نوشته دکتر جاسم المطوع.
1- خشم : بسیاری از اوقات نسبت به کارهای که فرزندانمان انجام می دهند خشمگين می شویم ، حال آنکه این کار لازم نبوده و بدین ترتیب زندگی برما فشار می آورد، حال آنکه باید فرق بزاریم بین اینکه زندگی به ما فشار آورد و یا ما بر فرزندانمان فشار آوریم، نباید فرزندانمان قربانی فشار زندگی مان باشند.
2- بی خردی : بعضی از والدین با ندانمکاری وبی خردی فرزندان خود را درمقابل دوستانشان خرد می کنند ؛ مانند فرزند ما شبها خود را خیس می کند و یا حرف زدن راخوب بلد نیست،این کار باعث اثرات منفی در بچه می شود که سبب سرکشی یا انتقام بچه خواهد شد.
3- جاسوسی : نباید در لباس وکیف فرزندانمان دنبال چیزی بگردیم ، بهتر است از آنان اجازه بگیریم ، نه جاسوسی کنیم ، چون این کار کار منجر به تضعیف علاقه بین والدین وفرزندان وازبین رفتن اعتماد خواهد شد.
4- نگهبانی : ما فرزندانمان را 24ساعت نگهبانی می کنیم، بعد از ضعف شخصیت فرزندانمان یا گوش ندادن به حرفهایمان شکوه می کنیم ؛ بهتر است به آنان آزادی ومیدان دهیم تاجنب وجوش از خود نشان دهند، تا اعتماد به نفس کسب کنند البته به دور از چشم والدین.
5– کتک زدن : انتقام ازفرزندان و کت کاری آنها بدترين روش تربیتی است ، که این خلاف سیره پیامبر اکرم (ص) است ؛ حضرت عایشه رضي الله عنها می گوید “پیامبر اکرم (ص) هیچ کس را بادستهایش کتک نزده نه زن ونه خادم ، همیشه درراه الله کوشش کرده.
6- دخالت : دخالت وسرکشی تمام وقت درزندگی فرزندان مانند دخالت کردن درلباس وغذا و… این کار باعث ضعف شخصیتی ونبود اعتماد به خود است ؛ بهتر است میدان حرکتی واخذتصمیم گیری را به آنان دهیم وازدور نظاره گر باشیم.
7- زیاد توجه کردن به فرزندان: بعضی از والدین به تک فرزندشان و یا به فرزندی که دچار بیماری مزمنی شده زیاد اهتمام می ورزند ، که این کار باعث سرکشی فرزند وحتى کار به جایی می رسد که فرزند دستورات صادر می کند.
8- تعویض : بعضی از پدران میخواهند که کاری را فرزندشان در کوچکی از انجام آن عاجز بوده برایشان انجام دهد هرچند که برخلاف میل فرزند باشد؛ .
9- حمایت وپشتیبانی : بعضی از والدین بیش از حد ازفرندشان پشتیبانی می کنند که این باعث می شود فرزند شان شخصیتی ترسو وبدون بهره ، که هیچ مسئولیتی راقبول نمی کند ، وزود به راه انحراف کشیده خواهد شد، بهتر است باحالت توازن بافرزندانمان برخورد کنیم. 10 – متهم کردن فرزندان : انگشت اتهام را به سوی فرزندان دراز کردن بدون دلیل آشکار و از روی احساسات ، باعث می شود که فرزندان والدین خودرا دوست نداشته باشندودر آینده به فکر انتقام خواهند بود. 11- زیاد انتقاد گرفتن از فرزندان : درطول شبانه روز زیاد ازعملکرد فرزندانمان انتقاد می گیریم ، که با این کار در تصمیم گیری فرزندانمان رادچار شک وتردید می کنیم، بهتر است بافرزندانمان از در گفتگو وارد شویم تا انتقاد، وباور به تربیت قصة وداستان داشته باشیم.
12- همیشگی انتقاد: فرزندانمان را به خاطر انجام دادن کوچکترین اشتباه انتقاد می کنیم، بهتر است چشمان خود را از بعضی لغزشها ببندیم، یاسه لغزش فرزندان را بایک توجیه حل کنیم، تافرزندانمان آرزوی دیدارمان راداشته باشند نه دوری از ما.
13- ترک دعاء برای فرزندان: کم کاری می کنیم از دعایی که حضرت محمد (ص) مسلمانان را به آن وصیت فرموده ( اللهم جنبناالشیطان وجنب الشيطان مارزقتنا) : خداوندا ازرزق ازدواجی که به ما ارزانی فرموده ای شیطان را از ما دور گردان ؛ طلب فرزندی می کنیم که شیطان به او ضرر رسانده واین فرزند مارا دچار مشکل می کند.
14- ول کردن فرزندان هنگام بازی: وقتی فرزندانمان با دستگاه های الکترونیکی مانند کامپیوتر و اینترنت و. . مشغول هستند ، کاری به کار آنان نداریم ، بهتر است که وقت مشخصی در اختیار فرزندان قرار دهیم وبدانیم چه نوع بازی را انجام می دهند.
15- مسخره کردن دوست فرزندانمان : وقتی که فرزندان به سن 10-14 سالگی می رسند ، بیشتر علاقه دارند که بادوستان خود باشند تا پدر ومادر، برای همین به جای مسخره کردن ،با دوستان فرزندمان علاقه پیدا کنیم.
16- دادن کادو: بعضی ازوالدین هر مشکلی که برای فرزندشان پیش میاید ، فوری به او کادویی تقدیم می کنند،با این کارقدرت تفکررا از فرزندشان سلب میکنندودر آخر شخصیت فرزندشان متکی بر دیگران خواهدبود برای ادراه زندگی.
17- نبود قانون : نبود نظم وقانون در خانه (برای غذا خوردن وپوشیدن لباس و ارتباط با دوستان و…) باعث میشود که فرزندان بی بند وبار پرورده شوند.
18- کلمات شکننده : سرت رابشکن ؛ می کشمت ؛ دوستت ندارم ؛ بمیری ؛ و…. با گفتن این کلمات و عبارات وقتی که ناراحت هستیم ، فرزندانمان مارا دوست نخواهند داشت وبا بکار گیری این کلمات کاری می کنیم که در فکر انتقام باشند.
19- تناقض ودورویی : هر وقت بچه به پدر ومادر فحش داد به وی می خندیم، واگر به مهمانی بدگویی وفحش دهد بروی غضب می گیریم، این کار باعث دوگانگی تربیت فرزندان خواهد شد.
20- مشغولیت والدین : اینکه در طول شبانه روز والدین مشغولیت داشته باشند، وانتظار داشته باشند که فرزندشان کارا ونمازخوان وموءدب باشد؛ این معجزه است “وقت خودت رابه فرزندت بده ، او بهترین رابه تو می دهد” .
این اشتباهات 20 گانه تربیتی که متأسفانه در بیشتر ما وجود دارد، ودوست داشتم که به رشته تحریر درآوردم ، تا والدین از آنان وقت تربیت خودداری کنند ، درست است که دوست دارند فرزندانشان ، کارا وخلاق وصالح باشند، این اشتباهات هرچند بعضی ازآنها کوچک و کم اهمیت هستند، اما با تکرار این اشتباهات مانند قطرها ی باران خواهد بود که بر روی سنگ می بارد ، کم کم در آن اثر می کندهر چند بعد از مدت طولانی باشد؛ واميدوارم که والدین به رای ونظر فرزندان گوش فرا دهند!. ترجمة عبدالله احمدی.
