دعوت اسلامیسیره نبوی

پاکش کن، ای علی!

صلح حدیبیه

مترجم: رسول رسولی کیا

پیامبر صلی الله علیه و سلم قبل از فتح مکه، راهی عُمره شد، قریش او را از زیارت بیت الحرام منع کرد، پس از رفت و آمدها و مذاکراتی، صلح حدیبیه اتفاق افتاد، قریش، سهیل بن عمرو را به عنوان نماینده خود فرستاد تا از طرف آنان به امضای آن تفاهم نامه و صلح مبادرت بورزد، پیامبر صلی الله علیه و سلم پس از توافق بر  مواد، به علی بن ابی طالب دستور داد این توافق نامه را برشته تحریر درآورد تا امضا شود، علی شروع کرد به نوشتن مواد اتفاقیه که در آن آمده بود:

«بسم الله الرحمن الرحیم» سُهیل بن عمرو، اعتراض کرد و گفت: این جمله را نمی پسندم، بنویس: “باسمک اللهم”! پیامبر صلی الله علیه و سلم به علی دستور داد که – آن را تغییر داده و – جمله را طبق خواسته وی بنویسد!

سپس ادامه داد: این همان چیزی است که محمد، رسول خدا و سهیل بن عمرو بر آن توافق کرده اند!

سهیل گفت: اگر می دانستیم –اعتقاد داشتیم- که تو  پیامبر خدا هستی! تو را از خانه خدا باز نمی داشتیم، بنابراین بنویس: محمد پسر عبدالله!

پیامبر صلی الله علیه و سلم به علی گفت: آن را پاک کن، ای علی! و بنویس: محمد پسر عبدالله!

علی گفت: به خدا قسم، هرگز آن را پاک نمی کنم، ای رسول خدا!

پیامبر صلی الله علیه و سلم از علی خواست که آن آن نوشته به ایشان نشان دهد ، زیرا آن حضرت خواندن بلد نبود، پس آن را با دست مبارکش پاک نمود و صلح امضا شد!

از این حادثه، به عنوان یکی از اخلاق های پسنديده و صفات حسنه علیّ یاد می شود نه به عنوان نافرمانی او در برابر رسول خدا،  خدا نكند که علی، از پیامبر صلی الله علیه و سلم نافرمانی کند، بلکه این سخنِ او، از روی حرارت، سوزش و غیرت نسبت به دین خداست!

مشابه این در سیره نبوی، همان کاری است که ابوبکر در روزی که پیامبر صلی الله علیه و سلم بیمار شد انجام داد، آن حضرت به ابوبکر دستور داد که برای مردم امامت نماز را بجا آورد، زمانی که پیامبر صلی الله علیه و سلم احساس کرد تا حدودی بهبودی پیدا کرده به مسجد رفت و از میان صف های نمازگزاران عبور کرد تا به صف اول رسید، وقتی ابوبکر متوجه حضور آن حضرت شد، عقب نشینی کرد تا امامت را به ایشان بسپارد، به او دستور داد که به عنوان امام در مکان خود بماند که ابوبکر امتناع ورزید و به عقب آمد!

وقتی بعدها از او پرسید: چه چیزی مانع از استقامت تو در محراب شد آنگاه که به تو دستور دادم؟

پاسخ داد: شایسته نیست برای پسر ابی قحافه-ابوبکر- در حضور رسول خدا صلی الله علیه و سلم به امامت نماز بپردازد!

در زندگی عمومی، پدر ممکن است از پسرش بخواهد که در صندلی جلو بنشیند و پسر امتناع کند و اصرار بورزد که پدرش آن جا بنشیند، این، نشان از نافرمانی فرزند نسبت به پدر نیست، بلکه برعکس، نمونه ای است از نیکی. این، امتناعی است که از عشق و احترام سرچشمه می گیرد. به نظرم مفهوم واضح است و نیازی به توضیح بیشتر ندارد!

در این جمله “آن را پاک کن، ای علی!” درس های بزرگی وجود دارد  که شایسته است امت مسلمان آن را فرا بگیرد، از جمله آن عبارت است از :

1- چشمپوشی از  امور کوچک  و صوری بخاطر محافظت بر مضمون اصلی!

2- تلف نکردن وقت در جدل های بی نتیجه و اهتمام به نتایج !

3- باخت های لحظه ای بخاطر رسیدن به یک برد استراتژیک اشکالی ندارد!

4- عقب نشینی، گاهی ممکن است به منظور  پرش به جلو، یک ضرورت باشد!

5- چشمپوشی و گذشت از صفات بزرگان است، چه قدر نیازمند فرهنگ گذشت با نزدیکان و دوستان هستیم قبل از دشمنان!

نویسنده: ادهم شرقاوی

از طريق
رسول رسولی کیا
منبع
https://sozimihrab.org/
نمایش بیشتر

رسول رسولی کیا

@نویسنده و مترجم @ آذزبایجان غربی - مهاباد @ شغل : دبیر آموزش و پرورش

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا