برادر دعوتگر.. قبل از اینکه پیاده شوی .. (یک توقفی کن)
ای برادر دعوتگر…
خطابم به برادری است؛ که سخنانش، زینت بخش گوش های شنوندگان است…..نصیحت هایش دل های غافلان را زنده گردانیده است.. آیا با خود اندیشیده ای که به چه جایگاهی نایل آمده ای ؟.. بر منبر دعوتگر نخستین محمد مصطفی (درود وسلام خدا بر او باد) نشسته ای.. و به میراث او دست یافته ای..
و هان ! تو قدم جای پای او نهاده ای .. بهم بگو احساس آن گمراهی را که بر دستان تو خداوند هدایتش می نماید، چیست؟!
بخاطر اینکه راه آخرت را به او نشان داده ای، چه بسیار دعوت های که در بامدادان، براستی از خداوند متعال می خواهند که پاداشش؛ بهشت خویش نصیبت گرداند…
آیا روزی فکر کرده ای در مورد مقدار فراوانی ثوابی که نصیب آن کسی می شود که خداوند ، توفیق راهنمایی مردم را نصیبش نموده است ؟! (لئن يهدي الله بك رجلاً واحداً خير لك من حمر النعم. ترجمه: اگر خداوند یک نفر را توسط تو هدایت نماید برای تو از شتر سرخ(شتر سرخ بسیار گرانقیمت بود، همچون اتومبیل هایی آخرین سیستم امروزی) بهتر است…
مردم خود را وقف دعوت بسوی دنیا کرده اند…. و شما خود را وقف خداوند و روز رستاخیز نموده ای… ( وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلاً مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحاً وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ ترجمه: چه کسی سخنش از کسی که بسوی خداوند دعوت می کند و کارهای نیک انجام می دهد و می گوید: من از زمره ی مسلمانان هستم، زیباتر است؟!).. آیا درک کرده ای که شما زیباترین سخن را بنا به تعبیر خداوند تبارک و تعالی، بر زبان می رانی..؟!
همه این ها بخش کوچکی از خیرو برکت های فراوانی بحساب می آیند که در این مسیر عاید شما می شوند .. و البته درجه والا و منزلت بلند برای کسی است که مردم را بسوی خداوند فرا بخواند.. ولی اینجا یک شرط اساسی و بزرگ وجود دارد و بدان که آن عبارت است از (وعمل صالحاً: و کار نیک) و کار نیک یعنی اینکه سخن دعوتگر با سیرتش در تضاد نباشد( و من قصد ندارم در رابطه با چیزی که شما را از انجام آن منع می کنم، به مخالفت بپردازم)..
یک دعوتگر موفق .. کسی است که به سوی الله دعوت نماید.. و چشمانش به آسمان خیره می شود و پاداش را از الله می طلبد ؛ نه از مردم…
گروهی نزد پیامبر(صلی الله علیه و سلم) آمدند درحالیکه پیامبر(ص) در یکی حجره هایش نشسته بود… و پیامبر(ص) را صدا زدند تا اینکه بر آنان وارد شود و گفتند: ” مدح و تعریف ما زینت بخش است و بدگویی ما بدبختی است” پیامبر(ص) فرمود: (آنکسی که شما می گویید، خداوند است) بله آن خداوندی که اگر شما را مورد مدح و ستایش قرار دهد هیچ ذم و بدگویی به شما ضرر و زیانی نمی رساند..
ای دعوتگر.. شما سال های سال است که بسوی خداوند دعوت می نمایی …ولی آیا الآن می دانی که شما بسوی .. (الله) فرا می خوانی؟..
اندکی با این نام بزرگ توقف کن و تأمل نما.. و دانستی اینکه شما مردم را بسمت (الله) سوق می دهی و راهنمایی می کنی.. تو را بخدایت سوگند می دهم بگو: وضع و حال تو با الله چگونه است؟ .. خشوع تو چگونه است؟ .. آیا می دانی شما و هرکسی را که دعوت می کنی بوسیله ی این آیه کمک و یاری می شوید: ( ثُمَّ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ أَلا لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ ترجمه: ..سپس آنرا به خداوند ارجاع دهید؛ مولای برحق آنها ، بدان که حکومت و مدیریت از آن خداوند است و او سریع ترین حساب رسان است)..
ای دعوتگر .. قبل از اینکه به فکر پایین آمدن از پله های این منبر شریف، باشی .. و قبل از اینکه این ارثیه ی نبوی را ول کنی.. بهم بگو تو را بخدایت قسم بهم بگو… داری به کجا می روی؟ .. آیا به طرف بهتراز این منبرمی روی.. ؟!
هرگز زیباتر از این را نخواهی یافت( ومن أحسن قولاً ممن دعا إلى الله ) و چه کسی سخنش از آن کس زیباتر که بسوی الله می خواند) آیا فکر می کنی بسوی چیزی از آن بافضیلت تر و دارای پاداش بیشتر می روی؟! .. آیا سخن پیامبر(صلی الله علیه وسلم) را نشنیده ای ؟ آنجا که می فرماید : ( وإن معلم الناس الخير ليستغفر له كل شيء حتى الحيتان في البحر وحتى النملة في جحرها .. ترجمه:..معلم و مربی خوب و نیکوکار مردم، همه اشیاء حتی ماهی های دریا و مورچه در سوراخش، نیز برای او درخواست استغفار و بخشش می کنند).
برادرم، من روزهایی را که در قلبت لذت و خوشی آن را احساس می کردی باهات مرور کردم… چقدر آرزو می کردی که این دین را پیروزمند و با عزت ببینی… و ظاهراً شما بعد از دراز بودن آرزوها… آغازشدن سستی در قلبت را احساس نموده ای…و خستگی در دعوتت را لمس کرده ای … اشکالی نیست.. و هرکاری زشتی و بدی خود را دارد و هر بدی دارای مقطع و مدّت زمانی است… ولی این مقطع زمان تا حد و مدتی است… اگر در چهارچوب سنت باشد و زیاد طول نکشد جای شکر دارد … و الاّ به سخن خداوند گوش بده چه می فرماید:
من به خودم و شما یادآور می شوم، اینکه برای ما آن آشکار شود… آنچه که در خیال ما نبود و حسابی برایش باز نکرده بودیم… ( وبدا لهم من الله ما لم يكونوا يحتسبون )
ترا رها می کنم ای دعوتگر… در مورد این آیات مبارک اندیشه کن تا اینکه باز گردی و بر سخاوتت مسلط شوی… و در رفتار و کردارت مسلط شوی و بدان که زندگی دنیا کالایی فریبنده است… تو را با این سخن پرورگار تنها می گذارم :
( وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِي آتَيْنَاهُ آيَاتِنَا فَانْسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ (*) وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ .. و خبرِ کسی را بر آنان بخوان که آیات خود را به او دادیم و از آنها جدا شد پس شیطان او را دنبال کرد و سرانجام از گمراهان گشت ، و اگر مىخواستيم، قدر او را به وسيله آن [آيات] بالا مىبرديم، امّا او به زمين [دنيا] گراييد و از هواى نَفْس خود پيروى كرد.
والسلام عليكم ورحمة الله وبركاته .. أخوك السلطان
منبع : منتدى أنا المسلم
ترجمه : عبدالله رشی مقدم – مهاباد
