اصول

چرا شیعه نماز تراویح نمی خواند ؟

یكی از مسائلی كه اهل سنت توجه خاصی بدان نشان می دهد ، نماز تراویح است . برعكس ، شیعه امامیه آن را جز شریعت نمی داند ، بلكه از بدعت های برخی صحابه می شمارد .

پیش از هر چیز باید بدانیم كه « تراویح » ، جمع « ترویحه » و در اصل اسم است برای مطلق نشستن كه در اصطلاح به معنای نشستن برای استراحت پس از خواندن چهار ركعت از نمازهای مستحبی در شب های ماه رمضان است.1

اصل نوافل شبهای ماه رمضان ، 20 تا 30 ركعت است كه فریقین آن را قبول دارند ، ولی به جماعت خواندن آن محل اختلاف است .

مسلّم است كه پیامبر جماعت در این نوع نماز را نیاورده و در زمان ابی بكر هم سابقه نداشته است . بخاری در صحیح ، به سندش از عبدالرحمان بن عبدقاری نقل می كند :

« در یكی از شب های رمضان با عمر به مسجد رفتیم . دیدیم مردم دسته دسته و پراكنده هستند و هر كسی برای خود یا با گروه خود نماز می خواند . عمر گفت : به نظر من ، اگر اینان به یك امام اقتدا كنند ، بهتر است .

پس دستور داد ابی بن كعب پیش نماز همه باشد . شبی دیگر با وی به مسجد رفتیم و دیدیم مردم نمازهای مستحبی شب های رمضان را به جماعت می خوانند . آن گاه عمر گفت : این بدعت خوبی است . »2

اصل نوافل شبهای ماه رمضان ، 20 تا 30 ركعت است كه فریقین آن را قبول دارند ، ولی به جماعت خواندن آن محل اختلاف است . مسلّم است كه پیامبر جماعت در این نوع نماز را نیاورده و در زمان ابی بكر هم سابقه نداشته است .

این سخن كه گفته شود بدعت نیكو و حسنی است ، با ادله شرعی كه تمام بدعت ها را نكوهش می كند ، ناسازگار است . رسول خدا ( صلّی الله علیه وآله و سلَّم ) فرمود : هر بدعتی گمراهی و هر گمراهی در آتش است .3 با این حال ، اهل سنت به این بدعت گذاری ، تصریح و افتخار نیز می كنند . چنان كه قلقشندری می گوید :

« عمر اولین كسی است كه جماعت رمضان را تشریع كرد و آن در سال چهارده هجری بود . »4

عینی نیز می گوید :

« عمر تعبیر « بدعت » آورد ؛ چون پیامبر اكرم ( صلّی الله علیه وآله و سلَّم ) جماعت را برای اینان تشریع نكرد و در زمان ابوبكر هم نبود . » 5

این همه تمجید از كار خلیفه دوم در حالی است كه پیامبر اكرم ( صلّی الله علیه وآله و سلَّم ) از به جای آوردن نماز مستحبی در مسجد نهی فرموده است .

آیا اینان پنداشته اند كه خدا و رسول از حكمت جماعت در نوافل غافل بوده اند و شخصی دیگر توانسته است آن را احیا كند ؟ یا اینكه حكمت خواندن نوافل به صورت انفرادی در شبهای رمضان چیز دیگری است ، مثل اینكه خداوند خواسته است تا بندگانش در دل شب با وی خلوت كنند و در پیشگاهش گریه و زاری كنند و بدانند كه جز او پناه گاهی نیست .

عبدالله بن مسعود از پیامبر اعظم ( صلّی الله علیه وآله و سلَّم ) پرسید :

« نماز مستحبی ای را در خانه به جای آوردن بهتر است یا در مسجد ؟ حضرت فرمود : آیا نمی بینی كه خانه من چه قدر به سجده نزدیك است . با این وصف ، من دوست دارم كه نمازهایم را در خانه ام به جای آورم ، مگر این كه نمازهای واجب باشد . » 6

همچنین آن بزرگوار فرمود: « بر شما باد به نماز در خانه هایتان ؛ زیرا بهترین نماز انسان نمازی است كه در خانه خوانده شود مگر نمازهای واجب . »7

نمی توان پذیرفت كه این روایات مطلقه با دستور عمر بن خطاب در نماز تروایح تخصیص بخورد ؛ چون تخصیص به دلیل و سند شرعی از جانب معصوم نیاز دارد . در این زمینه ، نه تنها دلیلی وجود ندارد ، بلكه جماعت در نماز تراویح از دیدگاه پیامبر اكرم ( صلّی الله علیه وآله و سلَّم ) و امامان شیعه ، پذیرفتنی نیست .

امام رضا ( علیه السلام ) می فرماید : « به پا داشتن تراویح به جماعت جایز نیست . »8

سلیم بن قیس هم از امیرالمؤمنین علی ( علیه السلام ) نقل می كند كه فرمود: « به خدا سوگند ! دستور دادم كه مردم در ماه رمضان جز بر نمازهای واجب ، جماعتی را برپانسازند و به ایشان گفتم كه ادای نافله ها به جماعت ، بدعت است . برخی از لشكریانم فریاد برآوردند كه ای اهل اسلام ! سنّت عمر تغییر كرد . او ما را از نمازهای نافله رمضان باز می دارد تا آن جا كه ترسیدم در لشكرگاه سر به شورش نهند ».9

این همه تمجید از كار خلیفه دوم در حالی است كه پیامبر اكرم ( صلّی الله علیه وآله و سلَّم ) از به جای آوردن نماز مستحبی در مسجد نهی فرموده است .

در روایتی دیگر آمده است: « زمانی كه امیر مؤمنان علی ( علیه السلام ) در كوفه بود ، مردم كوفه به خدمت حضرت آمدند و امام جماعت برای نماز تراویح درخواست كردند . حضرت جواب منفی داد و آنان را از اقامه نوافل شب های ماه رمضان به جماعت نهی كرد . چون شب هنگام فرا رسید ، مردم به هم دیگر می گفتند : بر رمضان گریه كنید . وای بر رمضان . » 10

 

منبع: زلال هدایت، ابوسجاد اسحاقی

تنظیم: شکوری – گروه دین و اندیشه تبیان

  1. المعجم الوسیط ، ص380 ؛ لسان العرب ، ج2 ، ص462
  2. صحیح بخاری ، ج2 ، ص252 و موطّأ مالك بن انس ، ص73 و كنزالعمال ، ج8ع ص408

3 . كافی ، ج1 ، ص57

4 . مأثر الانافة فی معالم الخلافة ، ج 2 ، ص 337

5 . عمدة القاری ، ج 11 ، ص 126

6 . الترغیب و الترهیب ، ج 1 ، ص379

6 . صحیح مسلم با شرح نووی ، ج 6 ، ص 39 ؛ فتح الباری ، ج 4 ، ص252

  1. وسائل الشیعة ، ج 8 ، ص 47

9 . همان ، ص 46 ، ح 10065

10 . سرائر ، ج 3 ، ص 639

منبع : تبیان(http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=124410)

نمایش بیشتر

ســــۆزی میــــحڕاب

سایت ســــۆزی میــــحڕاب در آذرماه 1392 با همت جمعی از اهل قلم خوشنام و گمنام تاسیس شد ســــۆزی میــــحڕاب بدون جنجال و در اوج عملگرایی به ترویج مبانی میانه روی می پردازد ســــۆزی میــــحڕاب با هیچ جریان و هیچ احدی درگیری ندارد ســــۆزی میــــحڕاب رسالتی جز همزیستی و دگرپذیری ندارد

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا