گفتگویی اختصاصی با ماموستا عارف رسولی شهرستان اشنویه

سوال1) سلام علیکم لطفا خودتان را معزفی بفرمایید ویک بیوگرافی مختصر از خودتان ارائه بفرمایید

پاسخ: سلام و عرض ادب ذارم امیدوارم خداوند متعال همیشه همراه و یاور همه ی زحمتکشان  باشد.

بنده محمد عارف رسولی هستم فرزند ملا عبدالله کانی رش مشهور به ملا عبدالله حاجی؛ در تاریخ ۷/۸/۱۳۴۳در روستای کانی رش به دنیا آمدم. در سال ۱۳۶۵ازدواج کردم حاصل این ازدواج چهار فرزند دو دختر و دو پسرمی باشد؛ دختر بزرگم لیسانس روانشناسی دارد و در اداره بهزیستی مشغول به کار می باشد دختر کوچکم لیسانس علوم تربیتی دارد و در پیش دبستانی مشغول به تدریس هست و پسر بزرگم ازدواج کرده و حاصل این ازدواج یک پسر می باشد که همگی با هم زندگی می کنیم و پسر آخرم در حال تحصیل در دانشگاه در رشته نربیت بدنی می باشد.

سوال2)در چه سالی وارد حجره شدید ؟ چی شد که طلبه شدید ؟ در چه شهرها و منطقه هایی درس خوانده ای ؟

پاسخ: من در بهار ۱۳۵۷در حجره مشغول به تحصیل شدم، علت، بیشتر این بود چون خدا بیامرزپدرم خودش روحانی بود و ۸ فرزند پسر داشت و خیلی آرزو داشت که یکی از پسرهایش علوم دینی بخواند، من که فرزند ششم خانواده بودم  خوشبختانه توانستم این راه را به کمک پدرم انتخاب کنم و موفق شوم .

مناطقی که در آنجا تحصیل کرده ام عبارت است از روستای حسن آباد، نالوس، شیخان، هق، سردره و خود اشنویه و هم چنین در پیرانشهر روستای خورینج، شین آباد و زیوه تحصیل کرده ام و بعدها مدتی در مهاباد و بوکان و مرگور نیز تحصیل کرده ام..

 اولین بار در روستای باب خالدآباد شروع به تحصیل کردم و بعد در پیرانشهر نزد ماموستا ملا خالد و ماموستا ملا محمد ملازاده و بعد در خدمت ماموستا ملا علی ملا بلاغی در شین آباد  مشغول به تحصیل شدم.

سوال3) ماموستای ارجمند ؛ نزد چه علمایی تحصیل کرده اید ؛ سرشناس ترینشان را نام ببرید ؟تاثیر گذارترین استاد دوران تحصیلتان بر شما کی بود و چه ویژگی هایی داشت ؟

پاسخ: در جواب این سوال می توان گفت استادانی  امثال ماموستا ملا رحمان عمری ، ماموستا ملا حسین مجیدی اهل بوکان، ماموستا ملا شیخ اسماعیل، ماموستا ملا محمد ابوبکری، ماموستا ملا محمد بارزانی تاثیر بسیار زیادی بر من داشته اند، ولی اگر بدون تعصب بخواهم به سوال شما پاسخ دهم باید بگویم: پدرم خیلی بر من تاثیر گذار بودند و توانستم خیلی زیاد از ایشان تجربه کسب کنم .

 سوال4) از دوران مه لایتیتان برای ما بگویید ؟ چه سالی لباس افتخارآمیز ملایتی به تن کردید … چند سال و در چه جاهایی ملایتی کردەاید ؟

پاسخ: در بهار سال سال۱۳۶۸نزد ماموستا ملا محمد ابوبکری در روستای حسن آباد فارغ التحصیل شده و لباس مفتخر روحانیت را بر تن کردم و حدود چند ماه در خانه ماندم و در شهریور همان سال در سید آباد مسجد امام محمد غزالی مشغول به خدمت شدم و تا کنون نیز همان جا مشغول امامت جماعت و تدریس علوم دینی هستم .

 سوال5)از حجره و مدرسه علوم دینی که تحت مدیریت شما بوده برایمان تعریف کنید از چه سالی حجره تاسیس کردید… معمولا چند طلبه پیش شما درس می خواندند… آیا می توانید بگویید تاکنون چند طلبه نزد شما و در حجره اتان درس خوانده و یا فارغ التحصیل شده اند ؟

‌پاسخ: در دوران روحانیت کلا آرزو داشتم حجره داشته باشم و مدتی در مدرسه علوم دینی شهرستان اشنویه  مشغول تدریس شدم ولی بعد از مدتی از این کار بازداشته شدم، در سال۱۳۹۱ با همکاری عده ای از دوستان، این مدرسه علوم دینی را که اکنون داریم تاسیس کردم؛ اگر چه چندین بار تصمیم گرفتیم که این کار را انجام بدهیم ولی در نهایت اولین قدم را به تنهایی برداشتم؛  این کار را شروع کردم ودر این راه خیلی از ماموستایان هم از لحاظ تدریس و هم مادی کمکهای شایانی در این زمینه ارائه نمودند؛ از میان کسانی که برای مدرسه علوم دینی کنونی ما خیلی زحمت کشیدند می توان به سروران زیر اشاره نمود:

ماموستا ملا جعفر اسماعیلی اشاره نمود که الحق  زحمت کش بوده و هستند، او هم در زمینه تدریس و هم مدیریت نقش به سزایی ایفا کردند.

 ماموستا ملاسید حسین نیز در این عرصه خیلی زحمت کشیده اند که جا دارد از همین جا از آنان تشکر کنم؛ ایشان بدون هیچ گونه چشم داشت مادی از اوایل شروع به کار، در مدرسه مشغول شدند و نهایت تلاش خود را در این زمینه انجام دادند.

ماموستا ملا عزیز رضایی( پسر ماموستای بارزانی)  بعد از مهاجرت به اشنویه به عنوان مدرس حجره امام محمد غزالی معرفی شد و ایشان مرتب در این زمینه تلاش کرده اند .

 همچنین می توان به ماموستا ملا ابوبکر ره آورد و ماموستا ملا زاهد محمودی و ماموستا ملا یوسف عبدالله زاده و  ماموستا ملا رحمان سبحانی و ماموستا ملا محمدی تیموری نیز اشاره نمود .

 تشکر ویژه دارم خدمت همه سروران همکار بویژه ماموستا ملا سید حسین و ماموستا ملا جعفر و ماموستا ملا عزیز و ملا رضا .

سوال6) طلبه هایتان همه پسر هستند یا طلبه دختر هم داریید، در کنار حجره، در مسجد چه برنامه های دیگری دارید ؟ الان حجرەاتان در چە شرایطی است ؟

پاسخ: متاسفانه حجره خواهرانه نداریم؛ ولی در آینده انشاءلله اگر شرایط فراهم شود حتما این کار را به کمک دوستان انجام خواهیم داد .

در مورد برنامه های موجود در حجره نیز می توان گفت: کار خاصی به غیر از تحصیل طلبه ها نداریم و خوشبختانه وضعیت حجره نیز هم از لحاظ مدرس و هم از لحاظ طلاب بسیار منظم و مرتب است.

سوال8) برای تامین معاش طلاب از چه روش هایی استفاده می کنید ؟مشکلات معیشتی حجره را چگونه حل می کنید ؟ چرا در گذشته علیرغم فقیر بودن اغلب مردم، حجره داشتن راحت تر بود ؟

پاسخ: بیشتر هزینه ها و امرار معاش طلبه ها از طریق تعدادی خیّر تامین می شود و خیلی از آشناها نیز به دلخواه خود هزینه های  طلبه ها را می پردازند و یک شماره حساب ویژه نیز برای حجره وجود دارد که از این طریق نیز برخی هزینه ها تامین می شود.این شماره حساب را در اختیار شما هم می گذاریم که در صورت امکان تا حدودی در تامین هزینه ها کمک کنید.

سوال9)  به نظر شما چرا علاقه به طلبه شدن در بین فرزندان ما کاهش پیدا کرده و یا از بین رفته است ؟ مقصران اصلی این اتفاق نامیمون چه کسانی هستند ؟

پاسخ: بیشتر در این مورد می توان به زندگی خود روحانیون اشاره کرد چرا که وقتی بچه ها متوجه می شوند که پدرشان از لحاظ اقتصادی در مضیقه می باشد و به کمک مردم احتیاج دارد تا نیازهای زندگی اش را تامین کنند و این وضعیت برایشان خوشایند نیست!

برخی از ماموستایان نیز از ارسال فرزندانشان به حجره ممانعت می ورزند، چون فکر می کنند که اگر فرزندشان راه آنها را برود وضعیت زندگی آنها نیز این گونه می شود .

البته می توان به افراد فامیل و دوستان نیز در این مورد اشاره کرد که گاهی تاثیر منفی بر روی فرزندان ماموستایان دارند.

سوال10) به جز تدریس و امامت جماعت و جمعه به چه مشغله دیگری می پردازید ؟ وابسته بودن ماموستایان از لحاظ مادی و معیشتی به مردم را چگونه ارزیابی می کنید ؟

پاسخ: به غیر از اینکه من در حجره و مسجد مشغول تدریس می باشم، در طول هفته چهار روز در دفتر ثبت ازدواج مشغول به کار هستم .

در باره وابسته بودن ماموستایان از لحاظ مادی و معیشتی باید گفت: انسان مستقل باشد ولی این مورد در چنین شرایطی مقداری سخت است؛البته به مردم وابسته بودن بهتر است از وابسته بودن به ارگان های دیگر.

سوال11) استاد بزرگوار!  ذوق شعر دارید یا شما نیز مانند ما فقط شاعران را دوست دارید ؟تاکنون چند کتاب ، جزوه و رساله به رشته تحریر درآورده اید؟

پاسخ: هیچ گونه ذوق شعری ندارم و هیچ شعری بلد نیستم و در کل چندان علاقه ای به شعر و شاعران ندارم و متاسفانه تا کنون هیچ کتاب یا جزوه ای ننوشته ام!

سوال12) ممنون می شویم شیرین ترین خاطره دوران تحصیل و یا تدریس علوم دینی تان را برای ما تعریف کنید؟

پاسخ: خاطرات چه تلخ و چه شیرین بسیار است، اما بهترین خاطره که دارم ، زمانی که در مهاباد بودم و خواستم به اشنویه برگردم پس تصمیم گرفتم یک شورای طلاب تشکیل دهم که به کار و بار طلبه ها رسیدگی کنیم، یکی از ماموستایان مرگور در روستای انبه مراسم فارغ التحصیلی داشتند دعوت شدیم در آنجا یک نمایش در مورد عدالت حضرت عمر و بخشش حضرت ابوبکر اجرا کردیم که با استقبال حاضران مواجه شد و از اجرا خوششان آمد و این نیز جزء بهترین خاطراتم است.

سوال پایانی: اگر سخنی ، درد دلی ، توصیه ای و یا انتقادی دارید بفرمایید که با جان و دل می شنویم

پاسخ: درد دل بسیار زیاد هست که در این جا نمی شود به همه اشاره کرد، انتقاد نیز به نوبه ی خود وجود دارد، ولی آخرین سخنی که در این مورد دارم این است که اندیشه سبز واقعا پرفایده هست و مهم ترین نفعش این است که ماموستایان این استان ها با همدیگر آشنا می شوند و امیدوارم بعد از إتمام کرونا از نزدیک همدیگر را ملاقات کنیم

در پایان می توانم بگویم که من در برقراری روابط اجتماعی تا حدودی موفق بوده و هستم و در اکثر کارهای اجتماعی شرکت می کنم، در انجام بیشتر صلح های منطقه حضور دارم و توصیه می کنم بقیه ماموستایان نیز برای تقویت روابط اجتماعی خود تلاش کنند

و من فکر می کنم بیشتر کارهای اجتماعی را از افراد عضو جماعت یاد گرفته ام و بسیاری از کارهای مهم در سطح شهرستان را انجام داده ام به سایر ماموستایان نیز پیشنهاد می کنم که سطح ارتباط با مردم را بالا ببرند و هم چنین با نهادها و إدارات دولتی نیز ارتباط برقرار کنند. در آخر پیشنهاد می کنم که یک کمیته در هر شهرستان به عنوان کمیته اجتماعی گذاشته شود، امری که بسیار تاثیر گذار است.

مصاحبه کننده: سید محمد امین واژی