آداب اختلاف رأی را یاد بگیر و بی ادب نباش؛
اختلاف آراء و نظریات بخاطر
۱-اختلاف سلیقه ها
۲-گوناگونی عقل‌ها
۳- گوناگونی تفکرها
یک امر کاملاً طبیعی است:
ولی اختلاف نظر اگر نتایج زیر را به دنیال داشته باشد
۱- دروازه ای برای درگیری باشد
۲- کلیدی برای دشمنی باشد.
۳- پاره آتشی باشد برای اینکه از هم دور باشیم.
یک امر ناپسند و غیر طبیعی و غیرمنتظره است
عاقلان و اندیشمندان اغلب اوقات با هم در محور (عقل) اختلاف داشته اند، بدون آنکه این اختلافات بسوی قلب‌هایشان برود؛ آنان به خوبی می‌دانستند که آدم‌ها باید با هم اختلاف رأی داشته باشند ؛ زیرا خداوند متعال می فرماید: «وَلَو شاء رَبُّک لَجَعل النَّاسَ اُمَّهً وَاحِدهً وَلا یَزالوُن مُختَلِفین.»
یعنی: اگر خداوند متعال اراده می‌کرد، همه مردم را -از لحاظ فکری و عقلی- یکی می‌کرد ؛ اما این با اراده و خواست خداوند هم‌خوانی ندارد، زیرا پروردگار خواسته است که آدم‌ها از لحاظ فکری و عقلی با هم متفاوت باشند.
آیا زیبا نیست با هم برادر شویم، حتی اگر اتفاقی در کار نباشد؟
آن چنانکه امام شافعی (رحمه الله) می‌گوید:
اختلاف رأی و فکری من با تو ای برادر مسلمان، بدین معنا نیست که تو را دوست ندارم، یا برای عقلانیت تو احترام قائل نیستم، یا رأی و آراء تو سزاوار و شایسته نیست؛ من اگر چه با تو اختلاف دارم ولی اطمینان داشته باش که تو را دوست دارم تا قیامت، حتی اگر تمام عمر باهم اختلاف رأی داشته باشیم.
اختلاف رأی من با تو بدان معنا نیست که :
۱- تو را غیبت کنم
۲- شخصیت تو را ترور کنم.
۳- با تو رفت و آمد نداشته باشم.
مردم در اختلاف آراء سه گونه‌اند:
۱- اگر تو با من هم رأی نباشی، بدان معنا نیست که تو ضد من هستی. (این روش عاقلان است).
۲- اگر تو با من هم رأی نباشی، بدان معنا است که تو علیه من هستی. (این روش احمقان است)
۳- اگر تو با من هم رأی نباشی، بدان معناست که تو علیه خدا و دشمن خداوند هستی. (این روش تندروان است)
ای برادرم ابراز رأی:
-برای نشان دادن است نه تحمیل کردن.
-برای آگاهی است نه الزام و فشار.
-برای کامل کردن یکدیگر است نه دشمنی با هم..
سخن آخر
وقتی که اختلاف رأی و آراء به خوبی مدیریت شود، آن هنگام به بهترین شیوه باهم تبادل فکر و رأی و آراء خواهیم داشت.
منبع: کانال تلگرامی دکتر وصفی ابو زید
ترجمه: عبدالله احمدی (شنو)
