجازه ای را نداده است والبته مسلمانان در هیچ عصر و دوری چنین کاری نکرده اند.

 *از سویی دیگر زندانی و حبس کردن همه آنان نیز علاوه بر این که روش درستی نبود، با توجه به عدم وجود حداقل امکانات در آن زمان، ممکن هم نبود.

* به کار گرفتن آن ها در معادن و مزارع، بدون این که از حق استفاده از غرایز جنسی برخوردار باشند عواقب خطرناکی از جمله رواج فحشا در بین آن ها را به دنبال داشت.

* پس باید برای نگهداری و اداره زندگی و تأمین نیازمندی ها و آموزش و تربیت دینی همه اسیران بویژه اسیران زن ؛ چاره ای اندیشیده شود تا نه تنهاعواقب سوئی برای آنان و جامعه در پی نداشته باشد ؛ بلکه علاوه بر برخورداری از حقوق و امتیازات اولیه با آموزه های هدایت بخش اسلام  نیز آشنا شوند و با مسلمان شدنشان از اسارت آزاد شده و بدینگونه به تقویت جبهه اسلام و مسلمانان بپردازند.

اسلام ضمن محکوم کردن هر گونه رفتار غیر انسانی با اسیران و توصیه به رعایت حقوق انسانی آنان مسئولیت آموزش تربیت و اداره آنان را بر نیز عهده مسلمانان گذاشته تا نیازهای زندگی آنان را فراهم آورند.

 عبد الله احمدی (واوان – سردشت)

نمایش بیشتر

عبدالله احمدی

نویسنده و مترجم و فعال دینی ✅ ساکن : آذربایجان غربی - مهاباد - روستای حمزاباد

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا