عقایدقرآن

جاویدانگی در بهشت و دوزخ !

جاودانگی در بهشت و جهنم

سٶال :   چراشخصی که چند صباحی دراین دنیا کافربوده بایستی برای ابد دردوزخ بماند؟

جواب:
براساس نصوص صریح قرآن و سنت و اجماع علمای امت کسانی که بدون توبه برکفر و شرک می میرند برای همیشه (ابد) درآتش جهنم ‌ می مانند……

این حکم برای طرف دیگر قضیه هم ثابت است؛ انسانی که عمر و میزان اعمال صالحش محدود است برای ابد وارد بهشت می شود.
شاید کسی در عمر خویش عمل صالحی انجام نداده باشد ولی در آخر عمر ایمان بیاورد و برای همیشه وارد بهشت جاودان شود ..

چه زیبا فرموده اند حضرت رسول صلی الله علیه وسلم   :  ٳن الرجل لیعمل بعمل ٲهل النارحتی مایکون بینه و بینها ٳلا ذراع ، فیسبق علیه الکتاب فیعمل بعمل ٲهل الجنه فیدخلها

بر اساس علمِ محیط  پروردگار کسانی که ثابت و استواربرایمان صادق می میرند اگر تا ابد یا زمان غیر قابل شمارشی زنده بمانند باز هم همین اعمالی که دراین عمرکوتاه انجام داده اند انجام می دهند و همچنین کسانی که کافر و زشت کردارند اگرتا بی نهایت زنده بمانند باز هم کفر و بدکرداری را درپیش می گیرند واگر بمیرند و زنده شوند و دوباره روی این کره خاکی برگردانده شوند بازهم بر کفر خویش اصرار می ورزند..
وَ لَوْ تَرىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى اَلنّٰارِ فَقٰالُوا يٰا لَيْتَنٰا نُرَدُّ وَ لاٰ نُكَذِّبَ بِآيٰاتِ رَبِّنٰا وَ نَكُونَ مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ  ﴿۲۷﴾
بَلْ بَدٰا لَهُمْ مٰا كٰانُوا يُخْفُونَ مِنْ قَبْلُ وَ لَوْ رُدُّوا لَعٰادُوا لِمٰا نُهُوا عَنْهُ وَ إِنَّهُمْ لَكٰاذِبُونَ  ﴿۲۸﴾

و اى كاش [منكران را] هنگامى كه بر آتش عرضه مى ‏شوند مى‏ ديدى كه مى‏ گويند كاش بازگردانده مى ‏شديم و [ديگر] آيات پروردگارمان را تكذيب نمیکرديم و از مؤمنان مى ‏شديم [ولى چنين نيست] بلكه آنچه را پيش از اين نهان مى‏ داشتند براى آنان آشكار شده است و اگر هم بازگردانده شوند قطعا به آنچه از آن منع شده بودند برمى‏ گردند و آنان دروغگويند

برای مثال اگر ابو جهل ها تا میلیونها سال زنده بمانند باز هم ایمان نمی آورند ..حضرت نوح قریب به هزار سال(ده قرن) قوم خویش را به توحید ویگانه پرستی دعوت کرد ولی معدود افرادی ایمان آوردند..
پس این عمرچند روزه نمونه فشرده یک عمر بی پایان آزمون و ابتلااست..

و از طرفی دیگر اگر قرار بود کسی که برای ابد و بصورت جاودانه وارد بهشت و جهنم شود به تعداد زمان ابدیت که نامحدود است امتحان شود هیچگاه  وقت حسابرسی و در نهایت پاداش و سزایش فرانمی رسید چون ابد نهایت ندارد !
حتما بایستی زمانی کوتاه و کمتر از ابدیت برای آزمون در نظرگرفته شود تا زمانی هم برای حساب و کتاب و…. وجود داشته باشد..
هر زمانِ ممکنی را که تصورکنیم  و درنظر بگیریم  شصت -هفتاد سال باشد یا میلیاردها سال بازهم  در برابر ابدیت بی مقدار و ناچیزبه نظرمی رسد (الیس الصبح بقریب) پس تعداد روز و سال درمیزان تاثیر چندانی ندارد بلکه کفر و ایمان و درجات آنها و کیفیت اعمال مخلصانه وزن و ترازو می شوند.
در واقع اعمال وزن می شوند نه تعداد روزهای زندگی انسان..

آیات فراوانی در قرآن به این اصل اشاره می فرمایند ازجمله:
وَالْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿۸﴾ وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَظْلِمُونَ ﴿۹﴾
و در آن روز سنجش [اعمال] درست است پس هر كس ميزانهاى [عمل] او گران باشد آنان خود رستگارانند (۸)و هر كس ميزانهاى [عمل] او سبك باشد پس آنانند كه به خود زيان زده‏ اند چرا كه به آيات ما ستم كرده‏ اند (۹)
” الاعراف”
پس میزان اعمال انسان هاست نه ذات عمر آنها ، به عبارتی رساتر عرض عمر مد نظر است نه طول آن..

خداوندا از درگاه رحمت تو حسن خاتمه و عاقبت به خیری برای خود و همگان مسئلت دارم..

منابع:قرآن و حدیث
و دلایل بزرگان علم کلام(قدیم وجدید)

پاسخ از :عبدالواحد رحمت الله

بدون ویراستاری

از طريق
عبدالواحد رحمت الله
منبع
https://sozimihrab.org/
نمایش بیشتر

عبدالواحد رحمه‌الله

نویسنده و شاعر و مترجم آذربایجان غربی - مهاباد خطیب و دعوتگر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا