تقوا سبب رهایی در دنیا و آخرت

روزی که برای خلافت مسلمانان با [ابوجعفر عبدالله] منصور [ دومین خلیفه عباسی] بیعت شد، مقاتل بن سلیمان بر او وارد شد.

منصور به او گفت: ای مقاتل مرا نصیحت کن!

مقاتل پرسید: تو را با بیان آنچه که دیده­ام نصیحت کنم یا آنچه که شنیده­ام؟

منصور گفت: بلکه به آنچه که دیده­ای.

مقاتل گفت: ای امیرالمؤمنین! عمر بن عبدالعزیز یازده فرزند داشت و روزی که وفات کرد تنها هجده دینار بعد از خود باقی گذاشت. نُه دینار هزینه­ی کفن و دفن وی شد و باقیماده­ی آن که نُه دینار بود برای فرزندانش باقی ماند.

هشام بن عبدالملک نیز یازده فرزند داشت و سهم هر یک از فرزندانش بعد از مرگ وی  یک میلیون دینار بود.

قسم به خدا! ای امیر المؤمنین! یک روز یکی از فرزندان عمر بن عبدالعزیز را دیدم که هزار اسب را برای جهاد در راه خدا صدقه داد و در همان روز یکی از فرزندان هشام را دیدم که در بازار گدایی می­کرد.

روزی که عمر بن عبدالعزیز در بستر مرگ بود مردم از وی پرسیدند: ای عمر! چه چیزی را برای فرزندانت باقی گذاشته­ای؟ گفت: برای آنان تقوای الهی را باقی گذاشته­ام؛ اگر صالح و نیکوکار باشند، خداوند بندگان شایسته را یاری و سرپرستی می‌کند و اگر غیر این باشند، من مالی را برایشان باقی نگذاشته­ام که آنان را بر نافرمانی خداوند یاری کند.

پس بیندیش…. بسیاری از مردم تلاش می­کنند و خود را خسته می­نمایند تا آینده­ی فرزندانشان را تأمین کنند به گمان این­که وجود مال و دارایی بعد از مرگ وی در دست فرزندان سبب امنیت و نجات فرزندانش است غافل از اینکه امنیت و نجات بزرگ آن است که خداوند در کتابش ذکر نموده که می­فرماید: «‏وَلْیَخْشَ الَّذِینَ لَوْ تَرَکُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّیَّهً ضِعَافًا خَافُوا عَلَیْهِمْ فَلْیَتَّقُوا اللَّهَ وَلْیَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا‏» [النساء:۹]

‏ بر مردم لازم است ( که بر یتیمان ستم نکنند و ) بترسند از این که انگار خودشان دارند می‌میرند و فرزندان درمانده و ناتوانی از پس خود برجای می‌گذارند و نگران حال ایشان می‌باشند ( که آیا دیگران درباره‌ی آنان چه روا می‌دارند ؟ پس هم اینک آنچه از مردم انتظار دارند که در حق فرزندانشان انجام دهند ، خودشان در حق یتیمان مردم روا دارند و بالِ مهر و محبّت بر سر نوباوگان بی‌پناه بکشند ) . پس از خدا بترسند و با یتیمان با متانت و محبّت سخن بگویند .  ‏

حکایت است که یک روز دختر بچه­ی عمر بن عبدالعزیز گریه کنان بر او وارد شد؛ آن روز روز عید مسلمانان بود. عمر از او پرسید: دخترم! چرا گریه می­کنی؟

گفت: امروز روز عید است و بچه­ها همه لباس نو پوشیده­اند در حالی که من دختر امیر المؤمنین هستم یک لباس کهنه­ی قدیمی پوشیده­ام!!

عمر از این صحنه متأثر شد و به نزد خزانه­دار بیت المال رفت  و به او گفت: آیا به من اجازه می­دهی حقوق ماه آینده­ام را از بیت المال بردارم؟

خزانه­دار پرسید: ای امیر المؤمنین چرا این کار را می­کنی؟ عمر رضی الله تعالی عنه داستان را برایش تعریف کرد. خزانه­دار گفت: اشکالی ندارد ولی به یک شرط اجازه می­دهم!

عمر پرسید: به چه شرطی؟

گفت: به شرط این­که برایم تضمین کنی که تا پایان ماه آینده زنده خواهی ماند و در مقابل حقوقی که دریافت کرده­ای کار مسلمانان را انجام دهی!

عمر رضی الله عنه او را رها کرد و دست خالی به خانه برگشت.

فرزندانش از او  پرسیدند؟ پدر! چکار کردی؟!

گفت: آیا صبر می­کنید تا با هم  دسته جمعی به بهشت داخل شویم یا اینکه صبر نمی­کنید و حاضرید که ببینید پدرتان را به آتش دوزخ داخل کنند؟ گفتند: پدرجان ما صبر می­کنیم.!

ای کاش ما این سه چیز را داشتیم: خزانه­داری مانند خزانه­دار بیت المال در زمان عمر بن عبدالعزیز…  فرمانروایی مانند عمر بن عبدالعزیز و فرزندانی مانند فرزندان او.

خداوند در مقابل چهار عمل به ما چهار وعده داده است که این عمل­ها عبارتند از:

۱ – شکر؛ اگر  ما  شکرگزار باشیم ، خداوند بر دارایی ما می­افزاید چنان که می­فرماید: «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ» [ابراهیم:۷]

اگر ( از نعمتهای خدادادی ، به وسیله‌ی ثبات بر ایمان و تلاش در عبادت ) سپاسگزاری کردید ، هر آینه (نعمتهای خود را ) برایتان افزایش می‌دهم.

۲ – ذکر؛ اگر ما به ذکر و یاد خداوند مشغول باشیم، خداوند نیز ما را به یاد خواهد آورد، چنان که می­فرماید: «فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ» [بقره:۱۵۲]

پس مرا یاد کنید تا من نیزشما را یاد کنم.

۳ –  دعا و نیایش؛ اگر به درگاه خداومند به دعا و درخواست کمک از او بپردازیم، خداوند از ما می­پذیرد چنانکه می­فرماید: «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ» [غافر:۶۰]

مرا به فریاد خوانید تا بپذیرم.

۴ – استغفار؛ اگر از درگاه خداوند طلب مغفرت گناهانمان را بنماییم، خداوند ما را عذاب نخواهد داد چنان که می­فرماید:« وَمَا کَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ» [انفال:۳۳]

و همچنین خداوند ایشان را عذاب نمی­دهد در حالی که ( برخی از ) آنان طلب بخشش و آمرزش می‌نمایند.

خوب به  آنچه گفته شد بیندیش و یقین بدان که اگر این شرطها را بجا بیاوری، وعده های خداوند تحقق خواهد یافت پس خود را از این خیر  و برکتها محروم مگردان و یقین بدان که وعده­ی هیچ کس از وعده  و گفته­ی خداوند راست و درست­تر نیست چنان که خداوند می­فرماید: «وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِیلًا» [النساء: ۱۲۲]

و چه کسی در سخن از خدا راستگوتر است ؟  ‏

منبع: انترنت

ترجمه: خالد ایوبی نیا