خبرهای سوزی میحرابشخصیت ها

وفات ماموستا ملا حسن کورش آباد، مشهور به ملاحسن جمالی – اشنویه

ماموستا حسن جمالی بعد از نیم قرن تلاش و خدمت، در سن ۸۷ سالگی دار فانی را وداع گفت.

ماموستا حسن جمالی یکی از روحانیون بارز اشنویه و از شاگردان مرحوم قاضی خضری، بر اثر بیماری و کهولت سنی دار فانی را وداع گفت.

گذری کوتاه بر زندگینامه ی مرحوم ماموستا ملا حسن معروفی مشهور به ملا حسن جمالی

بر همگان مبرهن و آشکار است که کردستان از دیرباز مهد علم و دانش بوده و نخبگانی در آن ظهور کردەاند که همچون ستارگانی در آسمان علم و فقاهت درخشیده اند  و تشعشع و روشنایی علم آنان شرق و غرب را در نوردیده، بطوریکه دیگر ملل در محضر بزرگان کُرد زانوی تلمذ بر زمین نهادەاند.

به جرات می توان گفت کە: بخشی از میراث گران سنگ اسلام در همه ی عرصەها  مرهون و مدیون شب بیداری علمای کُرد است

ماموستا ملا حسن جمالی یکی هزاران روحانیونی است که گمنام و غریب بود، نه جامعه ی ما آن چنانکه شایسته مقام ماموستا بود قدر ایشان را می دانست و نه جامعه روحانیت! استاد فقید چندین سال مریض بود؛ اما کسی نسبت بە او ادای دین نکرد و به عیادتش نرفت!

او  درسال { ۱۳۱۰ } شمسی در قریه کورش آباد واقع در شهرستان اشنویە در خانوادەای مذهبی و اهل علم چشم به جهان گشود.
 پدرش ملا شیخ جمال فرزند ملا شیخ عارف نرزیویی اشنویه نام داشت؛ وی نیز ابن خلیفه ملا خضر بود…

ماموستا  از پنج سالگی به بعد قرآن خواندن را شروع نمود و سپس کتاب های احمدیه و گلستان و بوستان و عوامل، تصریف زنجانی، انموذج صمدیه، تصریف ملا علی، وضع و استعاره، جامی، سیوطی، شرح نظام، فتح القریب، فتح المعین و شرح منهج را در خدمت پدرش آموخت…

وی در سال ۱۳۲۰ با اجازه و راهنمایی پدر به روستای جلدیان از توابع پیرانشهر رفته و در خدمت استاد ملا حسن مدرس مطلق کتاب های ایساغوجی، تهذیب المنطق، شرح شمسیه، گلنبوی برهان، گلنبوی آداب، شرح عقاید، مطول و جمع الجوامع را خواند.

در سال۱۳۲۷ برای ادامه تحصیل و کسب علم به اربیل { هەولیر } کردستان عراق عزیمت نموده و در خدمت استاد ملا صالح کوزه پانکی کتاب های تهذیب الکلام، تشریح الافلاک، اشکال التأسیس و رساله حساب و متن مواقف را فرا گرفت..

سپس با اجازه استاد ملا صالح کوزه پانکی پاره وقت به مسجد بازار اربیل {هەولیر} می رفت و در خدمت ماموستا ملا عبدالله کتاب های عروض قافیه و متن بخاری و علم الحدیث را آموخت و در مسجد شیخ مصطفی کتاب قاضی لاری مبحث بیع و معاملات تحفه را تحصیل نمود و سپس در خدمت ماموستا ملا صالح کوزه پانکی موفق به اخذ اجازه افتاء و تدریس شد…

سرانجام بعد از سال ها دوری به ایران بازگشت و به روستای کانی سپی دشت بیل رفت و در خدمت عمو زاده اش ماموستا ملا محمد خضری مشهور به ماموستای قاضی که پسر عموی پدرش بود، کتاب شرح طوال و تفسیر بیضاوی را فرا گرفت و برای بار دوم در خدمت ایشان به صورت رسمی و پس از دعوت از علما و طلاب، گواهی نامه اجازه نامه دریافت نمود و برای خدمت به علم ودین در کسوت ماموستایی به روستای ژارآباد مرگور رهسپار شد… که مدت چهار سال مدرس و امام جماعت آنجا  بود.

در ۱۳۴۵ ماموران ساواک وی را بازداشت و روانه زندان کردند و به مدت پنج سال با انواع شکنجه ها وی را تعذیب نمودند …

در سال ۱۳۵۰ از زندان آزاد شد و با کوله باری از مشکلات روبرو می شود که بنا به فرموده خودش: وقتی به خانه بر می گردد بچه های قد و نیم قد از نبود سایه پدر بر سر، رمقی در آن ها نمانده بود و لحظه به هم رسیدن پدر و خانواده فراموش نشدنی است.

روستاهایی که افتخار امامت ماموستا را داشتند عبارتند از: ژار آباد، خانلر، میرآباد، گوگ تپه مهاباد ،ماسوه، گلاز و چقل مصطفی..

لازم به ذکر است در کتابی تحت عنوان” چپ در ایران”، از چگونگی زندانی شدن ماموستا سخن رانده شده است ..

ماموستا در سال های ۶۸ و۶۹ مدتی نیز در اشنویه در مدرسه علوم دینی مدرس بوده و سپس به روستای چقل مصطفی رفته است و تا سال ۱۳۹۱ در آن جا به عنوان مدرس و امام جماعت مشغول خدمت بود و در زمستان همان سال، به علت کهولت سن و بیماری ، به اشنویه نقل مکان نمود و تا امروز ۱۳۹۷/۷/۱۱ که دارفانی را وداع گفت در این شهر به سر می برد ….

ماموستا ملاحسن جمالی غریب زیست و غریب مرد —— عاش غریبا و مات غریبا ….

ماموستا تنها اثر گرانبهایی که از خود به جا گذاشته عبارت است از کتاب “حل مسائل فرائض” که دارای  پنج فصل می باشد؛ دو فصل آن به حل مسائل فرائض شرح المنهج پرداخته و فصل سوم نیز در باره ی مسائل متفرقه است و فصل چهارم هم به حل مسائل مرگ دسته جمعی پرداخته است و بالاخره فصل پنجم نیز، پیرامون نکاح و ازدواج می باشد ..

خداوند مهربان مرحوم ماموستا جمالی را قرین رحمت بیکران خود گرداند …. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد

 

تهیه و ارسالی: عبدالباسط برهانی –  ۱۳۹۷/۷/۱۱

نمایش بیشتر

ســــۆزی میــــحڕاب

سایت ســــۆزی میــــحڕاب در آذرماه 1392 با همت جمعی از اهل قلم خوشنام و گمنام تاسیس شد ســــۆزی میــــحڕاب بدون جنجال و در اوج عملگرایی به ترویج مبانی میانه روی می پردازد ســــۆزی میــــحڕاب با هیچ جریان و هیچ احدی درگیری ندارد ســــۆزی میــــحڕاب رسالتی جز همزیستی و دگرپذیری ندارد

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا