جوان در اوائل نوجوانی، زمانی که از رسیدن به آرزوهایش ، خود را نا کام می بیند بسیار احساس نا امیدی وشکست می کند ، امری که باعث می شود به عزلت وگوشه نشینی پناه ببرد ، در این موارد پدر ومادر باید وضعیتی را که فرزندشان در آن قرار گرفته را با کمال وجود درک کرده ، واو را در حلّ این مشکل یاری وکمک نمایند وراه را برای رسیدن فرزندشان به اهداف و آرزوهایش هموار سازند .
در سنّ نوجوانی ، احساس استقلال ، خود نمایی می کند ، والدین ، این موضوع را باید دانسته ، وبا آن به خوبی کنار بیایند .
لازم است پدر ومادر ، انجام بعضی از کارهای مهمّ را به فرزندشان واگذار نمایند تا خود شخصاً از عهده آن بر آید .
جوان در این مرحله حساس ، بسیار زود رنج وعصبانی است ،ـــ مانند دوران کودکی ــــ با این تفاوت که نوجوان به شکل دیگری این عصبانّیت خود را بروز می دهد .
آری نوجوان بر آشفته وخشمگین می شود به محض این که کسی از او انتقاد کرد، یا او را مسخره نمود ، یا اینکه پدر ومادرش او را از امتیازاتی که به برادرش ، داده اند محروم نمایند .
نوجوان زمانی که به هدفی که برای خود تعیین کرده و برای رسیدن به آن تلاش می کند دست پیدا نکند ، از لحاظ روحی وروانی آسیب می بیند .
همچنین اگر هنگامی که مشغول به انجام کاریست ،شخصی برای او مزاحمت ایجاد کند ،یا درمسائل شخصی او دخالت نماید ،یا بدون کسب اجازه به وسائل شخصی وی دست بزند ، نوجوان ناهنجار می شود و حرکات غیر متعادلی از خود نشان می دهد .
والدین در این شرایط لازم است حالت روحی وروانی فرزندشان را مدّ نظر داشته وبیشتر او را درک نمایند ، وسعی داشته باشند که خود را به وی نزدیکتر کنند ، واز حدّ معمول بیشتر با او صحبت کرده ، تا اینکه الفت بیشتری میانشان به وجود آید و در حلّ مشکل به وجود آمده یار ویاور فرزندشان باشند.
به امید آنکه فرزندان خوب و سالمی داشته باشیم ، وبا آنان به نحو أحسن رفتار نماییم .
السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
ترجمه از عربی : خلیل پارسا
