خانواده

چه کسی پس از مرگ ، همه برایش سوگواری می کنند؟!

چه کسی از فراق تو شیون می کند؟
بنده ی مؤمنِ مطیع خدا و رسول، مورد محبت خدا است و هرگاه خداوند به او محبت ورزید، مقبولیت ومحبوبیتش در زمین نیز نهاده می شود.  

از ابو هریره روایت شده است که پیامبر فرمود: (إذا أحب الله العبد نادى جبریل: إن الله یحب فلاناً فأحببه، فیحبه جبریل، فینادی جبریل فی أهل السماء: إن الله یحب فلاناً فأحبوه، فیحبه أهل السماء، ثم یوضع له القبول فی الأرض) «وقتی که خداوند بنده ای را دوست بدارد به جبریل اعلام می کند که خداوند فلانی را دوست دارد پس تو هم او را دوست بدار،پس جبرئیل هم او را دوست می دارد و در آسمان ندا می دهد که خداوند فلانی را دوست دارد پس شما هم او را دوست بدارید پس ساکنان آسمان هم او را دوست خواهند داشت، آن گاه مقبولیت (ومحبوبیت) او در زمین هم بنا گذاشته می شود.

این مقبولیت وستایش هم در حیات بنده ی متقی وهم بعد از مرگش می باشد.

امام قرطبی می فرماید:خیلی از عالمان مسلمان وصالح دیده بوده اند که درقید حیات از سوی مردم مورد ستایش قرار گرفته اند و بعد از مرگ نیز دل های مردم شیفته ی آنها شده است، و تشییع کنندگان و حاملین جنازه اشان فراوان و زیاد بوده اند.

چه بسا خداوند خواسته توسط جنیان مسلمان، بر شکل و شمایل انسان ها به تعداد تشییع کنندگان بیفزاید.

 این امام احمد بن حنبل(رح) است که هنگام مرگش تعداد مسلمانانی که بر او نماز گزاردند غیرقابل شمارش بود ؛ هنگامی که خبر مرگش منتشر شد مردم از مملکت های دوردست برای نماز خواندن بر جنازه اش حضور یافتند.

هنگامی که امام اوزاعی فوت نمودند آن قد مسلمان بروی نماز خواندند که نمی توانست آنها را برشمرد ؛ نقل شده که بخاطر حضوربی شمار مسلمانان برجنازه این بزرگوار حدود سی هزار نفر از اهل ذمه اعم از یهود و نصاری به اسلام گرویدند و مسلمان شدند!!.

اما انسان کافر یا فاسق و فاجر خدا از او بدش می آید و تنفر از وی را نیز در دل بندگانش قرار می دهد ؛ تاجایی که مورد بغض و تنفر حیوانات و جمادات هم قرارمی گیرد و کسی برمرگش ابراز تاسف نمی کند ؛ بلکه با مرگش از شرارت و بدی وی نجات می یابند و آسوده خواهند شد.

 از أبو قتاده بن ربعی أنصاری روایت شده که جنازه ای از کنار رسول خدا گذشت پیامبر فرمود (مستریح ومستراح منه)، قالوا: یا رسول الله ما المستریح و ما المستراح منه؟ قال: (العبد المؤمن یستریح من نصب الدنیا وأذاها إلى رحمه الله، و العبد الفاجر یستریح منه العباد والبلاد والشجر والدواب).این شخص مُرده یا راحت شده یا دیگران از دست او راحت شده اند» صحابه عرض کردند:ای رسول خدا!چه کسی راحت می شودو از چه کسی دیگران راحت می شوند؟فرمود:بنده مؤمن از خستگی دنیا راحت می شود و از دست بنده فاسق و فاجر شهرها، درختان وحیوانات،راحت می شوند.

 در روایت آمده جنازه ای که بندگان و شهرها و درختان وحیوانات از دستش آسوده می شوندهنگامی که آن را به سوی قبرستان حمل می کنندبه شدت نعره و فریاد می کشدو می گوید: «یاویلتی أین تذهبون بی» ای وای بر من مرا کجا می برید؟ از ابو سعید خدری روایت شده است که پیامبر فرمودند: (إذا وضعت الجنازه فاحتملها الرجال على أعناقهم، فإن کانت صالحه قالت: قدمونی قدمونی، وإن کانت غیر صالحه قالت: یا ویلتی أین تذهبون بی؟ یسمع صوتها کل شیء إلا الإنسان، ولو سمعها الإنسان لصعق) «وقتی که جنازه ای بر زمین نهاده و آماده ی بردن شد و مردان آن را بر دوش خود حمل کردند اگر صالح باشد می گوید:مرا پیش ببرید و اگر غیر صالح باشد به خانواده اش می گوید: ای وای بر من،مرا به کجا می برید؟ وهر چیزی جز انسان صدای او را می شنود و اگر انسان بشنود بی هوش ونقش بر زمین خواهد شد»

