اصول

عذاب و نعمت قبر

عذاب قبر و نعمت های آن
حضرت عثمان(رض) وقتی که بر سر قبری می ایستاد، گریه می کرد تا اینکه ریشش خیس می شد، به او گفته شد : بهشت و جهنم یاد می شوند تو گریه نمی کنی اما برسر ایستاده گریه می کنی! گفت : همانا پیامبر(ص) فرموده است : «قبر اولین منزل، از منازل آخرت است، پس اگر کسی از آن نجات یابد، مابعد آن آسان تر است و اگر از آن نجات پیدا نکند، پس ما بعد آن سخت تر از آن است» و گفت : که پیامبر(ص ) فرموده است :«قسم به خدا هرگز منظره ای را ندیدم مگر این که قبر از آن سخت تر بوده است». امام احمد و ترمذی روایت کرده اند و شیخ آلبانی آنها را حَسَن دانسته است.
و این موقف حضرت عثمان(رض) است از ترس و ناراحتی دیدن قبر، که از تصور درست ایشان از آن مکان وحشتناک سرچشمه می گیرد، و پس از آن که انسان زندگی اُنس و سرور را تجربه می کند، ناگهان داخل مکانی می شود که در آن همدم و همنشینی نیست، و پس از آنکه او گرامی و بزرگوار بوده است در این دنیا، ناگهان بر او خاک ریخته می شود و در گودالی دور انداخته می شود، همانا آن امری است که اگر اندیشمندان در آن بیندیشند و پند بپذیرند، از زندگی لذت نمی برند و از هیچ سعادتی خوشحال نمی شوند.
به نزد قبرها آمدم و فریادشان زدم که بزرگوار و حقیرها کجا هستند.
و کسی که با قدرت و توانایی اش مخالفان را خوار می کرد کجاست و آدم نیرومندی که هر چه می خواست انجام می داد کجاست همگی نابود شدند و خبر دهنده ای وجود ندارد و همگی مردند.
و از حضرت عمر ابن عبدالعزیز(رحمة الله) روایت می شود که روزی یارانش را در مورد احوال مردگان پند می داد و می گفت : اگر از کنار آنها گذشتی آنها را ندا کن و برای ایشان دعا کن و سربازانشان را فرمان بده و به نزدیکی منزل هایشان نگاه کن … از ثروتمندان آنها چیزی بخواه،از ثروت آنها چه چیزی باقی مانده است؟ …
و از ایشان در مورد زبان های که با آن سخن می گفتند سؤال کن،و از چشم هایی که با آنها می نگریستند … و از پوست های شفافشان بپرس و از چهره های زیبایشان و ازبهره مند یشان سؤال کن که در داخل کفن چه بر سرشان آمده است؟… زبان ها خورده شده اند و چهره ها به هم ریخته و ریش ها نابود گشته و استخوان ها شکسته و اعضا نابود شده و پاها از هم گسسته، خدمتکاران و بندگانشان کجا هستند؟ و دارائی ها و گنجینه هایشان کجا هستند؟ آیا در منازل خلوت ها نیستند؟ آیا شب و روز برای آن ها یکسان نیست؟ آیا در تاریکی شدید نیستند؟ به تحقیق بین ایشان و عمل فاصله افتاده است و از دوستان و مال و ثروت و خانواده بریده اند. پس ای کسی که فردا ساکن قبر می باشی! چه چیزی تو را به دنیا مغرور کرده ؟ خانه ی بزرگ تو کجاست و رودخانه ی بزرگ تو کجاست؟و میوه های رسیده ی تو کجا هستند؟ و تکه های لباست کجا هستند؟ و بوی خوش و عطر تو کجاست؟ و لباس تابستان و زمستان تو کجاست؟ … ای کاش شعر من با یکی از گونه هایت وارد گور می شد… ای همنشین هلاکت ها، تو در محله مرگ وارد شده ای… ای کاش شعر من آن چیزی بود که ملک الموت هنگام خروجم از دنیا به من القا می کردو آن چیزی که از نامه ی پروردگارم برای من می آمد…سپس رفت و پس از آن فقط یک هفته زنده ماند که خداوند او را رحمت کند.
همانا قبر نخستین منزل آخرت است و آن یا باغچه ای از باغچه های بهشت است یا چاهی از چاه های جهنم. پس بنده زمانی که داخل قبرش گذاشته می شود قبر او را می فشارد و طوری که پهلوهایش را در هم می فشارد و هیچ کس از آن نجات نمی یابد، فرقی ندارد که فرد مؤمن و پرهیزگار باشد یا کافر وبدکاره.
در حدیثی از پیامبر(ص) آمده است که فرمود : همانا قبر فشاری دارد که اگر کسی از آن نجات یابد سعد بن معاذ خواهد بود» تا این که بنده از قبر بیرون آورده می شود و برای سؤال و جواب نشانده می شود مؤمن باشد یا کافر – پس از خدایش و دین و آئینش و مردی که در میان آنها به پیامبری مبعوث شده است، سؤال می شود و مؤمن می گوید : الله خدای من است و اسلام دین من است و آن مرد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم است و ندا دهنده ای از آسمان ندا می دهد، بنده ام راست گفت و او را داخل بهشت کنید، و برای او دری بسوی بهشت بگشایید و از لباس های بهشت به تن او کنید و بوی خوش بهشت به مشام او می رسد. و تا چشم او کار می کند بهشت می بیند. اما کافر، دو فرشته سراغ او می آیند و او را می نشانند و می گویند : خدای تو کیست؟ می گوید : هاه-هاه-هاه نمی دانم. پس به او می گویند : دین تو چیست؟ می گوید : هاه -هاه-هاه نمی دانم، می گویند : آن مردی که در بین شما به پیامبری مبعوث گشته کی بود؟ می گوید : هاه – هاه نمی دانم. پس ندایی از آسمان می رسد که دروغ گفت، پس او را وارد آتش کنید و او را لباس آتش بپوشانید و برای او دری به سوی آتش جهنم بگشایید و از گرما و حرارت آتش جهنم برای او می آید. و قبرش برای او تنگ می شود تا اینکه جوانبش به هم می چسبند سپس کور و لالی موکل او می شود که چکشی از آهن دارد که اگر با آن کوه زده شود، بی شک به خاک تبدیل می شود، و او را با آن چکش می زند، ضربه ای که آنکه در بین مشرق و مغرب است آن را می شنوند غیر از انس و جن و تبدیل به خاک می شود، سپس روح به آن برگردانده می شود . ابوداود آن را روایت کرد. و شیخ آلبانی آن را صحیح دانسته است.
و آنچه که در قبر از عذاب یا نعمت ها حاصل می شود آن است که دلایل اثبات آنها به تواتر رسیده است و ذکر پاره ای از احادیث گذشت. و قرآن کریم به آن اشاره فرموده است همانند فرموده خداوند تعالی در مورد آل فرعون :«اَلنَّارُ یُعرَضُونَ عَلَیها غَدوّاً وَ عَشِیّاً وَ یَوْمَ تَقُومُ السّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَونَ اَشَدَّ العَذابِ» غافر 46
یعنی : آتش دوزخ بامدادان و شامگاهان بر آن عرضه می شوند و روزی که قیامت به پا می شود،(دستور داده می شود که، خاندان فرعون را به شدیدترین عذاب داخل کنید)
همچنین می فرماید : «و لو تری اذا الظالمون فی غمرات الموت و الملائکة باسطو ایدیهم اخرجوا انفسکم الیوم تجزون عذاب الهون بما کنتم تقولون علی الله غیر الحق و کنتم عن آیاته تستکبرون» انعام 93
یعنی : اگر ستمگران را ببینی هنگامی که در سختی های مرگ فرو رفته اند و فرشتگان دست های خود را دراز کرده اند که خویشتن را رها سازید.
این زمان به سبب دروغ هایی که بر خدا می بستید و از آیات او سرپیچی می کردید، عذاب خوارکننده ای می بینید.
و فتنه ی قبر با سؤال است اگر چه عام باشد مگر این که خداوند عده ای از بندگانش را خاص نموده و آنها را از آن نجات داده است. و از جمله کسانی که خداوند نجاتشان داده است از این فتنه و امتحان، پیامبران(علیهم السلام) و شهداء هستند و از پیامبر(ص) سؤال شد .
سرنوشت مؤمنینی که در قبرهایشان غیر از شهداء امتحان می شوند ،چیست؟ فرمود : کافی است به درخشش شمشیرها بر سر او از جهت فتنه و امتحان. نسائی روایت کرده و آلبانی صحیحش دانسته است. و از جمله کسانی که خداوند از فتنه ی قبر نجاتش می دهد کسی است که در راه خدا مرده است. فضالة بن عبید رضی الله عنه از پیامبر(ص) روایت کرده که فرمود : هر مرده ای عملش به پایان می رسد مگر کسی که در راه خدا مرده است ولی او عملش برایش افزون می شود در روز قیامت و از فتنه ی قبر در امان می ماند . ترمذی و ابوداود روایت کرده اند :
این قبر است با آنچه در آن است از عذاب و جهنم و شادی و نعمت ها، عذاب و جهنم برای کافران و شادی و نعمت ها برای مؤمنان. پس شایسته است که انسان مسلمان به سوی آنچه که او را از قبر و وحشت آن نجات می دهد، بشتابد، تا پناه بر خدا حال او مانند حال کسی نباشد که در انجام نیکی ها کوتاهی کرده تا اینکه هنگام مرگ او فرا می رسد، پس از دست رفتن وقت، فریاد می زند : «رب ارجعون لعلی اعمل صالحاً فیما ترکت» مؤمنون 99
یعنی : پروردگارا مرا باز گردانید به دنیا امید است که کارهای شایسته و نیکی که ترک کرده ام انجام دهم»
تا حریص باشی ای برادر بزرگوارم بر استعاذه از عذاب قبر. پیامبر(ص) در نماز دعا می کرد و می فرمود :«أَللّهُمَّ اِنّي اَعُوذُ بِکَ مِنْ عَذابِ القَبْر» خداوندا همانا من از عذاب قبر به تو پناه می برم. بخاری روایت کرده است و یارانش را فرمان می داد که از عذاب قبر به خدا پناه ببرند. بخاری روایت کرده است.
و ای برادر مسلمانم تو باید تلاش کنی که از گناهان چه علنی و آشکارا و چه در خفا و پنهانی دوری کنی زیرا که آنها از عوامل عذاب قبر هستند. زیرا که پیامبر(ص) از کنار دو قبر گذشت و فرمود : اما این دو عذاب داده می شوند و در رابطه با گناه بزرگی عذاب می شوند، یکی از ایشان سخن چینی می کرد و دیگری هنگام ادرار کردن خود را از دید مردم پنهان نمی کرد. متفق علیه
ترجمه : ابراهیم عمری

سایت شبکه الوکه

نمایش بیشتر

خلیل پارسا

@نویسنده و مترجم @ آذزبایجان غربی - مهاباد @ شغل : بازنشسته آموزش و پرورش

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا