تاریخ

قطره ای از دریای بی کران اسرار معراج 

 

پروردگار جهانیان از میان تمام انسان ها ، محمد ( ص) را به پیامبری و خاتم الانبیاء برگزید ،  وی را بر تمام انس و جن برتری داد، سفر از مسجدالحرام تا مسجدالاقصی ؛ دیداری که پروردگار لطیف و خبیر آن را به پیامبرش بخشید و بدینگونه او را معلم خیر و خوشی و سعادت هر دو جهان بشریت قرار داد.

آری …..معراج و صعود پیامبر اسلام  صلی الله علیه و سلم نشانه ای از نشانه های عظمت و قدرت پروردگار است.

باید به این نکته دقت کرد که  پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلم این مسافرت معجزه را برای تصدیق رسالت خود انجام ندادد؛ هر چند قوم او با اصرار و الحاد درخواست معجزات و خوارق عادات را از آن حضرت داشتند…..

یکی از ویژگی های منحصر به فرد رسول الله صلى الله علیه وسلم سفراِسرا و معراج می باشد، إسرا ومعراج مشتمل بر معانی وحقایق بسیاری است ازجمله مناجات با خداوند عز و جل، روئیت قلبی الله متعال، امامت همه پیامبران در بیت المقدس ، عروج به سدرهالمنتهی بالاتر از آسمان هفتم  و دیگر درجات رفیعی کے قرآن مجید به آن اشاره نموده و اخبار صحیح مربوط به آن را شرح داده است.

خداوند متعال می فرماید : {  سبحان الذى أسرى بعبده لیلاً من المسجد الحرام إلى المسجد الأقصى الذی بارکنا حوله لنریه من آیاتنا إنه السمیع البصیر —– پاک و منزه آن خدایی که بنده اش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی که اطرافش را برکت داده ایم شبانه برد، تا از نشانه های خود به او نشان دهیم. همانا او شنوا و بیناست. سوره إسراء آیه ۱ ).

پیام ها و نکات ظریف آیه

معراج ، مقدس ترین سفر در طول تاریخ است.

مسافر  : رسول الله صلى الله علیه وسلم

فرودگاه :  مسجدالحرام

گذرگاه  :  مسجد الاقصی

میزبان  :  رب العالمین

هدف  :  دیدن آیات الهی 

سوغاتی : اخبار آسمان ها و ملکوت و بالابردن سطح فهم بشر از این دنیای مادی.

سفر معراج چیز اندک و ناچیزی نیست ؛ بلکہ دارای اسرار قابل توجهی می باشد. (سبحان الذی اسری بعبده)

معراج در واقع اردوی خصوصی و بازدید علمی پیامبر اسلام صلی اللہ علیہ و سلم بود.

عبودیت مقدمہ پرواز است و عروج، امری که بدون خروج از صفات رذیله، ممکن نیست. {  اسری بعبده }

محمد صلی الله علیه و سلم اگر به آسمان هم صعود و عروج نماید بازعبد است پس در بزگداشت آن حضرت غلو و افراط نکنیم. { اسری بعبده }

یاد آوری صفت بندگی و عبودیت برای رسول خدا آن هم در مقام معراج و صعود به درجاتی که کسی را یرای رسیدن بدانجا نیست برای این است که فراموش نگردد او عبدالله و بنده فرمانبردار خداست و فاقد مقام عبودیت و الوهیت می باشد ؛ پس مواظب باشیم این دو مقوله را را باهم درنیامیزیم.

در قرآن کریم می خوانیم که  پروردگار جهانیان قریب به ۲۵ بار با رسول الله صلى الله علیه وسلم گفتگو کرده است؛ هرچند با زیباترین تعریفات از او یاد کرده است ؛ ولی از آن حضرت نامی نبرده است! پس جا دارد ما هم به زیبایی قرآن کریم از رسول الله از او تمجید کنیم و هرگز در وصف مقامش غلو و افراط نورزیم….

نکته دیگر در بررسی معراج این است که  برای نزدیک شدن به خداوند شب بهترین وقت است و مسجد ، بهترین سکوی پرواز به شمار می آید( من المسجد الحرام).

و هدف معراج هم، کسب معرفت و رشد معنوی بود.  لنریه آیاتنا….

این حادثه ۱۶ماه بعد از بعثت در۲۷ رجب و به روایتی ربیع الآخر رخ داده است.

پیام و عظمت پند و حکمت زندگانی پیامبر اسلام صلی اللہ علیه وسلم به اندازه ای است که انسان ناگزیر است در برابر آن سر تعظیم فرود می آورد؛ اگر معراج پیامبر را به عنوان یک رویداد و پدیده تاریخ ذکر نماییم، به وضوح و روشنی تمام در می ابیم که پیامبر (ص) این واقعه معراج را آشکارا بیان می دارد؛ البته  نه بدان خاطر که در رسالت خود بر آن تکیه کند ؛ بلکه بدان جهت آشکارا زبان به بیان آن می گشاید که خود این واقعه حق است و حق را نسزد که کتمان نمود.

 می توان قطره ای از رازهای این گشت و سفر مخصوص پیامبر صلی الله علیه وسلم را با تفکر و دانش ساده انسانی تشریح کرد.

۱- یک سؤال : اگر فردی بگوید ما به زحمت می توانیم به فراز آسمان صعود کنیم و با خستگی و نیروی بسیار زیاد تنها می توانیم چند کیلومتر مشخص را طی کنیم آیا چگونه ممکن است که انسانی با جسم خود و در مدت کوتاهی توانسته باشد هزاران سال نوری را طی کرده باشد و سپس به محل اولیه خود بازگشته باشد؟

در جواب این سوال شبهه گونه باید گفت : طبق دانش و اطلاعات امروزی جسمی سنگین و بزرگ مانند زمین در حرکت سالیانه خود در مدت یک دقیقه به اندازه ۱۸۸ ساعت راه طی می کند و در مدت یک سال به اندازه ۲۵ هزار سال مسیر طی می کند . آیا  پروردگار توانا که زمین به این بزرگی را با سرعتی سرسام آور به گردش در می آورد ، نمی تواند بهترین و محبوب ترین مخلوق خود را به آسمان ها و سدره المنتهی ببرد؟

۲- خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید : {…..و نحن أقرب إلیه من حبل الورید  ﴿….. و ما از شاهرگ [او] به او نزدیکتریم. ﴾ (سوره ق آیه ۱۶)

 در حدیثی دیگر می فرماید : { أقرب ما یکون العبد من ربه و هو ساجد…}

 مطابق آیات فوق انسان در همه حال می تواند با خدای خود راز و نیاز { مناجات } کند و به او نزدیک شود؛با این حال پیامبر اکرم صلی اللہ علیه وسلم چه نیازی به این سفر دور دور و دراز دارد؟ در جواب می توان به این نکته اشاره کرد که : پیامبران الهی و پادشاهان و رهبران دو نوع گفتار و دیدار دارند که عبارتند از:

۱- گفتار مخصوص : برای این که از نزدیک با یکی از دوستان و مدیران زیر دست خود ملاقات داشته باشند و طی دیداری مخصوص اموری مشخص را به وی محول سازد.

۲- گفتار عمومی : مثل اعلام آیین نامه و فرمان های عمومی به تمام دستگاه های اجرایی و وزارت خانه های زیر نظر و خداوند متعال نیز شایسته ترین و بزرگ ترین مخلوق خود یعنی حضرت رسول اکرم ( ص )  را برای این دیدار انتخاب کرد.

۳- چه رازی در این نهفته است که اسراء و معراج در شب انجام گرفت نه در روز ؟

جواب : این سفر برکتی را به تصویر می کشد که مسجدالاقصی را احاطه کرده و از ان سر ریز شده است ؛ حکمت شب رویی پیامبر اکرم ( ص) در این است که مسلمانان با تقوی و با ایمان به راز و نیاز و پرستش شبانه آگاه باشند ، زیرا انسان ها در برابر هر دو بخش عمرشان ( شب و روز ) پاسخگو هستند. خداوند سبحان در این باره می فرماید {  و من اللیل فتهجد به نافله لک عسى أن یبعثک ربک مقاما محمودا  ﴿  و پاسى از شب را زنده بدار، تا براى تو[به منزلهء] نافله اى باشد، امید که پروردگارت تو را به مقامى ستوده برساند. ~~~ سوره اسراء آیه ۷۹ }.

این معراج سفری است که به فراتر از حدود و زمان و مکان اشاره می نماید، و فاصله ها و افق های فراخ تر از زمان و مکان را در بر می گیرد و متضمن معانی بزرگتر از معانی عادی و معمولی است که با یک نگاه، روشن و هویدا می گردد.

معراج رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) در وقت عشاء اتفاق افتاد. گر چه آن معراج، به اعتقاد تمام علماء و محققین اسلامی یک معراج فیزیکی بوده که جسم مبارک رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) به قدرت الهی به آسمان برده شد و گفتگویی صمیمانه بین خدا و رسول الله انجام گرفت که حکایت از جایگاه خاص رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) دارد؛ آن گفتگوی صمیمی همان «التحیات» است که ما هر روزه در نماز می خوانیم.

بنابراین، نماز در این وقت خاص و تکرار گفتگویی که در چنین وقتی صورت گرفته، یادآور آن سفر آسمانی رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) است و در ضمن چراغ سبزی است برای تمام کسانی که دوست دارند به مقامات و درجات عالیه عروج نمایند و به رضا و خشنودی خالق هستی دست پیدا کنند تا آن ها هم، با توکل بر خدا و اجرای دستورات رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم) جهت دست یافتن به این خواسته و آروزی خود از هیچ کوشش دریغ نورزند و بی دریغانه تلاش نمایند.

شـــەوڕەوی

وەرن بــۆ سـەیـری سـورەتـی ئیـسرا

بـبیـنن خــاتــەم چــۆن بــەرزکــرا

لـەخــاکی مـەککە بــۆ بـاوەش ئەقسـا

لـەوێش بـۆ ئـاسـمان ڕۆیـشت هـەڵسا

دوای ئـازاری گـیان ئـەو لـە سەرزەوی

حـەبیبی خــودا کـــردی شــەوڕەوی

لـە گـەڵ جوبـریــلی نـیگا بـۆهێنـەر

بـۆ گـەشتی لای خـوا بوونـەو هاوسەفەر

فـریشتـەی ئـازیـز جـوبـریلی بـەڕێز

ووتـی : نـاتوانـم زیـاتـر نیـە هێز

جـێگـەم دیــارەو سـنورم  تـەواو

تـا دێیتەوە من لێرە وەستاو

بەڵام ئەحمەدی دڵ پڕ لە هودا

گـەیشتە نزیکی عەرشەکەی خـودا

سڵاوی کردو ئارام بوو گیـانی

لە یادی نـەما مـاتـەمـی ژیــانی

هێندە مـایەوە کەم بوو یا خود زۆر

لـەدنیا نـەما هـیچ غـەم و نـاسـۆر

هـەرچەند کـە سـینەی کانگای بڕ وابوو

بەڵام ئـەو لەوێ هـاتەوە لە ڕێگەی درێژ

لەگـەڵ خـۆی هـێنای پێنج فەرزەی نوێژ

نوێژ خـەڵاتـی بـوو بۆ ئـێمەی بـەشەر

لـێت بـێ سەڵاوات خــاتەم پـئغـەمــبەر

      هۆنڕاوە ؛ رۆستەم خامۆش

نویسنده : ملا علی عبداللہ یارمجه یی – امام و خطیب مسجد حاج حسین قصاب اربیل کردستان.

ترجمه : عبدالله علی پور

نمایش بیشتر

عبدالله علی پور

@نویسنده و مترجم @ آذزبایجان غربی - نقده @ شغل : دعوتگر دینی و فعال اجتماعی - مدیر کانال تلگرامی @sozimihrab

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا