اندیشه

مسلمانان، بعد از رمضان این گونه اند  

رمضان زود کوچ کرد و برگشت و زیاد ماندگار نشد و تمام اعمال و رفتاری که در این ماه انجام داده بودیم(چه خوب چه بد) را با خود به پیش خدا برد ، تا کسانی که  أعمال زشت انجام داده اند، قباحت و زشتی اعمالشان را ببینند و کسانی که أعمال خوب و نیک  انجام داده اند، به پاداش و جزاء اعمالشان برسند .

از خدا می خواهیم از ما درگذرت واعمال صالح مان را مقبول نماید.

ای مسلمانان گرامیبدانید که  درعبادت وپرستش  و احسان و نیکوکاری کثرت و زیادی وکمیت هدف نیست بلکه کیفیت مهم وهدف است .

خداوند متعال می فرماید :”لیبلوکم ایکم احسن عملا وهو العزیز الغفور “علما درباره تفسیر «احسن عملا» می فرمایند : یعنی خالص ترین و با ارزش ترین عمل .

سلف صالح ما هنگام خداحافظی از ماه رمضان آثار اندوه و حزن بر چهره ها و رخسارشان و در گفتارشان نمایان بود، این هم در حالی بود که بیشترین استفاده را از رمضان برده بودند.

روایت شده که حضرت علی رضی الله عنه در اواخر ماه رمضان می فرمودند: ای کاش می دانستم که چه کسی اعمالش مقبول شده است تا به او تبریک وتهنیت بگویم وچه کسی از بهره وافر رمضان محروم گردیده است تا به او تسلیت بگویم.

همچنین ابن مسعود می فرمود: چه کسی عملش مقبول حق تعالی گردیده است تا به او تبریک بگویم و چه کسی از خیر و برکت رمضان محروم شده تا به او تعزیه وتسلیت بگویم .ای کسی که اعمالت مقبول گردیده ، این عید مبارکت باد وای کسی که اعمالت مردود گردیده ، خداوند مصیبتت را جبران نماید.

حضرت علی می فرماید : بیشتر به چگونگی مقبولیت عمل توجه کنید تا انجام عمل ؛ چون خداوند می فرماید:”انما یتقبل الله من المتقین “

فضاله بن عبید می گوید: اگر برای من معلوم شود که خداوند ذره ای از اعمالم را قبول کرده است ، از دنیا وآنچه در دنیا است برای من بهتر است.

بعضی از گذشتگان صالح در انجام دادن اعمال، بسیار تلاش می کردند، وقتی آن عمل را انجام می دادند هم وغمشان این بود که آیا اعمالشان مقبول خدا واقع شده است یا خیر؟

وهب بن ورد،  گروهی را دید که بعد از رمضان مرتکب حرام شده بودند ،گفت اگر خداوند روزه اشان را قبول کرده است به خدا  باید شاکر باشند واز مُحرمات دوری گزینند و اگر روزه اشان مقبول نشده است باز باید از خدا بترسند واز گناه دوری کنند.

 ای مردم، رمضان ستاره ای روشن است که روشنایی اش به همه کس می رسد؛ خوشا به حال کسانی که از رمضان استفاده نمودند و از فضل و خیر آن محروم نشدند و کسی که طعم ایمان چشیده باشد دوری و جدایی از رمضان برایش سخت وسنگین خواهد بود.

ای مسلمانان؛ هرگاه انسان به سن بلوغ رسید وعقلش کامل شد ، انجام  تکالیف خدا – واجبات ومنهیات- بر او واجب و لازم می گردد و این مسئولیت تکالیف تا هنگام مرگ، بر او  ادامه خواهد یافت .

خدا می فرماید :واعبد ربک حتی یأتیک الیقین .مداومت واستقامت بر عمل صالح (واجب وسنت)نشانه عبودیت وپرستش صادقانه است.

 پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید :محبوب ترین کارها پیش خدا آن کاریست که دوام آن بیشتر است ، اگر چه اندک باشد.

نماز هنگامی انسان را از منکرات و زشتی ها باز می دارد که بر آن مداومت داشت .

 ابو هریره می گوید به پیامبر(ص) گفتند فلانی شب ها نماز می خواند ولی در روز دزدی می کند ، آن حضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند :این نمازها ، بالاخره روزی او را از دزدی باز می دارند .

خداوند کسانی که توبه می کنند و در توبه شان مداومت واستمرار دارند ، را دوست می دارد .

ان الله یحب التوابین ویحب المتطهرین .

کسی که در دعا کردن اصرار و پا فشاری می کند و بر دعا کردن استمرار واستقامت دارد  بیشتر از دیگران به استجابت دعا نزدیک است.

پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرمایند :در حال خوشی و راحتی زیاد دعا کنید تا هنگام سختی ها و مصیبت ها، تا زودتر دعایتان مستجاب شود.

شکی در این نیست که مداومت واستمرار برکارهای پسندیده بسیار سخت ودشواراست؛ به همین خاطر لازم است که انسان نفس خود را کم کم و بصورت تدریجی به عمل  صالح انس دهد تا به  یک خو و اخلاق تبدیل شود.

پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرمایند : آنچه از کارها که در توان و قدرت شما است، انجام دهید و از افراط بپرهیزید چون تا شما خسته نشوید خدا خسته نخواهد شد.

تلاش وعزم واراده صادقانه ،اهداف بلند مدت و یقین به پاداش الهی ، جهاد ومجاهده با نفس ،اسبابی هستند که باعث استمرار و مداومت بر کار ها می شوند.

  روزی حضرت محمد صلی الله علیه وسلم به بلال فرمود : حدثنی بأرجی عمل عملته فی الاسلام فانی سمعت دف نعلیک بین یدی فی الجنه ( ای بلال بهترین کاری را که در اسلام انجام داده ای را برایم بگو ؛ چرا که من صدای دمپایی تو را جلوتر از خودم در بهشت شنیدم )

بلال گفت : کاری که به نظرم بیشتر از همه امیدوار کننده بود این بود که هرگاه در ساعتی از شب یا روز وضو می گرفتم با آن نماز می خواندم .

استمرار بر وضو گرفتن وسپس نماز خواندن ،بلال را امیدوار کننده قرار داده بود.

حضرت عایشه رضی الله عنها مدام هشت رکعت نماز چاشتگاه را می خواندند ومی فرمود : اگر پدر و مادرم را زنده کنند تا سنت چاشتگاه را ترک کنم ، قطعا آن را ترک نخواهم کرد.

آری ؛ مداومت و استمرار بر عمل صالح این گونه انسان را پرورده می کند.

چقدر جو و حال رمضان زیبا و قشنگ و خوب بود ، مساجد پر از مسلمانان راکع و ساجد و قارئ و ذاکر بود و نیکوکاران و انفاق کنندگان در این ماه تعدادشان بسبار زیاد بود.

کجایند این مردم و چرا مساجد روز به روز از نمازگزاران خالی می شود و از احسان وانفاق کاسته شد؟ آیا رمضان این طور مردم را تربیت کرده است ؟ آثار رمضان چرا در ما نمایان نیست؟

دراین روزها مساجد از عدم رفت وآمد مردم به آنها و قرآن از عدم قرائت آن می نالند و نزد خدا در روز قیامت شکوه می کنند .

ای مردم ؛ کسی که در رمضان به نماز و تلاوت ونیکی وانفاق واحسان امر کرده بود ،همان او است که قبل و بعد از رمضان به آن کارها امرکرده است.

کسی که در رمضان امر به نهی و دوری از منهیات و محرمات کرده بود،همان او است که پیش و پس از رمضان به نهی از آنها دستور داده است.

شک و گمانی در این نیست که انسان بعضی اوقات دچار سستی وتنبلی می شود و این حالت نباید منجر به ترک واجبات وفرائض شود و باعث انجام گناهان شود؛ به همین خاطر پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید:

إنَّ لِکُلِّ عَمَلٍ شِرَّهً ، و لِکُلِّ شِـرَّهٍ فَترَهً ، فَمَن کانَت فَترَتُهُ إلى سُنَّتی فقدِ اهتَدى ، و مَن کانَت إلى غَیرِ ذلکَ فقد هَلَکَ .

هر کارى را [در آغاز] شور و نشاطى است و هر شور و نشاطى را [سر انجام] سکون و آرامشى است ؛ هر کس به سنّت من سکون و آرامش یابد ، هر آینه رهیافته گشته است و هر کس سکون و آرامشش به غیر آن [یعنى به بدعت ]باشد ، بى گمان هلاک شده است .

ای بندگان خدا؛ استقامت واستمرار بر عبادت وپرستش خدا داشته باشید و از سستی و تنبلیی که منجر  به ترک وقطعی کارها به طور کلی و منجر به ارتکاب گناهان می شود ،،پرهیز کنید.

 کسی که از فضل و خیر و برکات رمضان به خاطر کم کاری وکوتاهی و ضایع کردن اوقات خود در چیزهای بیهوده محروم بوده است ، واقعا چنین کسی دچار خسارت بزرگی شده است .

ولی نباید از کرم وفضل خدا ناامید شد چون درهای خیر ونیکی خدا بسیار زیاد وفراوان هستند وبر او لازم است عزم واراده راسخ داشت ودرگاه خدا را با توبه وپشیمانی بکوبد و خطایا ولغزش های گذشته و کم و کاستی هایش را جبران نماید.

وکسی که  از رمضان به خوبی بهره برده است ، نباید به اعمال و کردارش مغرور شود و رضایت کامل داشته باشد؛ چون کسی که به اعمالش معجب شود کم کم دچار سستی وتنبلی می شود و این احساس او منجر به ترک اعمال وعبادات می گردد. انسان نباید از دست نفسش در امان باشد ،چون دل ها وقلب ها در حیطه وقدرت خدا هستند ،شاید حال و وضعیتش به بدترین شیوه وحال تبدیل شود. 

 بعضی از مردم در ماه رمضان بسیار بانشاط واهل عبادت وخیرات وحسنات هستند ولی متاسفانه بعد از رمضان سست و تنبل می  شوند و به جای عبادت وپرستش خدا به گناهان ومعاصی روی می آورند و از خدا دوری می گزینند؛ حال و وضعیت اینها بدتر از کسانی است که از برکات وخیرات رمضان محروم بوده اند .

چقدر به جا و زیبا خواهد بود، اعمالی که انجام داده ایم ، را کم جلوه دهیم واز خدا بخواهیم اعمالمان را مقبول فرماید و از کم و کاستی ها یمان در گذرد و مواظب واجبات و تکالیف مان باشیم واز محرمات و منهیات دوری گزینیم .

خداوند کسانی که ایمان آورده اند ودر ایمان آوردنشان صادق بوده اند را در زندگیشان ثابت قدم و به راه راست هدایت می نماید.

بعضی از مردم به خاطر عذرهایی که مدام دارند نمی توانند در ماه رمضان روزه بگیرند مانند کسی که مسن یا کسی که مدام مریض است ؛ این افراد به جای روزه هایشان فدیه می دهند و یا عذرهایی که زود گذرند مانند زن حائضه و زن حامله و انسان مسافر و مریضی که امید به بهبودیش است ، که هرگاه عذرشان برطرف شد ،باید روزه اشان را به صورت قضا بگیرند.

«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» (۱۸۳) «أَیَّاماً مَعْدُودَاتٍ فَمَن کَانَ مِنْکُم مَرِیضاً أَوْ عَلَی سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَعَلَی الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَهٌ طَعَامُ مِسْکِینٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَیْراً فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ وَأَن تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِن کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ» (۱۸۴

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَن کَانَ مَرِیضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَلِتُکْمِلُواْ الْعِدَّهَ وَلِتُکَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاکُمْ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ(۱۸۵)

“یا ایها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تـتـقون”

“ای کسانی که ایمان آورده‌اید، روزه بر شما واجب شده است، همانگونه که بر اقوام قبل از شما واجب شده بود، تا پرهیزکار شوید.”

(سوره بقره آیه ۱۸۳)

این روزهائى چند است پس هر کس از شما مریض و یا مسافر باشد باید ایامى دیگر بجاى آن بگیرید و اما کسانى که به هیچ وجه

نمى‏توانند روزه بگیرند عوض روزه براى هر روز یک مسکین طعام دهند و اگر کسى عمل خیرى را داوطلبانه انجام دهد برایش بهتر است و اینکه روزه بگیرید برایتان خیر است اگر بناى عمل کردن دارید(۱۸۴).

و آن ایام کوتاه ماه رمضان است که قرآن در آن نازل شده تا هدایت مردم و بیاناتى از هدایت و جدا سازنده حق از باطل باشد پس هر کس این ماه را درک کرد باید روزه‏اش بگیرد و هر کس مریض و یا مسافر باشد بجاى آن چند روزى از ماه هاى دیگر بگیرد خدا براى شما آسانى و سهولت را خواسته و دشوارى نخواسته و منظور اینست که عده سى روزه ماه را تکمیل کرده باشید و خدا را در برابر اینکه هدایتتان کرد تکبیر گفته و شاید شکرگزارى کرده باشید(۱۸۵).

ترجمه : عثمان جاسمى

 

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا