بیایید از انجام دادن گناە بپرهیزیم و در برابر گناە مقاومت کنیم و سبک سرانه بە آن نگاه نکنیم و گناە را کوچک نشماریم.
اِمام مالک رحمت خدا بر او باد می‌فرماید: طوری بە گناە مردم نگاە نکنید مثل اینکە آقا هستید، بلکە مثل بندەای بە گناهان و خطاهای خودتان نگاە کنید. دلتان برای کسانی بسوزد کە دچار فتنە و بلا و مصیب شدەاند.
بە خاطر نعمت سلامتی و تندرستی خودتان حمد و سپاس خدای مهربان را بە جای آورید. مشغول شدن بە مردم، هرگز خودت را از یادت نبرد. هیچوقت دربارە مردم گناهکار بحث نکنید و انسان‌های خطاکار را نام نبرید و نگویید فلانی اهل جهنم است و دیگری اهل بهشت است، چون مثل این است کە قبل از خداوند در مورد تزکیە نفس مردم قضاوت کنید.
هرگاه چنین حرفی زدید، فوراً بگویید: «ولا نزکی احدا علی اللە»
ترجمە: «ما تزکیە مردم را پیش از خدا نمی کنیم»
چون تو نمی‌دانی آخرین لحضات حیات او چە خواهد شد؟!
تنها می‌توانید بگویید: کسی کە بە وحدانیت و تنهایی خدا ایمان داشتە باشد و گوش بە فرمان خدا باشد، اهل بهشت است و کسی که بە یکتایی خدا باور نداشتە باشد یا باور داشتە باشد، ولی برای خدا شریک قرار دهد، جهنمی است. در این صورت نام هیچ کسی برده نشدە است.
وقتی آدم گنهکاری را دیدید با چشم سبک و بی احترامی بە او نگاە نکنید، به گونه‌ای که خودتان را بزرگ بپندارید و مقام خودتان را بالاتر از او بدانید. اینچنین نباشید، بلکە برایش از خدا طلب بخشش و مغفرت کنید تا خدا او را بە راه راست و اعمال صالح و درست هدایت دهد. یکی از بندگان خدا می‌گوید، سرگذشت عجیبی شنیدم کە نویسندەاش می‌گفت: مرد گناهکاری در شهر مکّە بود که گاهی مرتکب گناهانی می‌شد و از فرمان خدا سرپیچی می‌کرد،
در همان هنگام یکی از مردان مؤمن و متقی هر وقت او را می‌دید، قدرت و عظمت و بزرگی خدا را بە او یادآور می‌شد و راهنمایی اش می‌کرد و او را نصیحت می‌کرد و بدو می‌گفت: ای برادرم! از خدا بترس! خدا را حاضر و ناظر بر اعمال خود بدان، چون خدا تو را می بیند، خودت را از کار زشت و نافرمانی خدا بە دور بگیر و دست بردار، چون تو در شهر مکە، بیت الحرام و خانهٔ خدا هستی و زندگی می‌کنی کە این شهر بە پاکترین سرزمین دنیا معروف گشته است.
فرد، مقابل مرد پاک و درستکاری سبز می‌شود و حرف زشت و ناخوشایندی بە او می‌گوید و به او بی احترامی می‌کند. مرد صالح هم بجای اینکە برایش دعای خیر کند و از خدا برایش طلب مغفرت کند که خدا هدایتش دهد، او هم مثل هر انسانی در دلش احساس آزار و اذیت می‌کند و آزرده خاطر می‌شود و می‌گوید: خدا تو و همنوعان تو را نمی بخشد…!!
این حرف همچون خنجری تیز و بُرندە بر دل فرد گناهکار سرایت می‌کند و می‌گوید: خدا مرا نمی بخشد؟! خدا مرا نمی بخشد؟! الان نشانت می‌دهم کە خدا مرا می بخشد یا نە؟!
یکی از کسانی کە شاهد این قضیه و جر و بحث آنها می‌باشد و این منظرە را می بیند، برایم تعریف کرد و گفت: بعد از چند ساعت دیدیم کە همان مرد گناهکار به سوی تنعیم رفت و همانجا احرام بست و برای انجام عمرە آماده شد و همان لحظه که از طواف دور کعبە تمام می‌شد، در میان رکن و مقام جانش بە جان آفرین سپرد.
از خدای بزرگ تمنا دارم کە زبانی شیرین بە ما عطا کند و زندگیمان را عاقبت بخیر کند و با ایمان کامل ما را بمیراند. خدایا تلاش و کوشش و زحمتهایمان را بر باد ندە و رنجمان را بە فنا ندە و اعمال و کردار و رفتار ما را قبول بفرما و بە خیر برایمان بنویس و حسابمان را آسان بفرمایی.
✍نویسندە: امام حسن پنجوینی
✍مترجم: گیلاس عبدی
