دختران جوانمان را دریابیم !

(هشت راه حل برای جلوگیری از به دام افتادن دخترانمان)

نویسنده : دکتر جاسم المطوع 

دختری پانزده ساله با من تماس گرفت و گفت : می خواهم با شما در باره موضوعی مشورت کنم ؛ گفتم : بفرمایید . گفت : از طریق شبکه های اجتماعی با پسر جوانی آشنا شده ام .. دو روز پس از آشنایی ، چند عکس شخصی ام را در حالی که نیمه عریان بودم برایش ارسال نمودم ! اکنون عکسم را نزد خود نگهداشته و مرا تهدید کرده اگر با لباس های زیر ،عکسی برایش ارسال نکنم عکس های قبلی ام را برای پدر و مادرم خواهد فرستاد!!

از او پرسیدم : آیا خواسته اش را عملی ساخته ای ؟ پاسخ داد : ابتدا با خود گفتم برای جلوگیری از اینکه مرا نزد خانواده ام رسوا کند بهتر است خواسته اش را لبیک گویم!!  ولی بعد گفتم: قبل از هر کاری بهتر است با شما مشورت کنم ؛ زیرا بیش از یک عکس ر ا برایش ارسال نموده ام ؛ در ضمن ناگفته نگذارم هرگاه او از مو و صورت و چشمان و بدنم تعریف می کند خوشحال می شوم !

مشابه این حادثه ؛ در طول ماه بارها با من در جریان گذاشته می شود ؛ گاهی والدین که از رابطه دخترشان با پسر جوانی که خواستار به دام انداختن او بوده ، اطلاع پیدا کرده اند به من مراجعه می کنند و گاهی نیز خود دختران جوان ؛ البته اغلب پس از به دام افتادن ! با من سخن می گویند .

زمانی که به جزئیات این حادثه ورود پیدا می کنم به این نتیجه می رسم  که علت اصلی این گونه حوادث در درجه اول عبارت است از سهل انگاری والدین نسبت به آموزش دخترانشان و آگاه نساختن فرزندشان نسبت به آسیب های ارتباطات مجازی و به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی در شبکه های اجتماعی !

به منظور عدم تکرار این گونه حوادث و محفوظ ماندن دخترانمان از دام جوانان گرگ صفت ، اینجانب – نویسنده این یادداشت – هشت راه حل پیشگیرانه و درمانی را برای جرم باجگیری الکترونیکی خدمتتان ارائه می دهم ….

این راه حل ها عبارتند از :

1- اطلاع رسانی در مورد جرم باج خواهی الکترونیکی از طرف والدین به دختران جوان ..

 اغلب این گونه رابطه ها از سرآغازی سالم برخوردار است و بیشتر به منظور تفریح  و علاقه به کسب اطلاعات و سَرَک کشیدن و آشنایی صورت می پذیرد! و متاسفانه دختران ما نمی دانند که آن پسران دارای چه انگیزه های پلیدی بوده و چگونه آنان را با عکس و کامنت به دام می اندازند تا زمانی که دلایل کافی برای سوء استفاده از آنان را به چنگ آورده و سپس آن ها را تهدید می نمایند و آنان نیز ناچار خواهند شد خواسته های پلیدشان را جامه عمل بپوشانند!

سخن گفتن والدین با دختران و آگاه ساختن آنان ، نخستین گام برای جلوگیری از به دام جرم باجگیری الکترونیکی افتادن دخترانمان به شمار می آید.

2- استفاده والدین از برنامه نظارت الکترونیکی بر دختران . این کار را می توان از طریق کامپیوتر یا گوشی تلفن انجام داد . ایرادی ندارد دخترمان در جریان این مراقبت الکترونیکی ما باشد تا بدین وسیله او بیشتر احساس امنیت نماید و در ضمن با این کار به او اعلام نموده باشیم که هدف ما از مراقبت ، تجسس نبوده بلکه می خواهیم به او کمک کنیم تا در دام  جوانان گرگ صفت نیفتد .

و اگر چنانچه دخترمان با این مراقبت مخالفت نمود و در مقابل قول داد که آنچه می کند را به سمع و نظر ما والدین برساند می توانیم خواسته اش را بپذیریم و از نظارت الکترونیکی بر او صرف نظر نماییم . فایده انصراف ما این است که او قبول می کند که به او اعتماد داریم ؛ این کار زمانی سودمند خواهد بود که که دختر ، رابطه اش با پدر و مادرش محکم و بدون تعارف و توام با صداقت باشد .   

3- برحذر داشتن دختر از فاش کردن هرگونه اطلاعات – محرمانه – در باره خود ، خانواده ، بدن ، اتاق ، خانه ، برادران و خواهران و لباس هایش ؛ چه در قالب کامنت و چه به شکل عکس یا ویدیو .

باید به دختران مان بگوییم که نباید به کسانی که با آنان ارتباط  برقرار می کنند زود اعتماد کنند ؛ بویژه اگر آن شخص را نمی شناسند و یا از نام مستعار استفاده می کند !

4- دخترانمان را تشویق کنیم اگر چنانچه در شبکه های اجتماعی با غریبه ای ارتباط برقرار نموده و در این راه مرتکب اشتباه عاطفی شده حتما با والدینشان راست و شفاف باشند .

بیشتر دختران ، از ترس اینکه مبادا تنبیه شوند والدینشان را در جریان اشتباهاتشان قرار نمی دهند ؛ در واقع این گونه دختران از دو جهت تحت فشار می باشند ؛ نخست تهدید به رسوایی آن جوانی که با او در ارتباط بوده  و دوم نیز مجازات احتمالی که از طرف والدین برای آنان  قابل پیش بینی است اگر چنانچه بویی از حادثه ببرند !

اغلب دختران ، از ترس مجازات و تنبیه احتمالی ، ترجیح می دهند با والدینشان روبرو نشوند! لذا یکی از راه حل های پیشگیرانه این است که دخترمان را تشویق کنیم  حتی در مورد اینکه پسرکی عکس او را به منظور فشار و سوء استفاده نزد خود ذخیره نموده  و یا در شرایطی استثنایی نسبت به او سخنی عاطفی بر زبان رانده را با والدینش درمیان گذاشته و با آنان صراحت داشته باشند .

 شایسته است به دخترانمان بگوییم : خشم والدین بسیار کم آسیب تر و بهتر و آبرومندانه تراست از تهدید یک پسرک جوان که می خواهد او را به دام بیندازد.

 5- آگاه ساختن دخترانمان به قوانین مربوط به جرم باجگیری الکترونیکی ؛ تا بدینت وسیله مورد سوء استفاده پسران جوان بولهوس قرار نگیرند.

 به دخترمان بگوییم : او می تواند دلایل کافی جمع آوری نموده  و در صورتی که پسرک جوانی او را با زبان یا عکس مورد تهدید قرار داده از او شکایت نموده و علاوه بر این مراتب را به والدینش اطلاع دهد .

6- برای دخترمان تشریح کنیم که دو نوع خجالت وجود دارد ؛ اولی مثبت و دومی منفی است ؛ اینکه او خجالت بکشد از تصمیم به قطع ارتباط  با آن پسرکی که او را تهدید نموده و از طریق شبکه های اجتماعی از او می خواهد کارهای خلاف ادب انجام دهد ، این خجالت منفی و خطرناک است و باید  بلافاصله و پس از آنکه نیرنگ وی را کشف نمود با صلابت بر تصمیمش ایستاده و با او قطع ارتباط نماید.

7- به دخترمان بگوییم که او نباید با پسرانی که  آنان را نمی شناسد رابطه برقرار نماید؛ زیرا جوانان زیادی هستند که از روراستی و سادگی و عدم اطلاع دختران در باره زندگی سوء استفاده کرده و بر آنان فشار آورده و با اطلاعاتی که در اختیار دارند آن ها را مورد تهدید و فشار قرار می دهند.

8-در تنبیه و مجازات دخترانمان هرگاه ما را در جریان اشتباهاتشان قرار دادند از حد تجاوز نکنیم تا اعتماد به نفسشان را بازیافته و با این کار به او کمک کرده باشیم که دیگر دنبال این کارها نرود .

در پایان می گویم : دوستی و رفاقت با فرزندانمان در حین آموزش ، بزرگترین گارانتی موفقیت ما در معالجه مشکلات تربیتی آنان می باشد.

ترجمه : رسول رسولی کیا