تاریخ

عملیات نسل کشی کردهای عراق «انفال»

مراحل مختلف عملیات نسل کشی کردهای عراق و زیان های آن
رژیم بعث عراق در سال ۱۹۸۸ عملیاتی را برای ضربه زدن به قیام کُردهای عراق در ۸ مرحله آغاز کرد که در آن حدود ۱۸۲ هزار نفر کشته و یا مفقود شدند.
 این پروسه از ۲۳ فوریه ۱۹۸۸ آغاز شد و در ۸ مرحله و در ۶ منطقه جغرافیایی به اجراء درآمد و در ۶ سپتامبر ۱۹۸۸ بعد از نابودی بیشتر روستاهای کردستان عراق به پایان رسید.
رژیم بعث عراق برای اجرای عملیات انفال کُردها تعداد زیادی نیروهای نظامی که آخرین تکنولوژیهای نظامی را در اختیار شد به کار گرفت. حملات و عملیات انفال از سوی نیروهای نظامی وابسته به دو لشکر یک و پنج با حمایت یگان هایی از نیروهایی که در جنگ ایران و عراق شرکت نکرده بودند انجام شد و گارد ریاست جمهوری نیز در اولین مرحله این عملیات شرکت داشت. یگان هایی که در این عملیات حضور داشتند عبارت بودند از نیروهای ویژه، نیروهای کماندو و نیروهای ضربتی. در کنار نیروهای نظامی دولت عراق، نزدیک به ۳۰۰ گروه مخفی در اقلیم کردستان عراق وجود داشت که بیشتر از ۲۰۰ هزار نیروی مسلح به نام (نیروهای وفادار کرد به صدام) در این گروهها حضور داشتند.

مرحله اول پروسه انفال
از‌ (۲۳ فوریه ۱۹۸۸ تـــا ۱۸ مارس ۱۹۸۸)
مرحله اول عملیات انفال در مناطق دوکان، بنگرد، زه کوچک، ماوت، چهارتا، ازمر و سورداش از توابع استان سلیمانیه از ساعت ۱:۳۰ بعدازظهر ۲۳ فوریه آغاز و تا ۲ بامداد همان روز ادامه داشت. ساکنین یاخسمر و سه‌رگه‌ڵو به‌رگه‌ڵو در تاریکی شب و با صدای تجهیزات نیروهای صدام و بمباران بیدار شدند. این بمباران اولین مرحله از عملیات انفال به شمار می رود.
بعد از سپری شدن نزدیک به یک ماه از جنگ و درگیری و رویارویی های شدید میان نیروهای پیشمرگ و ارتش عراق مورخه ۱۸ مارس ۱۹۸۸ یگان های ارتش به روستاهای سه‌رگه‌ڵو به‌رگه‌ڵو حمله کردند. روز ۱۹ مارس ۱۹۸۸ یگان ارتش عراق بیانیه ای تحت عنوان بیانیه شماره ۳۰۸۷ صادر کرد و از تمامی رسانه ها خبر تسخیر دفاتر شورای رهبری اتحادیه میهنی را به مثابه مژده ای منتشر کرد.

مرحله دوم عملیات انفال:
از‌ ۲۲ مارس ۱۹۸۸ تــا ۱ آوریل ۱۹۸۸
گستره مرحله دوم عملیات انفال مناطق(قره داغ، بازیان، دربندیخان) بود. رژیم بعث مانند دیگر عملیات انفال خود، حمله را با بمباران شیمیایی آغاز کرد و از همین رو ۶ روز بعد از فاجعه حلبجه در تاریخ ۲۲ مارس ۱۹۸۸ روستای سیوسینان را نیز به شدت و با ددمنشی تمام مورد بمباران شیمیایی قرار داد. از این رو این سلاح به دهشتناک ترین اسلحه ای که علیه کُردها به کار گرفته شده بود، شناخته شد.

این حمله به عنوان آغازی برای دومین مرحله عملیات انفال قلمداد می شود. در نتیجه این بمبارانها خسارات مادی فراوانی برجای ماند. افراد زیادی در دومین مرحله انفال شهید شدند. نزدیک به ۶۶ تن زخمی و دهها شهید برجای ماند که در میان این شهداء ۳۰ کودک به چشم می خورد. بعد از اینکه رژیم بعث این منطقه را به تصرف خود درآورد همه روستاهای این منطقه را که نزدیک به ۸۰ روستا بود و ۲۲۴۱ خانوار با جمعیت ۱۲۲۵۴ نفر را در خود جای داده بود، ویران کرد. در این مرحله نزدیک به ۵۶۳۷ قربانی شدند.
بعد از ویرانی تمامی روستاهای این منطقه مرحل دوم عملیات انفال در ۱ آوریل ۱۹۸۸ به پایان رسید.

مرحله سوم انفال:
از ۷ آوریل ۱۹۸۸ تا ۲۰ آوریل ۱۹۸۸
این مرحله از انفال کُردها به عنوان وحشتاکترین و زیانبارترین پروسه انفال شناخته شده که نسبت به سایر مراحل بیشترین قربانی را گرفته است.
گستره این مناطق از غرب بزرگراه شهر نفت خیز کرکوک و دوزخورماتو، در شمال از راه شوسه کرکوک- چمچمال، در منطقه غربی محدوده کوههای قره داغ و در جنوب نیز هر سه شهرک کلار، کفری و پیباز بود. این یورش که به عنوان پرتلفات ترین مرحله عملیات انفال شناخته می شود مناطق چمچمال، سنگاو، قادرکرم، دوز، کفری، کلار، پیباز، تیلکو را در بر گرفت. این مناطق از توابع سه استان کرکوک، سلیمانیه و دیاله است. در این عملیات بیش از ۵۰۰ روستا تخریب شد.

اوج حملات وحشیانه رژیم و عملیات انفال مورخه ۱۴ آوریل ۱۹۸۸ بود و بر اساس تخمین کمیته دفاع از حقوق قربانیان انفال، نزدیک به ۲۰ هزار روستانشین اعم از زن، کودک، نوجوان و مرد توسط کامیون و تراکتور به قلعه های نظامی قوره تو منتقل شدند و از آنجا به بعد اثری از آنها در دست نیست. از این رو، این روز(۲۵ فروردین) به نام روز انفال نامگذاری شده است.

سومین مرحله عملیات انفال هم مورخه ۲۰ آوریل ۱۹۸۸ پایان یافت که در آن همه روستاهای منطقه گرمیان تخریب شدند. اغلب ساکنین این روستاها به (قادر کرم) منتقل شدند. بعد از اتمام این مرحله، علی حسن مجید، بارق و سلطان هاشم به تماشای کُردهای اسیر شده آمدند. تصاویر اسراء تا چند روز از رسانه های رسمی دولت عراق پخش می شد.

مرحله چهارم عملیات انفال
از ۳ می ۱۹۸۸ تـــا ۱۵ می ۱۹۸۸
مرحله چهارم انفال نیز در مناطق زه کوچک، دشت کویه، آغجلر، تقتق و شوان صورت گرفت. مرحله چهارم مورخه ۳ می ۱۹۸۸ با بمباران شیمیایی شدید روستای گۆپته‌په و عسکری از توابع آغجلر آغاز شد. در جریان این بمباران شیمیایی ۱۵۴ تن کشته و صدها نفر زخمی شدند.
ارتش مورخه ۱۵ می با ویران کردن تمامی روستاهای این مناطق به این مرحله از عملیات انفال پایان داد.

مرحله پنجم، ششم و هفتم انفال
از‌ ۱۵ می ۱۹۸۸ تـــا ۲۶ آگوست ۱۹۸۸
مراحل پنجم، ششم و هفتم انفال از دامنه های کوههای شقلاوه و رواندوز مورخه ۱۵ می ۱۹۸۸ آغاز شد.
این عملیات نیز به سرپرستی فرمانده لشکر ۵ عراق انجام شد و مسئولیت این مرحله از انفال کُردها را یونس محمد ضربو برعهده داشت. این عملیات نیز مانند دیگر عملیات های رژیم بعث با بمباران شیمیایی آغاز شد. مورخه ۱۵ می ۱۹۸۸ آخرین روز ماه مبارک رمضان درست هنگامی که مردم خود را برای استقبال از عید قربان آماده کرده بودند، چندین هواپیما به بمباران روستاهای وره، علی آباد، سماقلی و نازنین پرداختند و در این یورش ۳۶ تن از اهالی روستای وره شهید شدند که ۱۷ تن از آنها مرد و ۱۹ نفر زن بودند.

مرحله هشتم و پایان عملیات انفال
از ۲۸ ژوئن ۱۹۸۸ تا ۶ سپتامبر ۱۹۸۸
در مرحله هشتم انفال مناطق دهوک، زاخو، باتوفه، کانی ماهی، زیوه، دیرلوک، اتروش و زاویته مورد حمله عراق قرار گرفت.

بعد از اعلام پایان جنگ میان ایران و عراق مورخه ۸ آگوست ۱۹۸۸ ارتش عراق نیروهای خود را از مرزها عقب کشید تا از آنها در عملیات انفال که در آن موقع هفتمین مرحله آن به پایان رسیده و تنها مرحله هشتم آن باقی مانده بود، استفاده کند. مرحله هشتم عملیات انفال در مناطق بادینان واقع در مرز ترکیه صورت گرفت.

آغاز این حملات به منظور زهرچشم گرفتن و ترساندن مردم با بمباران آغاز شد. به دنبال بمباران شدید رژیم بعث عراق حملات زمینی مورخه ۲۸ آگوست ۱۹۸۸ آغاز شد. این عملیات از مناطق غربی در زاخو تا آمیدی در جنوب و غرب شیخان و آکری را در برگرفت.

بعد از تخریب همه روستاهای این مناطق مورخه ۶ سپتامبر ۱۹۸۸ پایان عملیات انفال اعلام شد و به همین مناسبت نیز عفو عمومی اعلام شد.

زیانهای عملیات انفال
عملیات انفال ویرانی ها و خسارات فراوانی برجای گذاشت. نزدیک به ۴ هزار روستا، ۴ منطقه، ۳۰ ناحیه، ۳۱۰۰ مسجد و ۱۰۰ کلیسا ویران شد و ۲ میلیون رأس دام به یغما رفت.

عملیات انفال بجز زیانهای مذکور فاجعه زیست محیطی بزرگی نیز به دنبال داشت. مناطق وسیعی از زمین های کشاورزی اعم از باغ ها، تاکستان ها، رودخانه ها از میان رفت.

دکتر کندال نزان درباره عملیات انفال می نویسد: در عملیات انفال زیربناهای زندگی در اقلیم کردستان به کلی نابود شد. بعد از اینکه حمله دیوانه وار و نسل کشی کردها به پایان رسید بیش از ۹۰ درصد از روستاهای اقلیم کردستان ۲۰ شهر و شهرک از روی نقشه حذف شد. در مناطق روستایی ۱۵ میلیون مین کار گذاشته شد. با توجه به اوضاع این مناطق، فعالیت های کشاورزی در آنها بسیار دشوار است. یک و نیم میلیون کُرد روستانشین عراقی به اردوگاههای اجباری منتقل و نزدیک به ۱۰ درصد از ساکنین کرد عراق از بین رفتند.

منبع: http://www.basij.ir
نمایش بیشتر

ســــۆزی میــــحڕاب

سایت ســــۆزی میــــحڕاب در آذرماه 1392 با همت جمعی از اهل قلم خوشنام و گمنام تاسیس شد ســــۆزی میــــحڕاب بدون جنجال و در اوج عملگرایی به ترویج مبانی میانه روی می پردازد ســــۆزی میــــحڕاب با هیچ جریان و هیچ احدی درگیری ندارد ســــۆزی میــــحڕاب رسالتی جز همزیستی و دگرپذیری ندارد

نوشته های مشابه

یک نظر

  1. خیلی تاسفبار و اسفناک..خوی وحشی و غیرانسانی رژیم بعث و شخص صدام بوجوداورنده همچین فاجعه انسانیست..کردها همیشه مورد ظلم واقع بودندٍ…یاد شهدای انفال گرامی..

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا