خبرهای سوزی میحرابمناسبت ها

بزرگداشت میلاد رسول اکرم در مهاباد

شامگاه شنبه مورخه ۱۱ آذرماه سال۱۳۹۶ به مناسبت میلادپیامبر محبوب مسلمانان مراسمی در مسجد استاد مجدی شهرستان مهاباد تشکیل شد

مراسم راس ساعت ۸ با مجری گری ممتاز ماموستا عبدالواحد بابولی شروع  بکار کرد

در آغاز برنامه ، آقای سید جلال سیدی به تلاوت آیاتی چند از کلام الله مجید پرداخت. سپس قصیده ای در وصف پیامبر رحمت توسط ماموستا محمود خالدی زاده و با همخوانی عموم حاضران سروده شد..

ماموستا سید حسن سید عزیزی امام جماعت و جمعه مسجد استاد مجدی ضمن خیر مقدم به مهمانان از همه دعوت نمود که نسبت به پیروی از سنت و روش پیامبر بیش از پیش تلاش کنند…

سخنران اصلی مراسم رسول رسولی کیا دبیر قرآن و دینی مهابادی بود…

رسولی کیا در ابتدای سخنرانی اش و پس از قرار گرفتن پشت تریبون گفت به منظور رفع استرس احتمالی خود! و شکفتن خنده بر لبان شما به ذکر خاطره ای از خود که در همین مسجد برایم رخ داده است می پردازم… او گفت: چند سال پیش در این محله زندگی می کردم ، مرحوم ماموستا عبدالله ابن عباسی امام جماعت و جمعه وقت مریض بود و معمولا این جانب بجای ایشان در مسجد حضور می یافتم.. در یکی از نمازهای جمعه که رمضان بود من امام جمعه و خطیب بودم … وقتی روبروی مردم قرار گرفتم و خواستم خطبه را شروع نمایم احساس کردم گلویم گرفته است پس به منظور صاف شدن گلویم و در حالی که فراموش کرده بودم که روزه هستم، از یکی از نوجوانان که در صف اول مسجد نشسته بود خواستم که لیوانی آب برایم بیاورد.. او هم بلا فاصله رفت و یک لیوان آب گوارا برایم آورد.. من هم بدون مکث و تعلل و ایستاده، نصف آن را نوشیدم و نصف دیگر را برای وسط های خطبه که احتمالا باز هم صدایم خواهد گرفت نگه داشتم! بدون اینکه از هیچ از یک از نمازگزاران حرکتی یا اشاره ای ببینم که چرا آب خوردی ؟ تو که روزه ای !! خطبه را با صدای صاف شروع نمودم و نماز را اقامه نمودیم ….از کسی در باره خوردن آب در حضور این همه مردم نمازگزار و روزه دار و در ماه مبارک رمضان چیزی نشنیدم.. برای نماز عصر که داشتم به مسجد می آمدم یکی از دوستان گفت: آیا خوردن و نوشیدن شخص روزه دار از روی فراموشی موجب بطلان روزه می شود؟ بدون اینکه متوجه مقصود اصلی اش شوم پاسخ دادم: خیر . این روزی خداست که به عده ای از روزه داران می دهد! گفت: پس تو امروز و به هنگام ارائه خطبه جمعه و در حضور مردم نمازگزار و در مسجد، روزی خدایی را نوش کردی! که با تعجب گفتم: ای وای راست میگی …

آقای رسولی کیا عنوان سخنرانی اش را« پیامبر به عنوان یک میهن دوست» اعلام نمود…

او سپس به تشریح موضوع پرداخت و افزود: قرآن تفاوت زبان و رنگ انسان ها را یکی از نشانه های قدرت خود به شمار می آورد و در واقع  خداوند به ما می گوید: اگر کسانی در صدد نادیده گرفتن حقوق ملتی هستند این به معنای عدم اعترافشان به نشانه ای از نشانه های قدرت و حکمت خداوندی است ..

وی همچنین خاطرنشان نمود که قرآن از علاقه و ارتباط محکم پیامبران به میهن شان سخن می گوید و یکی از تهدیدهای سنگین مخالفانشان این بوده که یا از دینی که آورده اید دست خواهید کشید یا از میهن و شهرتان اخراجتان می کنیم و این بخش از سرگذشت پیامبرانی همچون شعیب و لوطرا می توانید با مراجعه به قرآن به نیکی مطالعه بفرمایید..

-این دانش آموخته حوزه و دانشگاه همچنین از وفات همه پیامبران بارخاک و زادگاهشان گفت و خاطرنشان نمود: کلیه پیامبران الهی قبرشان در میهنشان می باشد مگر آنانکه از خاک و میهنشان اخراج و آواره شده اند..

-مدیر مسئول سایت سوزی میحراب در تبیین میزان میهن دوستی پیامبر اسلام صلی الله علیه و سلم افزود: زمانی که آن حضرت در غار حرا به پیامبری برگزیده شد و پس از مشورت با همسر همراهش،خدیجه ، تصمیم گرفت که جهت مشورت های تکمیلی به نزد ورقه بن نوفل برودد؛ او که یکی از بزرگان مکه و مسیحی بود پس از شنیدن آن چه در غار حرا برای محمد اتفاق افتاده است گفت: ای کاش آن زمانی که قومت تو را بدلیل تبلیغ رسالت جدیدت از شهر بیرون می کردند من زنده بودم که از تو حمایت و پشتیبانی می نمودم! محمد با تعجب آمیخته با انکار پرسید: آیا آنان مرا از شهرم اخراج می کنند؟! که ورقه با خونسردی هرچه تمام گفت: آری ؛ این سرنوشت همه پیامبران پیش از تو بوده است!!

رسولی کیا همچنین با تاکید بر اینکه پیامبر و یارانش جزء بهترین شهروندان زمان خود بوده اند افزود: حضرت محمد و یاران فداکارش سیزده سال در شهر مکه ماندند و علی رغم این همه زحمات و خدماتی که برای شهر و دیارشان متحمل می شدند باز هم مورد بی مهری قریش قرار گرفته و بالاخره از شهر محبوبشان اخراج و آواره شدند! و این مهاجرت برای شخص پیامبر آن قدر سخت و ناخواسته بود که این گونه شهرش را مورد خطاب قرار داده و مراتب احترام و الفتش را نسبت به آن اینگونه بیان می کند: ما اطیبک من بلد و احبک الی و لولا ان قومک اخرجونی منک ما سکنت غیرک.. ای شهر با صفا و شیرین و محبوبم؛ سوگند به خدا اگر مردم قریش من را از خاک تو بیرون نمی راندند هرگز جای دیگری سکونت نمی گزیدم!

-کارشناس ارشد سیره و زندگانی پیامبر با توضیح این نکته که پیامبر، میهن دوستی یارانش را هم رعایت می نمود افزود: هرگاه شخصی از دیار دور به اسلام مشرف می شد ، آن حضرت پس از آموزش های لازم از او می خواست که جهت تبلیغ و تبیین آموزه های دینی به شهر و دیارش برود..

-سخنران اصلی مراسم با اشاره به سختی های دوران سکونت پیامبر و اصحاب در مدینه- بویژه روزهای نخست- افزود: پیامبر که نیک می دانست دوری از مکه برای مهاجران دشوار است همسرش عایشه را مامور نمود که از تعدادی از آنان که در اثر دوری از مکه و ناسازگار بودن شرایط آب و هوای مدینه با مذاقشان، بیمار شده بودند ، عیادت کند… ام المومنین هم پس از عیادت از آنان شرایط سخت روحی و جسمی آن اصحاب ؛ بویژه پدر بزرگوارش را برای رسول الله نقل نمود که پیامبر برای رفع دشواری های سکونت در مدینه اینگونه با خدایش مناجات نمود: اللهم حبب الینا المدینه کحبنا لمکه و اشد و انقل حماها الی الجحفه اللهم بارک لنا فی صاعها و مدها . بخاری. پروردگارا مدینه را بسان مکه نزد من و یاران مهاجرم محبوب بفرما…. البته این دعا با الفاظ و کلماتی دیگر از رسول خدا روایت شده است

-دبیر قرآن مهابادی در بخش دیگری از سخنانش از چند ملیتی بودن اصحاب و یاران پیامبر گفت و خاطر نشان نمود: حضور سلمان فارسی و کابان کوردی و صهیب رومی و.. در مدرسه رسول الله پس از صورت پذیرفت که آنان آوازه زیبای پیامبر رحمت را از دور شنیده بودند..

آقای رسول رسولی کیا با اشاره به تعامل ممتاز و متفاوت پیامبر با اصحابش افزود: حضرت محمد ضمن احترام فراوان به زبان و لباس یارانش هرگز از آنان نخواست که عرب شوند ؛ چرا که آن حضرت تنها علاقمند به یک رنگ نبود بلکه رنگین کمانی از اصحاب تشکیل داده بود که از دور نظر هر بیننده ای را به خود جلب می نمود..

رسولی کیا از اهتمام حضرت رسول به میهن دوستی اصحاب و یارانش گفت و افزود: به اعتراف همه ، محمد و اصحابش بهترین شهروندان عصر خود بوده اند و از هرگونه خدمت به هم میهنانشان هرگز مضایقه نمی نمودند و به شیوه های گوناگون در خدمت مردم خود بودند..

ماموستا رسولی کیا در پایان سخنرانی اش که مورد استقبال حاضران مسجد قرار گرفته بود به ذکر درس ها و پیام های این بخش از زندگانی رسول الله برای پیروانش به شرح زیر پرداخت:

۱- سعی کنیم با کلیه هم میهنان عزیزمان انس و الفت داشته باشیم و به بهانه های واهی از دوستی با آنان مضایقه ننماییم..

۲- فرزندانمان را بر پایه میهن دوستی و احترام به هم میهنان مان تربیت و آموزش بدهیم..

۳- برای تامین زندگی کریمانه هم میهنان مان از هیچ تلاشی دریغ نورزیم..

۴-زبان مادری و شیرین کوردی را فرا بگیریم و بابت اینکه اخیرا در دانشگاه کردستان، زبان کوردی در سطح کارشناسی تدریس می شود از دولتمردان متشکریم.

۵- به همه توصیه کنیم که همزیستی و دگر پذیری را سرلوحه کارهایشان قرار دهند..

۶- از افراط و تفریط در میهن دوستی پرهیز کنیم که میهن دوستی زمانی ارزشمند است که به دیگر ملت ها اعتراف نموده و به آنان احترام بگذاریم…

سخنران دوم مراسم ماموستا عبدالله شرفی بود

استاد شرفی مثل همیشه شیرین زبان و خوش کلام ظاهر شد و ضمن توصیه به حاضران که از سنت پیامبر غافل نشوند خاطرنشان نمود: برای نیل به بهشت دنیایی قبل از فردوس اخروی مان تلاش نماییم….

بدلیل طولانی شدن گزارش از ذکر جزئیات سخنان ماموستا شرفی که بسیار پرمحتوا و ارزشمند بود خودداری می کنم

*در بخش دیگری از مراسم، مسابقه ای در بین نوجوانان مسجد برگزار شد و با طرح ۲ سوال و شرکت تعدادی از حاضران به ۸ نفر جایزه داده شد..

– مراسم ،با دعاهای شعرگونه ماموستا بابولی و توزیع شیرینی در بین مهمانان به اتمام رسید..

 تهیه و ارسال گزارش : یوسف ساجدی

نمایش بیشتر

یوسف ساجدی

نویسنده و مترجم و مدرس دانشگاه

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا