حکایت کرده اند که موشی با اعتماد به نفسی عالی به شیری گفت:
ای شیر! به من اجازه بده که با تو سخن گویم و به من امان بده!
شیر به او گفت: ای موش شجاع، حرف بزن تو در امانی!
موش گفت: من می توانم طی یک ماه تو را بکشم!
شیر خندید و با استهزاء به او گفت:
تو… ای موش؟!
موش گفت: آری… فقط یک ماه به من مهلت بده!!
شیر گفت: موافقم، ولی بعد از یک ماه اگر نتوانستی مرا بکشی، من تو را خواهم کشت!!
روزها پشت سر هم سپری شدند….
هفته اول، شیر می خندید، اما او در بعضی از تصوراتش می دید که موش واقعاً او را کشته است، اما موضوع را جدی نگرفت.
در هفته دوم ترس به سینه شیر نفوذ کرد!!
در هفته سوم، ترس وجود شیر را فرا گرفت و شروع به سخن گفتن با خود نمود که:
اگر سخنان موش درست باشد …!
در هفته چهارم، شیر بیمناک و وحشت زده شد!!
در روز انتظار، دیگر حیوانات با موش بر شیر وارد شدند…
ناگهان با صحنه ای عجیب روبرو شدند….
شیر را دیدند که جسدی بی جان، بر زمین افتاده است…..
موش دانسته بود که انتظار برای مصیبت ها و فکر کردن در مورد آنها، بسیار بر روح سخت است.
آیا می دانید “شیر” کیست؟
شیر همان شخصیت شما است که باید با اعتماد به نفس قوی باشد…
و موش هم این اضطراب و ترس ماست!!
برادرم و خواهرم ؛
چه بسیار که منتظر بوده ایم اتفاقی بیفتد و این اتفاق هرگز نیفتاده است!!
و چه بسیار مصیبت هایی که انتظار داریم، اما در آن سطح مورد انتظار ما اتفاق نمی افتند!!
بنابراین، از امروز باید زندگی را شروع کنیم و منتظر مصیبت نباشیم، زیرا می دانیم که مصیبت ها آزمایش و امتحان هستند و دیر یا زود برطرف می شوند … و زندگی جریان خواهد یافت.
عدم موفقیت و مصیبت ها چیزی جز نعمت نیستند که بسیاری از آن ها غافل هستند.
پس خودت را به مصیبت های آینده مشغول مکن، به روزی که در آن هستی فکر کن و مثبت اندیش باش.
و بدان که ..
توهـُّم نیمی از بیماری است، اطمینان نیمی از دارو است و صبر اولین قدم برای بهبودی است.
«فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَلَمِینَ» [صافات:87]
آخر، شما درباره پروردگار جهانيان چگونه می انديشيد!؟
ترجمه: واحد ترجمه و تحقیق سایت سوزی میحراب
