شهررمضان الذی انزل فیه القرآن ماه رمضان آن است که در آن قرآن نازل شده است
روزه ماه مبارک رمضان یکی ازپنج بنای دین مبین اسلام است که برهرمسلمان عاقل وبالغ فرض است
.«ای مؤمنان روزه برشما فرض گردیده ، چنانکه برمردمان پیش ازشمافرض شده بود تا پرهیزگارشوید» (سوره البقره آیه۱۸۳)
روزه عبارت است ازخود داری از خوردن ،آشامیدن ، لذایذ شهوانی و دیگز چیز های روزه شکن با نیت روزه از طلوع صبح تا غروب خورشید .
الله سبحانه وتعالی در آیات ۱۸۵ تا۱۸۷ سوره البقره برای هدایت بشریت پیرامون روزه ، شرایط وکیفیت آن چنین میفرمایند.« ماه رمضان آن است که در آن قرآن نازل شده است ،هدایتی برای مردم و دلایل روشنی از هدایت و فرق گذار(بین حق وباطل) چون کسی از شما در این ماه مقیم باشد آن را روزه بگیرد واگر کسی مریض یا به سفرباشد (و روزه را خورده باشد) پس تعدادی از روزهای دیکر را (روزه بگیرد) خداوند متعال برای شما آسانی می خواهد نه دشواری . تا تعداد(روزهای روزه ) را تکمیل کنید وشکر نعمت خداوندجل جلاله را بجا آورده او را به بزرگی یاد کنید که شما را براه راست هدایت کرده است . و چون بندگان من از تو در باره من بپرسند من یقیناَ به ایشان نزدیکم . چون دعا کننده ای مرا بخواهد دعایش را اجابت میکنم. پس باید دعوت مرا بپذیرند. باید به من ایمان آرند تا باشد که براه راست رهنمون شوند.در شب های روزه برای شما آمیزش جنسی با زنان شما حلال است ایشان لباس شمایند و شما لباس ایشانید . خداوند می دانست که شما بخود خیانت می کردید پس توبه شما را پزیرفت و از شما درگذشت پس اکنون (می توانید) با ایشان آمیزش کنید وآنچه را که خداوند نصیب شما گردانیده طلب نمائید وبخورید وبیاشامید تا هنگامی که رشته سفید (صبح) از رشته سیاه(شب) جداشود.پس روزه خودراتا به شب تمام کنید(دوام دهید).»
مطابق هدایات قرآن عظیم الشان روزه بر هر مسلمان هوشیار و بالغ فرض است . اگر مسلمانی مریض بود وروزه سبب ازدیاد بیماری ویا شفایش را به تاخیر می انداخت ؛اجازه دارد که روزه را بخورد . همچنان اگر کسی از گرسنگی وتشنگی زیاد خطر مریض شدنش می رفت البته با مشورت وهدایت طبیب حاذق روزه نگرفتن برایش جایز است . هر گاه شخصی به شما بگوید که روزه گرفتن تو را مریض می سازد ؛ نباید روزه را خورد همچنان برای دکتر و طبیب که اساسیات دین مبین اسلام را نمی داند پیش از اخذ مشورت ، روزه از دیدگاه دین مبین اسلام برایش تشریح شود تا مطابق فهم ودرک فرض بودن روزه وشرایط صحی مریض مشورت نیکو ارائه بدارد. مریض آنگاه که شفا می یابد به اندازه روزهای که در وقت مریضی روزه را خورده است در ماه های دیگر روزه را گرفته و اجر وثواب الهی راکسب نماید واگر مریضیش دوامدار بود انگاه میتواند به عوض روزه گرفتن فدیه بدهد که عبارت است از غذا دادن یک مسکین در مقابل یک روز . مسافر زمانی که با اندازه حکم شرعی و آن مسافتی است که آن را شخصی با پای پیاده در سه روز متوالی طی نماید که تقریبا به هفتاد وشش کیلومتر اندازه شده است؛ از مسکن خود فاصله داشت؛ رخصت است واجازه دارد که روزه بگیرد ویا روزه را بخورد واگر مدت اقامتش پانزده روز ویا بیشترازآن بود به اومسافر گفته نمی شود .مسافر آنگاه که دوباره مقیم شد روزه را بگیرد. مسلمانان باید سعی و کوشش نمایند تا از مسافرت به شکل حیله شرعی سؤاستفاده نشود خصوصا در امریکا واروپا که فاصله مسکن و جای کار روزانه، زیاد و وسایل رفت و برگشت آماده است ؛ در خوردن روزه باید احتیاط نمود که به جرم قصدی خوردن روزه خدای ناخواسته داخل گناه بزرگ نشوند.
مریض ومسافر در شرایط ممکن سعی نمایند تا روزه را در پیش روی دیگران نخورند تا چنین احساس نشود که ایشان قصدا ویا به افتخار روزه را می خورند و مبادا دیگران خصوصا جوانان بی خبر از عذر شرعی مریض و مسافر از ایشان پیروی نموده و ترک روزه نمایند. زنها در ایام عادت ماهانه حیض ونفاس روزه شان صحیح نیست و بعد از رمضان آن روزها را قضا کنند.
صدقه فطرکه طعام دادن یک مسکین است پیش ازادای نماز عید و یا در ماه رمضان پرداخته می شود . مقدار آن شرعا از گندم نیم صاع است . صدقه فطر گندم ،جو و یا معادل آن پول نیز می تواند باشد .
عمدا روزه خوردن برمسلمان گناهی بزرگ است وباید کفاره بدهد که عبارت از آزاد نمودن یک برده و یا شصت روز پیوسته روزه گرفتن ویا شصت مسکین را غذا دادن در مقابل یک روز می باشد .
.منبع:
داکترمحمد شعیب مجددی
گردآورنده.کبری آرمند(سمیه)
پایان
