دعای سلیمان برای حکومتی بی نظیر
سلیمان و پدرش داود از پیامبران الهی بودند که خداوند در قرآن کریم از آنان به نیکی یاد می کند. از آن جا که سلیمان علی نبینا و علیه الصلاه و السلام شیفته اسب بود، لشکریان او مسابقه اسب دوانی ترتیب داده بودند تا برای نبرد با دشمن آماده باشند وسلیمان از آن سان می دید. مسابقه به درازا کشید ووقت فضیلت نماز سپری شد. خداوند که خواست سلیمان را بیازماید جنازه ای بر تخت او افکند. سلیمان به در گاه الهی رو کرد و دست به دعا برداشت و گفت:
رَبِّ اغْفِرْ لی وَهَبْ لی مُلْکاً لا ینْبَغی لأَحَدٍ مِنْ بَعْدی إِنَّک أَنْتَ الوَهّابُ. آیه ۳۵٫
خداوندا، مرا بیامرز و حکومتی به من ببخش که شایسته هیچ کس پس از من نباشد، همانا تو بسیار عطا کننده ای.
خداوند متعال هم خواسته او را بر آورد و حکومتی بی نظیر به او عطا کرد. پس از گذشت هزاران سال هنوز هم داستان مُلک سلیمان بر سر زبان هاست و از آن به بزرگی و عظمت یاد می شود.
دعای سلیمان علی نبینا و علیه الصلاه و السلام برای توفیقِ بر شکر نعمت های الهی
در دعای پیشین گفتیم که خداوند حکومتی بی نظیر به سلیمان داد؛ گرچه بسیاری از مردم آن گاه که به قدرت و ثروت می رسند خداوندی را که صاحب نعمت است فراموش می کنند، اما سلیمان هرگاه به نعمت های مادی و معنوی که خداوند به او و پیش تر به پدرش حضرت داود داده بود نظر می افکند، می گفت: این از فضل و کرامت خدای من است.به من نعمت داده تا ببیند سپاسگزاری یا ناسپاسی اش می کنم.
روزی سلیمان با لشکریانش از سرزمینی می گذشتند و شنید که مهتر مورچگان به مورچگان گفت: به لانه های خود بروید مبادا سلیمان و لشکریانش شما را لگدمال کنند. سلیمان که زبان همه موجودات را می دانست تا این سخن را شنید به خنده آمد و دست به دعا برداشت و چنین گفت:
رَبِّ أَوْزِعْنی أَنْ أَشْکرَ نِعْمَتَک الّتی أَنْعَمْتَ عَلَی وَعَلی والِدَی وَأَنْ اَعْمَلَ صالِحاً تَرْضیهُ وَأَدْخِلْنی بِرَحْمَتِک فی عِبادِک الصّالِحینَ.نمل (۲۷) آیه ۱۹٫
بارالها، به من الهام کن نعمت هایی را که به من و به پدر و مادرم داده ای سپاس و شکر بگذارم، کارهای نیک که مورد پسند تو باشد انجام دهم و از سر لطف و رحمت خود، مرا در زمره بندگان نیکوکارت قرارده.
داود و سلیمان علیهما نبینا و علیه الصلاه و السلام حمد الهی کردند
حمد و سپاسِ کسی که کمک و یاری کرده است پسندیده و لازم است. و چه کسی چون خداوند بذل و بخشش و احسان می کند! او که هر چه نعمت و توان و کمال داریم از اوست. خداوند به دو پیامبرش داود و سلیمان نعمت های فراوانی داد و برخی نعمت ها به آن دو داد که به دیگران نداد. به داود علم قضاوت داد و آهن را در دست او نرم کرد و به سلیمان آشنایی به زبان پرندگان و حیوانات، تسخیر شیاطین و جن، هوانوردی و حکومت بی مانند داد. لیکن آن دو پیشوای موحدان، سپاس حق گزاردند و گفتند:
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی فَضَّلَنا عَلی کثیرٍ مِنْ عِبادِهِ الْمُؤْمِنینَ؛نمل آیه ۱۵٫
حمد و سپاس از آن خدایی است که ما را بر بسیاری از بندگان مؤمنش برتری داد.
دعای بلقیس ملکه سبا
خداوند به سلیمان حکومتی بی نظیر عطا کرد. پرندگان نیز در تسخیر سلیمان بودند. روزی سلیمان در میان پرندگان، هدهد را ندید. زمانی نگذشت که هدهد باز آمد و گفت: از سرزمین سبا برای تو خبری آورده ام. در آن جا زنی با امکانات بسیار و تختی عظیم حکم می راند و مردم آن در برابر خورشید سجده می کنند.
سلیمان نامه ای به ملکه آن سرزمین می نویسد و هدهد آن را به مقصد می رساند. ملکه پس از رایزنی و مشورت با سران، هدیه ای برای سلیمان می فرستد که سلیمان آن را نمی پذیرد.
پس از گذشت زمان و مراحلی، ملکه به سوی دربار سلیمان بار سفر می بندد و وارد کاخ سلیمان می شود و به نشانه توبه و ایمان می گوید:
رَبِّ اِنّی ظَلَمْتُ نَفْسی وَأَسْلَمْتُ مَعَ سُلَیمانَ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ؛نمل آیه ۴۴٫
بارالها، من بر خودم ستم کردم و باسلیمان به خداوند عالمیان ایمان آوردم.
تهیه و تنظیم : بخش قرآن و حدیث سوزی میحراب
با کمال تشکر و قدر دانی از مسئولین سایت