ادبیات

  شوانی بی شوینن (شیعر)

    گه ر خودا بیکا به قسمه ت ده رفه­ تی مه ­ش بێته ­وه

          به ­ختی نوستوی خه ­و گرانی مه ­ش له خه ­و هه ­ستێته ­وه

باری که ­وتوی  نێوزه لێن جارێکی دی ده­ ر بێته ­وه

      گاسنه­ که ­ی کۆڵ و کولن ئه ­و جاره ­که ­ش سه ­ر بێته ­وه

وێسفی به ­ندین و له ­زیندانێ به ساغی بێته ­وه

    شوانی بێ شوێنن به په ­یغام و په ­یاغی بێته ­وه

خوم ده ­زانم شێعری چونی بۆده ­لێم له ­و کاته ­دا

      وای ده­ نه ­خشێنم که­ وه ­ستای رۆمی نه ­یکربێته ­وه

ئه ­ی ئه ­وی وێڵم له دوت، تاکه­ ی نه ­بینم ره ­نگ و روت

     پێم بڵێ جورمم چیه ؟ تۆڵه ­ی به هیچ نادڕیته وه

تۆ خودانی تا له دونیایه محاڵ بێ دیتنت

      خۆ فریشته ­ش نی له ڕاستت نوری چاو بکوژێته وه

جند و ماریش نی نه­ توانم بتگرم بێ ئیزنی شا

     خو ته ­ڵه ­سمیش نی که درگاکه ت به ­که س نه ­کرێته ­وه

گه­ نجی قاڕون نی به ­عه رزێ دا بڕۆی تا مه ­حشه ڕی

     خۆ قیامه ت نی که هیچ که ­س عیلمی تۆی نه­ دڕیته وه

سه ­ددی ئه ­سکه ­نده ر نه ­بوی و ئاوی حه ­یوانیش که ­نی

      تا خدر بۆ عومری زۆری هه ­ر له دوت بخولێته وه

گومبه ­ری ئاسن له ناوچه ­ی (دیمۆنا) نی پێت نه ­گه م

     چۆمی (تالوت) نی به ­غه یره ­ز لۆچێ لێت نه ­خوڕیته ­وه

شه ­رتی حه ­وساڵه ­م به ­حه ­فتایه ­ی (شوقاقیه ) وه ­په ­ڕاند

    که­ ی ده ­ده ­ی ده ­ستوری ڕه ­سمی، ده ­ست و پێم بکڕیته ­وه

من که ­لاشه ­ی خاک و ڕوحی پاکی خوداییم تێکه ­ڵه

     باتل و هه­ ق و داد بێژم، سه ­خته بۆم لێک بێته­ وه

مشته ­ری بۆخۆی ده ­بێ هۆشی هه­ بێ و لێی تیک نه ­چێ

     به ­ر بژێری کاله ­وه ­ختی شێنه ­یی و ورد بێته ­وه

( چه ­ختی ) چیدی تاقه ­تی دوری نه ­ماوه ، ۆی ده ­چێ

     بێ ئیجازه و ده ­عوه ­ت و فه ­رمو، له ناکاو بێته ­وه

عمر کاموسی (چه ختی)

۱۳۹۲/۸/۴   لاجان – گه رگولی خواره وه

نمایش بیشتر

عمر کاموسی

@نویسنده و مترجم و شاعر @ آذزبایجان غربی - پیرانشهر @ شغل : امام جماعت و خطیب

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا