خانواده

سخنی با مادران مسلمان

مادر مهربان و گرانقدر ؛ درود و رحمت خدا بر تو باد

تو از نوادگان عایشه و اسماء و زینب هستی و صد البته مادر نوه های بعد از خودت نیز می باشی،

تو کتاب خانه ی هوشیاری و آگاه بودنی و خوشبختی و سرافرازی خانواده و جامعه در گرو وجود مبارک توست.
الأم مدرسة إذا أعددتها أعددت شعباً طيب الأعراق
                           والأم نبت إن تعاهده الحيا بالري أورق أيما إيراق
ای مادر عزیز؛  بدان که مسئولیت تو در برابر پروردگارت خیلی بزرگ و سخت است که می توان آن را در سه بعد جستجو و خلاصه کرد:
اول: قلب و درونت از نور ایمان و اطاعت پروردگار واحد پر باشد، وجودت را با نور قرآن و آگاهی از آن آغشته کن و خود را با معنای آن آشنا گردان و در زندگی به کار ببند.
دوم: در آنچه که تحت امر و مسئولیت توست پرهیزکاری پیشه کن و از خدا بترس، چون نسبت به آن جوابگو و مسئول خواهی بود،دانه ایمان و خداشناسی و عشق و محبت به خانواده ات و اخلاق حسنه را در دلت بکار.
سوم: نسبت به مشکلات و ناهنجاری های موجود در بازار و جامعه آگاه باش، خانواده خود را از آن دور نگه دار و روح آنها را از این ناملایمات که در بازار و مکان های عموی در کمینشان نشسته است پاک بدار.
برای فرزندانت حافظ و نگهبان امینی باش و مگذار که غبار بی اخلاقی و جهالت جامعه بر روی جگر گوشه ها و امید های آینده ات بنشیند.
ای مادر دلسوز آگاه باش که فرزندانت از تو تأثیر می پذیرند، آن زمان که به آنان شیر می دهی، شیر عقیده و ایمان و باور درست و بجا را به آن ها تزریق کن، سپس آنان را به یک انسان دعوتگر،رهبر و مفید برای خود و جامعه و امت اسلام مبدل می سازی که نتیجتاٌ چنین رهبر صالح و با اخلاق جامعه را به آسایش می رساند.
ای مادر مسلمان آیا سزاوار نیست که زنی بلند همت همچون خنساء را الگوی خود قرار دهی؟ آنگاه که چهار پسر خود را در راه خدا فدا کرد و همگی شهید شدند؟و به هنگام مطلع شدن از شهید شدنشان گفت: الحمد لله الذي أقر عيني بقتلهم في سبيل الله( سپاس خداوندی را که دیدگانم را به شهید شدن آنها در را خدا آسوده و خشنود کرد).
آیا او مادری نمونه نبود؟ آیا الگو و سرمشق تو عایشه ی مادرمان (رض) نیست که خانه اش را بر پایه ی تقوا و پرهیز کاری و ایمان بنا کرد،آن زمان که بعد از وفات پیامبر (ص) پیوسته کتاب خدا را می خواند و ترس از خدا جزئی از شب و روزش شده بود؟
آیا اسماء رهبر و اگوی تونیست آن هنگام که چابک سواری همچون عبدالله پسر زبیر را پرورش و تربیت کرد،که رهبر شجاع و نترس و پیرو قرآن و سیاستمدار و نابغه بود و سرانجام هم در راه خدا شهید شد. و قبل از شهید شدنش در خدمت مادرش حاضر می شود و خطاب به او می گوید: أخشى يا أماه أن يمثل بي أعدائي بعد القتل، قالت: وما يضر الشاة سلخها بعد ذبحها، تقدم إلى الموت شجاعاً (مادر جان می ترسم بعد از شهید شدنم، دشمنانم جسدم را تیکه پار کنند،مادرش می گوید: گوسفند بعد از سر بریدن چه زیان ضرری بهش می بیند حتی اگر پوستش را هم بکنند، شجاع و نترس به پیشواز مرگ برو)
ای مادر دلسوز و با ایمان، آگاه باش که امروزه بعضی از مادران در تربیت کردن فرزندانشان موفق نیستند،در روش پرورش و تربیت صحیح اسلامی آنها دچار مشکل و بحران شده اند،بعضی از مادران بیشتر وقتشان را بیرون از خانه به سر می برند و نسبت به تربیت فرزندان بی توجهی کرده، حال آنکه فرزندانشان از هر سو به چیزی مشغول هستند و از محبت و مهر و نظارت مادری دور می باشند،برخی از مادران نیز آگاهانه و عمداٌ به سرپیچی از اوامر خدا برخاسته اند و با سر و سینه لخت خانه هایشان را برای امور داخل شهر ترک می کنند و خودشان وخانواده و فرزندانشان را در بازی دنیا بازنده کرده اند.
یا مادری دیگر تنها از دنیا این را دریافته که زندگی فقط خوردن و خوابیدن و استراحت و آرایش و تجملاتی بودن است، از هدف خلقت و بندگی بی آگاه بوده و نهایتاٌ خودش و خانواده اش را در این راه از بین می برد.
مادر گرانقدر،آگاه باش، آگاه باش، از مادرانی نباشی که در به آنان اشاره کردیم،چون در آینده بعد از،گمراه شدن خود و خانواده ات دیگر حسرت و پشیمانی هیچ سودی را برای تو در پی نخواهد داشت.
امروزه مادرانی می خواهیم که بداند کدام راه، مسیر هدایت به سوی پروردگار است،مادری که فرزندانش را از فتنه و آشوب به دور سازد، مادرانی که مسئول و امین تربیت فرزندانش باشد،چون در اسلام باز خواست مادر در نیای دیگر خانواده اش است،وظیفه و کار در خانه اش است، نصایحش در خانه است و …
اما کسانی هستند که ادعای بی بند و باری و آزادی پوچ و بیرون رفتن بی قید و شرط زنان از خانه هایشان رادارند،باید متوجه بود که کار کردن و مشغولیت زنان به کار در بیرون همانا از یاد بردن بزرگترین وظیفه آنان که پرورش خانواده است، می باشد،آنها در در قیامت و بازنده و مفلس به شمار می آیند، از بیرون رفتن از خانه و مشغولیت به کار در مکان های عمومی و کار گاه ها چه سودی می برند،مسئولیت و مقام به آنان دادند ولی نتوانستند، چرا؟ چون وظیفه حقیقی زن کار در خانه و تربیت و پرورش فرزندانش است، تربیت نوه ای سالم و پاکدامن و عارف و طالب علم و نترس و امین دین و خاک و کشور و بندگان خدا.
به امید تربیت نوادگانی با این صفات ارزنده که مایه نجات امت اسلام از تاریکی جهالت چنین عصری باشند.
ابو محمود ده نگی ئیسلام
ترجمه: صالح ترشی

نمایش بیشتر

صالح ترشی

@مترجم @ آذزبایجان غربی - مهاباد @ شغل : آزاد

نوشته های مشابه

یک نظر

  1. شاید نویسنده گرانسنگ باید میگفت
    که گاهی برای حفظ عفت شئونات خانواده
    یک زن مجبور است کار کند و تن به هر خفتی ندهد .
    که گاهی نگاه دیگران به یک زن بیوه یا مطلقه یا زنی که مردش معتاد است و تن به کار نمیدهد
    نگاهی زیانبار است .
    هستند همین الان زنانی که کمر همت را بسته اند و کار میکنند و در عین حال آگاهند که حفظ پاکدامنی و رعایت اصول دین مبین از اوجب واجبات است .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا