خانواده

فرزندانمان را در رمضان فراموش نکنیم

فرزندانمان و روزه ی رمضان

بچه ‏هایمان اگر خوب تربیت شوند، مایه ‏ی شادمانی و آراستگی زندگی دنیا و صدقه ی جاریه برای بعد از مرگمان می شوند. رمضان فرصت خوبی است به شرط اینکه خوب تربیت شوند، تأثیر ارزشمندی بر اخلاق و زندگیشان خواهد گذاشت.

روزه، تلاش و صبر و نیروی اراده را برایشان به ارمغان می آورد، علاوه بر این که برای کسی که روزه می گیرد، نزد خدا پاداش دارد و برای کسی که انجامش ندهد، موجب تعذیب او می شود.

بر پدر و مادر ضروری است که این عبادت را به فرزندانشان تعلیم دهند و آن را نزدشان خوشایند گردانند و این فرصت را با زیردستی و تجربه کافی، در راستای استحکام اخلاقی و رفتار نیک آنها غنیمت شمارند.

چگونه به وسیله‌ی روزه، خوشبختی را در دل بچه هایمان قرار دهیم؟ و چگونه در درون آن ها آن حس خوشحالی را قرار دهیم که بی صبرانه منتظرش باشند؟

مهم این است که بچه ی ما گشاده رویی را در این ماه ببیند و بشنود و بر این سعادت و خوشبختی بزرگ شود. همچنین شادمانی بزرگ از سوی پدر و مادر و برادرانش تجلی می یابد که هر زمان نسیم‏ ماه مبارک رمضان می وزد و هر سال تکرار می شود، این یادآوری‌ها در ذهنش تکرار می شود و با سپری شدن روزگار نیز از بین نمی رود و مرور ماه‌ها و سال‌ها نابودش نمی کند. اگر هر کدام از ما به ذهنش مراجعه کند، اولین روزی را که روزه بوده است به یاد می آورد که آن را از خوشایندترین روزهای زندگیش به حساب می آورد.

چقدر مناسب است که در روزهای اول رمضان، والدین بچه ها را به تدریج عادت دهند که روزه بگیرند. نباید آن را به خودشان واگذارند تا وقتی که بزرگ می شوند، سپس به آنان دستور دهند که روزه بگیرند، بدون اینکه آماگی لازم را داشته باشند. این چنین برایشان سخت خواهد بود، بلکه باید آمادگی  درونی و فکری لازم را از کودکی کسب کنند.

توانایی بچه و تحملش مرحله به مرحله تکامل می یابد، امسال اگر به سن تکلیف نرسیده و نمی تواند روزه بگیرد، گناهی بر او نیست. همچنین لازم نیست ابتدا تمام روز یا ماه را روزه باشد، بلکه به صورت مرحله ای روزه بگیرد. مثلاً تا ظهر روزه باشد، آنگاه چیزی بخورد و سپس تا عصر روزه باشد و اشکالی ندارد اگر تحمل نکرد، مقداری آب بخورد تا اینکه عادت می گیرد.

لازم است که با بچه مهربان بود و او را از طریق یادآوری نعمات روزه داران در بهشت تشویق کرد که خالصانه برای خدا روزه بگیرند و اخلاص را در درون او تقویت کرد. باید به او بفهمانیم که هدف گرسنگی و تشنگی نیست، بلکه هدف عبادت خداوند است و بیش از این هم دارای ثواب بزرگی است.

اگر در پایان روزی که روزه بوده یا آخر ماه رمضان، جایزه ای تشویقی به آنها تقدیم گردد، برای آنها انگیزه خواهد شد و احتمال دارد نقطه‏ ی شروع مسابقه با دیگر بچه ‏ها هم شود. مثل اینکه بگوید هرکس روزه ی بیشتری بگیرد، جایزه‏ ی بهتری می گیرد و هرکس نماز تراویح را تا آخر انجام دهد، هدیه ی دیگری خواهد گرفت. فراموش نشود که بچه ها مسابقه را دوست دارند. سعی شود تکالیفی که انجام می دهد، به این خاطر باشد که تبدیل به  قسمتی از شخصیتش شود‌. آنچنانکه اصحاب  پیامبر(صلی الله علیه وسلم) را می بینیم که الگو بودند، زمانی که بچه هایشان ناخنهایشان نرم بود -یعنی دارای سن کمی بودند- برایشان اسباب بازی و عروسک می خریدند تا گرسنگی و تشنگی را از یاد ببرند.

روزه گرفتن بچه ها با والدینشان، اعتماد به نفس و احساس مسئولیت را در درونشان ایجاد می کند. زیرا احساس می کنند کار بزرگترها را انجام می دهند و این همان احساسی ‌است که بعضی بچه‏ ها با وجود اینکه سن و سال کمی دارند و نمی توانند تمام ماه را به صورت کامل روزه بگیرند، اما بر آن اصرار دارند. همین کار اثر مثبتی بر بچه ها و عبادات و برخوردهایشان خواهد گذاشت، زیرا ماه رمضان شروعی است برای تحمل مسئولیت عبادات و کارهایی دیگر در سایر ماه‌های سال.

مشارکت بچه‌ها در روزه داری همراه با پدر و مادرشان، معنی ایمان را در قلبشان استحکام می بخشد، مثل صبر و شکیبایی و تحمل گرسنگی و تشنگی و مراقبت خدا هنگامی که از خوردن و آشامیدن پرهیز می کنند، در حالیکه می توانند دور از چشم دیگران بخورند، همچنین وابستگی به مساجد و شرکت در نماز تراویح و دوست داشتن قرآن از راه مسابقات و ختم و حفظ جزئی از آن و توجه کردن به تلاوتش و انفاق و بخشش  وقتی که پدر و مادر پولی در اختیارشان قرار می دهند تا به نیازمندان بدهند.

لازم است بچه ها بدانند که این ماه با سستی و تنبلی سازگاری ندارد و اوقات گرانبهایی دارد که نباید با چیزهای بی فایده سپری کرد، چه رسد به کارهایی که حرام و گناه هستند و یا برای انسان ضرر دارند. جفایی که در حق با بچه‌ها می شود این است  که کانالهای ماهواره را برایشان آزاد کنیم و از راه برنامه ها و فیلم ها به اخلاق منحرف علاقه مند شوند، به این بهانه که این شبکه ها مخصوص بچه هاست.

بعضی اوقات والدین درک نمی‌کنند خطرهایی که از همین شبکه ها متوجه بچه‌ها و اخلاقشان می شود، کمتر از خطرهایی نیست که ممکن است در خارج از منزل به ایشان برسد.

رمضان فرصت خوبی است تا بچه ها غذای سالم بخورند و از عادت‌های خرابی که جهان مدرن به بار آورده است که ضررشان بیش از سودشان است، دور شوند. لازم است که نمونه ی خوبی در خوردن و آشامیدن برای بچه هایمان باشیم؛ زیرا عادت غذائی مان به بچه هایمان منعکس می گردد.

همچنین رمضان فرصت بزرگی است که باید برای تربیت بچه هایمان از آن استفاده کنیم و این هم با برنامه ریزی تحقق پیدا خواهد کرد که بچه‌ها چه چیزی را کسب کنند.

خداوند توفیق دهنده به راه راست است، خدایا ما را به راه راست هدایت فرما.

منبع: سایت اسلام ویب
ترجمه: رحیم رهرو
ویراستار: سوزی میحراب

نمایش بیشتر

رحیم رهرو

✅ محل سکونت : آذربایجان غربی - مهاباد ☑ دعوتگر دینی و مترجم

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا