نام های ” آخرت” در قرآن
ترجمه : عبدالله احمدی ( واوان سردشت )
۱- «یوم البعث»روز زنده شدن : چون در این روز، زنده شدن و زندگی بعد از مردن شکل می گیرد.
۲- «یوم الخروج»روز خارج شدن : در این روز مردم از قبرهایشان، به سوی زندگی ابدی خارج می شوند.
۳- «یوم القیامه» روز قیامت : دراین روز مردم برای حساب و کتاب برانگیخته می شوند و قیام می کنند.
۴- « یوم الدین»روز دین : در این روز مردم پاداش اعمالشان را دریافت خواهند کرد.
۵- « یوم الفصل» روز جدایی: در این روز بین مردم توسط دادگاه عدل خدایی، جدایی انداخته خواهد شد.
۶- « یوم الحشر» روز حشر: مردم در این روز برای حساب در یک جا حشر می شوند.
۷- « یوم الجمع» روز جمع شدن: خداوند متعال در این روز مردم را برای جزاء و پاداش و مجازات جمع می کند.
۸- « یوم الحساب»روز حساب : در آن روزمردم ، بخاطر اعمالی که در دنیا انجام داده اند محاسبه خواهند شد.
۹- « یوم الوعید»روز تهدید : در آن روز تهدید پروردگار نسبت به کافران تحقق خواهد شد.
۱۰- یَوم الحَسَره؛ روزی که حسرتها دارد. : در آن روز کافران دچار پشیمانی و حسرت خواهند شد.
۱۱- « یوم الخلود»روز جاودانگی : زندگی و حیات درآن روز همیشگی خواهد بود.
۱۲- منزلگاه آخرت : چون بعد از دنیا خواهد بود ، دنیای همیشگی است ودیگر انتقالی به این دنیا نخواهد بود.
۱۳- منزلگاه قرار : منزلگاهی دایمی بدون فناء و انتقال خواهد بود.
۱۴- منزلگاه ابدی : ماندن در آن دنیا همیشگی خواهد بود.
۱۵- واقعه : بخاطر اینکه حتماً بوقوع خواهد پیوست.
۱۶- الحاقه: هر کسی که به باطل درباره آن جدال کرده را بر زمین می کوبد.
۱۷- القارعه : کوبنده دل ها و گوش ها ست.
۱۸- الغاشیه: روز بیهوشی و از حال رفتن انسان ها.
۱۹- الطامه : روزی است که ، برتری دارد بر همه چیز.
۲۰- یوم الازفه؛ روزی که نزدیک است . : نزدیک است ، به این خاطر این اسم را به خود اختصاص داده ،که نسبت به عمر دنیا بسیار نزدیک است.
۲۱-یَومُ التغابُن؛ روزی که مردم در مییابند که در دنیا باختهاند .
۲۲- یوم التناد : روزی که مردم یکدیگر را میخوانند، اهل بهشت اهل جهنم را فریاد و ندا می دهند که ،ما آنچه را پروردگار متعال وعده داده بودند ، دریافت کردیم و شما ای اهل جهنم آیا آنچه رب العالمین وعده داده بودند را دریافت کردید!؟.
۲۳-یَوم یقوم الناس؛ روز رستاخیز مردم، یوم یقوم النّاس لربّ العالمین (مطففین آیه ۶) روزی که مردم برای پروردگار جهانیان به پا می خیزند.
۲۴-یَوم التَّلاق؛ روز ملاقات (۱۵ غافر). یعنی روز ملاقات ، قیامت روزی است که همه ی خلایق ، یا خالق و مخلوق ، یا انسان و عملش ، یا اهل آسمان و زمین یک دیگر را ملاقات می کنند. وجه دوم را آیاتی تأیید می کند که لقای پروردگار را در قیامت مطرح می کند.
۲۵-یَوم یَقوم الاشهاد؛ روزی که گواهان برای گواهی بر میخیزند (۵۱ غافر)
۲۶-یَوم یقوم الروح و الملائکه صفا؛ روزی که روح و ملائکه به صف میایستند (۳۸ نبا)
۲۷-یَوم لابیع فیه و لاخُلَّه؛ روزی که داد و ستدها و روابط سودی ندارد (۲۴۵ بقره)
۲۸-یَوْمَ تبیضُّ وجوه و تَسودّ وجوه؛ روزی که چهرههایی سپید و چهرههایی سیاه گردد (۱۰۶ آل عمران)
۲۹-یَومُ لایُخْزی اللَّهُالنَّبی والذین آمنوا معه؛ روزی که خداوند پیامبر و مؤمنان را خوار نمیکند (۸ تحریم)
۳۰-یَومُ الجَمع؛ روزی که مردمان گرد میآیند (۷ شوری)
۳۱-یَوم تَری المؤمنین و المؤمنات یَسعی نورهم بین اَیْدیهم؛ روزی که زنان و مردان با ایمان برای اعمال شایستهشان با نور خویش که در پیش آنان است، حرکت میکنند (۱۲ حدید)
۳۲-یَوم معلوم؛ روزی که قطعی و حتمی است (۳۸ شعرا)
۳۳-یَومُ لاتملک نفسٌ لنفْس شَیئاً؛ روزی که هیچ کس مالک چیزی نیست (۱۹انفطار)
و…….
والسلام