آموزش عقاید اسلامی(ايمان به الوهيت خداوند)
فصل سوم: ايمان به الوهيت خداوند
انسان مسلمان په «الوهيت» خداوند بر گذشتگان و آيندگان ايمان دارد، كه هيچ معبود و مستعاني بجز او مشروعيت و حقانيت ندارد. واين ايمان بر اساس دلايل نقلي وعقلي زير و قبل از هر چيزي بر مبناي هدايتخداوند استوار است، زير هر كس را كه خداوندهدايت نمايد، هدايت يافته و هر كس را كه او گمراه گرداند، رهنماي ديگري نخواهد يافت، واين خود انسان است كه با عملكرد خويش زمينه هدايت يا گمراهيش را فراهم ميسازد.
دلايل نقلي:
- شهادت خداوند وملائك و دانشمندان بر الوهيت خداوند و يگانگي او در فرمانروايى و فريادرسى، آنگونه كه قرآن در سوره آل عمران مي فرمايد: « شهدالله انه لا اله هوو الملائكة و اولوالعلم قائماَ بالقسط، لا اله الا هو العزيز الحكيم » (آل عمران: 18). « خداوند گواهي مي دهد كه معبود و مستعاني بجز او حقانيتت ندارد، و او ) در امور آفريدگان خود دادگري مي كند، و فرشتگان و صاحبان دانش گواهي مي دهد جز او فرمانراو و فريادرسي مشروعيت ندارد، و او تواناست و كارهايش به جاو به موقع است ».
- خداوند در بسياري از آيات قرآن به اين حقيقت اشاره مي نمايد، و براي مثال مي فرمايد: « والهكم اله واحد، لااله الا هو الرحمان الرحيم » ( البقره:255). « و خداوند شما خداوند واحدي است كه هيچ فرمانرواو فرياددرسي بجزاومشروعيت ندارد، واوست مهربان مهر ورز». همچنين مي فرمايد: « هو الله الذي لااله الا عالم الغيب و الشهادة،هوالرحمان الرحيم، هو الله الذي لا اله الا هو الملك القدوس…» (الحشر: 22) «خداوند كسي است كه بجز او فرمانروا و فريادرسي مشروعيت ندارد. وازجهان آشكار وجهان آگاه است، ومهربان و مهرورز است، خداوند كسي است كه بغير ازاو فرمانروا وفريادرسي حقانيتندارد، ومالك ومقدس است… ».
2- پيام پيامبران و دعوت مردم از طرف آنها به پذيرش الوهيت و فرمانبرداري وعبادت خالصانه تنها ازخداوند، حضرت نوح مي فرمايد: «يا قوم اعبدوالله مالكم من اله غيره » (الاعراف: 59). « اي طائفه من خداوند را فرمانبرداري كنيد! زيرا معبودو مستعاني بغير از او براي شما شايسته نيست». و پيامپراني همچون هود و صالح و شعيب و نوح خطاب به مردم عصر خومي فرمودند: « ياقوم اعبدوا الله مالكم ومن اله غيره ». «اي مردم تنها خداوهد رافرمانبرداري كنيد و هيچ فرمانروا و فريادرسي به غير ازاو براي شماوجود ندارد». و حضرت محمد در تشهد نماز مدام مي فرمود: « گواهي مي دهم كه هيچ معبود و مستعاني بجز الله مشروعيت ندارد، و تنها و بي شريكاست.»
دلايل عقلي:
- اثبات خداوندي پروردگار خداوند لازمه اش پذيرش «الوهيت» و فرمانروايى و فريادرسي اوست.پروردگارى كه زندگي و مرگ و بخشش و محروم گردانيدن و سود و زيان در اختيار اراده اوست، شايسته عبادت وفرمانبرداري آفريده هاي و مستحق آن است كه او را به عنوان فرمانروا و فرمانبرداري و فريادرسي نمايند ، بزرگ و مقدس شمارند، و اميد و هراسشان تنها از او باشد.
- باتوجه به اينكه همه موجودات آفريده خداوند هستند، بدين معني كه خداوندآنها را پديد آورده و روزي آنها را فراهم گردانيده و امور زندگي و احوال و اوضاع آنها را او اداره مي نمايد، چگونه معقول و صحيح است كه يكي از ناتوان او را بعنوان اله و فرمانروا و فريادرس بپذيرد، پس با توجه به اينكه هيچيك از آفريده ها ارزش و توان» الوهيّت را ندارند »الوهيت حقيقي و راستين تنها از آن خداوند خواهد بود.
3. برخورداري خداوند از صفات و ويژگيهايي مطلق و نا محدود مانند: قدرت و توانايي، بزرگواري و برتري، مهرباني، و محبت، ريزبيني و آگاهي، زمينه ساز آن است كه دلهاي انسانها همرا با محبت و عشق، و اعضايشان با اطاعت و فرمانبرداري فرمانروايي و الوهيتش را بپذيرند.
منبع : كليات اسلام
مولف: ابوبكر جا بر الجزايري
مترجم: عبدالعزيزسليمي
