چرامیلاد حضرت رسول (ص) را جشن می گیریم؟
جشن میلاد حضرت رسول..ص..درزمان اصحاب ویاران وتابعین مرسوم نبوده و آنها چنین اقدامی نکرده اند ؛ برای همین است که بعضی از علمای دین آن را بدعت می دانند وبا دیده شک وتردید به آن می نگرند ؛ البته عده ای دیگر از علمای دین فکر می کنند که بزرگداشت یاد و میلاد پیامبر در بخش معاملات و عادات می گنجد ؛ برای همین این یاد کردن ها درست است و اشکالی ندارد.
ما نمی خواهیم در این مورد زیاد صحبت کنیم و بگو مگوهای فقهی را بررسی نماییم ،چون این موضوعی جداگانه است و ما در این مقاله دنبال آن نیستیم.
بیشتر علمای امروزی و معاصر برگزاری این اعیاد را درست می پندارند و البته در منطقه ما – کوردستان – هم به آن را کاری درست و مباح می پندارند
در بیشتر مناطق وشهرهای کوردستان مردم این یاد را بزرگ وگرامی داشته و مولودی خوانی به راه می اندازند ِ ولی چگونه می توان از این مولودی خوانی ها به سود اسلام بیشترین استفاده درست را برد که بسی جای تامل دارد ؟؟.
ایامی که بسان روزهای جمعه در آن مساجد شلوغ می شود وجمعیت در آن غوغا می کند ِ ولی این مردم که برای تولد رسول الله گردهم آمده اند در رفتار واخلاق ومعاملات روزانه خود همان مردم عادی ومعمولی هستند و از سنت های پیامبر در زندگی خود الگوبرداری نمی کنند و آنگونه که شاید وباید است با مردم مهربان نیستند وبه آنها ظلم می کنند! مال حرام می خورند ودر معاملاتشان رضایت خدا را در نظر نمی گیرند و وجدان آگاه وبیداری ندارند!
همین مردمی که در مولودی ها هزینه های گزافی برای این کارخرج می کنند وشام وناهار می دهند متاسفانه از رفتار ومنش پیامبر چیزی به ارث نبرده اند و برایشان مهم نیست که در این باره آگاهی لازم را بدست آورند .
مردم مسلمان ما در مولودی خوانی هایشان مثل گذشتگان عمل می کنند و به چند شعر و مدیحه در باره حضرت محمد اکتفا می کنند و هرسال نیز آن را تکرار می کنند ؛ تازه در به تصویر کشیدن و نمایش تولد آن حضرت غلو و اغراق می کنند و بیشتر از آن چیزی دیگری بلد نیستند و انجام نمی دهند.
من با همه احترامی که برای این مردم قائل هستم و هرگز نمی گویم که آنها باید مولودی خوانی را کنار بگذارند ؛بلکه تنها چیزی که می گویم این است که باید طرز اجرای این مولودی ها را تغییر دهیم و کاری کنیم که این بزرگداشت ما وسیله ای باشد برای زنده نگه داشتن اعمال ورفتار پیامبر و عمل به آن در همه امور زندگیمان ؛ چه در منزل با همسر و بچه هایمان و چه بیرون از منزل با همسایه و اطرافیانمان و چه در محل کار با مردمی که روزانه با آنها سروکار داریم ؛ بایستی تمام سیره پیامبر را به شیوه ای درست در زندگیمان عملی کنیم.
از طرف دیگر اظهار محبت نسبت به رسول خدا را فقط با شیرینی خوردن و مراسم گرفتن نمی توان نشان داد ؛بلکه آنهایی که ثروتمند هستند می توانند با خریدن کتاب هایی در مورد سیره پیامبر و پخش و توزیع آن در بین دانش آموزان و دانشجویان راه و روش پیامبر را زنده نگه دارند.
به جای اینکه فرزندانمان رمان های پوچ و بی محتوا و غلو آمیز در مورد عیسی مسیح بخوانند جا دارد سیره پربرکت و نورانی حضرت محمد و یاران وفادار وی را بخوانند و در زندگی از آن بهره مند گردند.
در این حال است که هم فرزندانمان راه درست را می شناسند و هم کسی که اقدام به پخش کناب های سیره نبوی می کند برایش صدقه جاریه محسوب می شود چون علم سودمندی را در اختیار نسل جوان قرار داده و آنها بهره مند می شوند.
برای مسلمانان و مدعیان پیروی از رسول الله ایراد بزرگی است که در هر خانه ای از خانه هایشان کتابی از سیره پیامبر و اصحاب نباشد و اهل آن خانه نیز آن را مطالعه نکنند .
این در حالی است که پیامبر راهنمای عملی دنیا و دین و قیامت ما می باشد
اگر ما بتوانیم نسلی پرورده کنیم که راه ورسم درست دین داری را به خوبی فراگرفته باشد در آن شرایط می توانیم به خود ببالیم و بگوییم نسلی در سایه ی سیره عملی پیامبر داریم که دشمنان ما از آن واهمه دارند و از طرفی هم برای جهانیان سرمشق اند و ما با این کار مشتی به دهان بدخواهان پیامبر کوبیده ایم
ترجمه: سه وزه حیدری
