درد عاقبت به خیر نشدن جدای از همه دل ناراحتی ها و دور از خداپرستی و خداشناسی است ، همه این اخبارها و گفته ها در مورد متهم کردن دین و شریعت خداوند خود هشداری برای ما انسانها می باشد ، برای اینکه دچار عاقبت تیره و تار نشویم و با بی باوری و بی دینی از دنیا نرویم . چون همه کارها و اعمالی که انجام می شود در نهایت سنگ محکی است برای رسیدن به بزرگی و خداشناسی ، عاقبت به خیری و حتی مورد رحمت و رضایت باری تعالی قرار گرفتن و با توجه به نتیجه اعمالمان می باشد که می توانیم در انتظار رسیدن به بهشت برین باشیم.
خیلی از افراد را دیدیم که در میدان خداشناسی دلیرانه در تمام طول شب مشغول خواندن نماز شب بودند، و خیلی از آنان در میدان مبارزه و جهاد بدون هیچ ترس و وحشتی اسلحه به دوش گرفتند و از هیچ چیزی نمی ترسیدند ؛ قرآن تلاوت می کردند، باتقوا و خداترس، چشم های خود را فرو می بستند و جوانمرد و دلیر بودند ، روزه می گرفتند و حق شناس بودند ، دعوتگر و سرباز نترس و خستگی ناپذیر میدان زهد و تقوی بودند ودل به دنیا نمی بستند و آن را بی ارزش می پنداشتند و عاشق و آرزومند رسیدن به لقای باری تعالی بودند…
ولی خیلی از آنان زمین خوردند آن هم چه زمین خوردنی که توانایی بلند شدن را ندارند، هر قدر که در راه دین زحمت کشیدند و شب و روز بدون احساس خستگی تلاش کردند ولی عاقبت به خیر نشدند و همه چیزشان را از دست دادند .
مانند ترسوها و با دست خالی مردند مانند قابلمه ای که آن را واژگون کنی و هیچ چیزی ته آن باقی نماند . و طوری رفتند که هیچ چیز برای خود نگذاشتند و دست خالی و بدون هیچ زاد و توشه ای در محضر باری تعالی ایستادند!!
چرا؟ چون ثابت قدم نبودند و صبر و تحمل مشکلات میدان خداشناسی را نداشتند، این هم شرط بردن و یا شکست خوردن در میدان دین و دینداری و برنامه خداوند است . چون اسلام نیازمند پیشرفت و همت و صبر و تحمل و از خودگذشتگی می باشد . آن کس مرد و پیروز است که همت او صد برابر الوند باشد.
حال عزیزانم، بیایید برای کمی هم که شده به راه و روش آگاهانه و شرعی از دیدگاه قرآن و سنت عمل کنیم و کارها را…
همین عبدالعزیز
ترجمه : مژگان جواهری