بنابراین دونوع مرده وجود دارد مرده ای که از سختی های دنیا آسوده می شود و به سوی آسایش سرای بازپسین که محل دائمی انسان است رهسپار می گردد ومرده ای که زمین و بندگان از دستش راحت می شوند و به فرجام وجایگاه بد خود سوق داده می شود.

چنانکه گفتیم انسان مؤمن از سختی ومشکلات دنیوی خلاصی می یابد و به جوار مولای خویش نقل مکان می کند.بندگان از فراقش محزون می شوند بلکه زندگان و حتی جمادات برایش به گریه می افتند.

اما انسان کافر وگناه پیشه، بندگان از مردنش خوشحال می گردند و مملکت نیز از فراقش ابراز تاسف نمی کند ،الله متعال می فرماید:{فَمَا بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا کَانُوا مُنْظَرِینَ} ترجمه:نه آسمان برآنان گریست ونه زمین ونه بدیشان مهلتی داده شد(تاچندصباحی بمانند وتوبه کنند وبه جبران گذشته ها بپردازند).

ابن کثیردرتفسیر این آیه می فرماید:یعنی اینگونه افراد دارای عمل صالحی نمی باشندتا(روزی ازروزها) به سوی آسمان بالا رفته باشد وآسمان بخاطر فقدان و از دست دادن(آن عمل صالح) گریه وزاری کند و در زمین نیزبقعه ای وجود ندارد که در آن به عبادت خدا پرداخته باشند تا بدین خاطرزمین برایشان ناراحت ومحزون باشد ؛ لذا بخاطر کفر و گناه و تکبر و گردنکشی و دشمنیشان مستحق اینند که بدانها مهلت داده نشود و دیگر به تأخیر انداخته نشوند.
داودبن قیس می گوید:از ابن کعب شنیدم که می گفت:زمین از دست شخصی و بخاطر مردن شخصی به گریه می اُفتد.برای کسی که برروی آن به عبادت خدا پرداخته، گریه سرمی دهد و ازدست کسی که بر روی آن خدا را معصیت نموده باشد،گریان و نالان است سپس این آیه را قرائت نمود که می فرماید: فما بکت علیهم السماء والأرض وما کانوا منظرین ترجمه:نه آسمان برآنان گریست ونه زمین ونه بدیشان مهلتی داده شد(تاچندصباحی بمانند وتوبه کنند وبه جبران گذشته ها بپردازند).

مجاهد می گوید:هنگام مردن انسانی مؤمن آسمان وزمین چهل روزبرایش گریه وزاری می کنند شخصی به او گفت:آیا زمین هم می گرید؟مجاهد گفت: درشگفتی؟چرا زمین نگرید بربنده ای که آن را با رکوع و سجده آباد نموده است؟و چرا آسمان زاری و شیون سرندهد بربنده ای که صدای تکبیر وتسبیحش بمانند صدای زنبورعسل درآسمان طنین انداز می شود.

عطای خراسانی می گوید:هربنده ای در بقعه ای از زمین برای خدا سجده ای برده باشد این سجده در روزقیامت برای او شهادت می دهد و در روز مرگش بر او زاری می کند.
پس ای بندگان خدا بیایید تقوای خدا را پیشه سازیم و در خفا و آشکارا او را مراقب خویش قرار دهیم و کارهای خوب را پیشه سازیم در روزی که اموال و اولاد سودی نمی رساند مگرکسی که با دل سالم به پیشگاه خدا برود بیایید از کارهای زشت و ناپسندخود را بازداریم چراکه زمین یا به نفع ما یا علیه ما گواهی می دهد و از کسانی باشیم که آسمان وزمین برفراق آنها زاری وشیون می کند نه بالعکس. از خداوند متعال سلامت وبهبودی وعاقبت نیکورا(برای همه) مسئلت می نماییم.
منبع:موقع امام المسجد

ترجمه:اسمعیل ابراهیمیان ۲۴/۱۱/۹۳

نمایش بیشتر

اسماعیل ابراهیمیان

@نویسنده و مترجم @ آذزبایجان غربی - مهاباد @ فعال دینی و دعوتگر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا