بۆ سۆزی میحراب
خودا زات و سیفاتی یه‌کن
وەنەوشە و بۆنی مەستی پڕ لە هەستی
کە ڕازاوەن لە کارگەی ئەلەستی
لە لایەن هەستی ئەوانەی هەستیارن
نیشانەی نەخشی خوای خاوەن نیگارن
ئەگەر زانا بزان بێ بەو نیگارە
سەر و ماڵ دادەنێ بۆو کردگارە
دەکا ئیقرار بەوەی هەر ئەو خودایە
کە هەر ئەو شایەنی حەمد و سەنایە
سیفات و زاتی تاکی جیا لە یەک نین
وەک خوێ و سوێری، خوێ سا بێ لە یەک نین
سیفات و زاتی ئەو یەکتای دووتایە
کەسێ وا هەست نەکا، هەستی خەتایە
ئەشاعیرە و هەرایی موعته‌زیلە
نەزەر سەنجێنەیە دوورە دەلیلە
«تعدّد» کەس نەڵێ لە خوداوە ده‌بێ
سیفاتی خودا ئەگەر زاتی خودا بێ
بەڵێ ئەوساف و مه‌وسووف لێک جیایە
بەڵام ئەودابە دابی غەیری خوایە
سیفاتی پاک و زاتی تاکی تاکە
وەکوو ئەوسافی ئاوی ساف و پاکە
تەڕ و فێنکە لەش ئاو بێ گومانە
جیا لێک نین دەسا مەگرە به‌هانە
سیفاتی ئاگریش سۆز و سووتانە
کە هەر دوو هەستی سۆزێکن بزانە
خودا ڕووتبێ لە ئەوسافی زەمانێ
هەموو بوون و نەبوون دێنە نەمانێ
خودا خۆی بیسەریشە و بینەریشە
خودا خۆی دانەریشە و ڕانەریشە
خودا خۆی خالقیشە و ڕازقیشە
خودا خۆی عالمیشە و قادریشە
ئەقڵ هەر چەن سەری دێرەودەوێ نێ
لەشی ناسکی تەزووی نه‌زانی دێنێ
لەوەی دوورە کە ئینسان خۆ بناسێ
دەنا گەر خۆ بناسێ خواش دەناسێ
خودا چۆنە و چییە، دوورە دەراوە
خودا بۆ ئەو دەراوە ڕێی نەداوە
عومەر سەرگەشتەیە لەو ڕازوڕەمزە
کە ڕێ نەدراوە چوون بۆو قوللە بەرزە
مامۆستا عومەر مودەرریسی – مەهاباد – 10/10/1398
پێداچوونه‌وه: سۆزی میحڕاب
