اصول

«رجم شخص زناکار» در قرآن نیامده است!

نبود حکم رجم در قرآن

 

شریعت اسلامی به دلیل جایگاه حقوقی حمایت از ناموس اهتمام ویژه‌ای به آن دارد چرا که آبرو متعلق به شرف انسان، شخصیت و شهرت خانوادگی او است. در اسلام برای ادای این حق جهت اثبات جریمه زنا چهار شهود به شرط گرفته است تا به شخصیت و شهرت خانوادگی لطمه‌ای وارد نشود.

در طول تاریخ اسلام جریمه زنا با شهود اثبات نشده و برای حمایت از آن اسلام نگاه کردن به عورات مردم را حرام کرده است و خلوت با زنان نامحرم را نیز جز با حضور محرم جایز نمی‌داند. هم چنین تجاوز به ناموس هم بالفعل و هم با حرف و تهمت حرام شده است و می‌فرماید: «وَلاَ تَقْرَبُواْ الزِّنَى إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَهً وَسَاء سَبِیلاً»‏ ‏[إسراء ٣٢] ترجمه: «و (‌با انجام عوامل و انگیزه‌های زنا‌) به زنا نزدیک نشوید که زنا گناه بسیار زشت و بدترین راه و شیوه است.»

«الزَّانِیَهُ وَالزَّانِی فَاجْلِدُوا کُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَهَ جَلْدَهٍ» ‏[ نور ٢] ‏« (‌از جمله احکام سوره، یکی این است که‌) هر یک از زن و مرد زناکار (‌مؤمن، بالغ، حرّ، و ازدواج ناکرده‌) را صد تازیانه بزنید.»

«وَالَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَأْتُوا بِأَرْبَعَهِ شُهَدَاء فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِینَ جَلْدَهً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَهً أَبَداً وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ»‏[ نور۴ ]ترجمه: «کسانی که به زنان پاکدامن نسبت زنا می‌دهند، سپس چهار گواه (بر ادّعای خود، حاضر‌)نمی‌آورند، بدیشان هشتاد تازیانه بزنید، و هرگز گواهی دادن آنان را (در طول عمر بر هیچ کاری‌) نپذیرید، و چنین کسانی فاسق (‌و متمرّد از فرمان خدا‌) هستند.» 

رجم در قرآن به دلایل ذیل وجود ندارد:

١- صیغه‌های (الزانی والزانیه) از صیغه‌های عموم، دارای (ال)استغراق هستند که شامل زنان و مردان متأهّل و غیره نیز می‌شوند. آنچه از پیامبر در مورد قضاوت به رجم کردن وارد شده به اجتهاد او در الگو گرفتن از تورات بوده است. اما اگر فرض بگیریم که رجم قبل از نزول آیه (جلد) بوده است با آیه(الزانی والزانیه‌)نسخ شده است. و این نظر صحیح و درست است و اگر به این شکل باشد که این تفسیر بعد از نزول آیه جلد صورت گرفته است بعید به نظر می‌رسد.

در این موقع به قرآن عمل می‌شود نه به سنت پیامبر به دلیل تعارضی که وجود دارد و نمی‌توان بین این دو جمع کرد چون مرجع اساسی احکام شرعی قرآن است اما وظیفه سنت روشنگری است همانطوری که خداوند می‌فرماید: «وَأَنزَلْنَا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَیْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ» ‏[ نحل ۴۴ ]ترجمه: «‏و قرآن را بر تو نازل کرده‌ایم تا این که چیزی را برای مردم روشن سازی که برای آنان فرستاده شده است (‌که احکام و تعلیمات اسلامی است‌) و تا این که آنان (‌قرآن را مطالعه کنند و درباره مطالب آن‌) بیندیشند.»

«اتَّبِعْ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ» ‏[أنعام ۱۰۶]ترجمه: ‏«(‌ای پیغمبر !‌) پیروی کن از آنچه از سوی پروردگارت به تو وحی شده است.»

«وَاتَّبِعْ مَا یُوحَى»‏[ یونس ۱۰۹ ‏] «از آنچه بر تو وحی می‌شود، پیروی کن»

‏«وَاتَّبِعْ مَا یُوحَى إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ» ‏[أحزاب ۲ ]ترجمه: «از چیزی پیروی کن که از سوی پروردگارت به تو وحی می‌شود. بی‌گمان خداوند از کارهائی که انجام می‌دهید بس آگاه است.»

٢- در فرمایش خداوند در رابطه با عقاب و مجازات زنان و مردان متأهّل برده و کنیز می‌فرماید: «فَعَلَیْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ» [نساء ۲۵] ترجمه: «(اگر پس از ازدواج، از ایشان زنا سر زد‌)، عقوبت ایشان نصف عقوبت زنان آزاده (‌یعنی: پنجاه تازیانه‌) است» در واقع رجم نوعی اعدام است و اعدام و کشتن نصف ندارد.

٣- عقوبت و مجازات رجم در عرف جاهلی و تورات وجود داشته و پیامبر قبل از نزول وحی برمبنای این دو مصدر عمل کرده است ازجمله (الشیخ و الشیخه فرجموهما البته)متعلق به جاهلی است و در قرآن هیچ اساسی ندارد.

۴- عقوبت و مجازات رجم عقوبتی است سنگدلانه و بی‌رحم است که این چنین عقوبتی در احکام خداوند وجود ندارد چرا که همه احکام الهی دارای صفت عدالت هستند که توازن وبرابری بین میزان جرم و میزان عقوبت و مجازات وجود دارد.

۵- با فرض بقای این عقوبت و مجازات، در واقعیت بمثابه عدم آن است چرا که این حکم متوقف به اثبات جرم با چهار شهود عادل است. که در اظهاراتشان تناقص نباشد یعنی اختلاف در تعبیر یا معنی و جود نداشته باشد واین عملاً محال است. و قرآن صد تازیانه برای زنان و مردان متأهّل و غیر متأهّل مقرر نموده است‏: «الزَّانِیَهُ وَالزَّانِی فَاجْلِدُوا کُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَهَ جَلْدَهٍ» ‏[ نور  ٢] ‏« (‌از جمله احکام سوره، یکی این است که‌) هر یک از زن و مرد زناکار (‌مؤمن، بالغ، حرّ، و ازدواج ناکرده‌) را صد تازیانه بزنید. » 

 و همچنین تجاوز به ناموس با حرف و کلام را که همان تهمت است حرام نموده و برای آن مجازاتی مشخص کرده است: «وَالَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَأْتُوا بِأَرْبَعَهِ شُهَدَاء فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِینَ جَلْدَهً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَهً أَبَداً وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ» ‏[نور ۴] ترجمه: «کسانی که به زنان پاکدامن نسبت زنا می‌دهند، سپس چهار گواه (‌بر ادّعای خود، حاضر‌) نمی‌آورند، بدیشان هشتاد تازیانه بزنید، و هرگز گواهی دادن آنان را (‌در طول عمر بر هیچ کاری‌) نپذیرید، و چنین کسانی فاسق (‌و متمرّد از فرمان خدا‌) هستند. ‏» این به دلیل حمایت از آبرو و ناموس در مقابل زبان درازی و پرروئی است.

نویسنده:  پروفسور مصطفی ابراهیم زلمی

ترجمه:  عادل علی مرادی

منبع : اسلاح ویب

نمایش بیشتر

ســــۆزی میــــحڕاب

سایت ســــۆزی میــــحڕاب در آذرماه 1392 با همت جمعی از اهل قلم خوشنام و گمنام تاسیس شد ســــۆزی میــــحڕاب بدون جنجال و در اوج عملگرایی به ترویج مبانی میانه روی می پردازد ســــۆزی میــــحڕاب با هیچ جریان و هیچ احدی درگیری ندارد ســــۆزی میــــحڕاب رسالتی جز همزیستی و دگرپذیری ندارد

نوشته های مشابه

یک نظر

  1. عقیده اهل سنت و جماعت که علمای قرون مفضله در کتابهایشان آورده اند که زانی محصن رجم میشود ، این رای خوارج و اهل بدعته که رجم در قرآن نیست ، حرمت گوشت الاغ اهلی هم در قرآن نیست ، از طرفی آیا قطع کردن دست دزد مگه سخت نیست که رجم سخت گیری است و با شریعت همخوانی نداره

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا