سوال : آیا طلاق دادن زن در حال مستی واقع می شود؟
خانمی پرسیده است : شوهرش در اثر نوشیدن مشروبات الکلی مست می شود و وقتی او به شوهرش تذکر داده است ، با واکنش تند و انکار آمیز او مواجه شده و در همین حال او را طلاق داده است ! آیا چنین طلاقی واقع می شود؟
پاسخ :
قبل از هر چیزی یاد آوری می کنیم که انسان با نوشیدن شراب دچار خطا و معصیت های فراوان و بزرگی می شود.
پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرمایند: هر کس در دنیا شراب بنوشد در آخرت از آن محروم خواهد شد ؛ مگر آن شخص که از این کار زشت توبه کند .
(صحیح مسلم ، مسند امام احمد)
همچنین آن حضرت می فرمایند: هر چیزی که انسان را مست کند حرام است کم و زیاد آن فرق نمی کند، پروردگار متعال با خود عهد بسته کسی که شراب بنوشد در آخرت به او طینه خبال می نوشاند ؛ اصحاب از ایشان در مورد طینه الخبال پرسیدند، فرمودند طینه الخبال عرق اهل جهنم است یا عصاره ی دوزخیان است . (صحیح مسلم)
همچنین خداوند متعال شراب را کثیف و پلید و از کارهای شیطان معرفی می نماید و به انسان ها امر می کند که همیشه از آن دوری گزییند ، کسی که آن را می نوشد گناه کبیره ای را مرتکب شده است و غیر از توبه چیز دیگری آن را پاک نمی کند ؛ پس لازم است انسان بعد از فارغ شدن از مستی قبل از اینکه مرگش فرا رسد و پشیمانی برای او فایده ای نداشته باشد در مقابل پروردگار رحمان با تضرع و زاری توبه ای نصوح انجام دهد .
اما در مورد اینکه آیا طلاق شخصی که مشروب نوشیده و مست است واقع می شود یا خیر در بین فقها اختلاف نظر وجود دارد:
نظزیه نخست) طلاق در حال مستی واقع می شود
رأی جمهور فقهاء (امام مالک ، امام ابو حنیفه، امام یوسف قاضی، امام حسن شیبانی، قول صحیح امام شافعی، قولی از امام احمد، ابن مسیب ، امام شعبی، امام عطاء، امام اوزاعی ، امام ثوری ) بر این است که طلاق انسان مست واقع می شود.
نظریه دوم ) طلاق در حال مستی واقع نمی شود
فقهای دیگری از جمله امام طحاوی ، امام مزنی، قول قدیم امام شافعی، عمر ابن عبدالعزیز، امام لیث، امام اسحاق، ابی ثور، روایتی از امام احمد، قول قدیم امام شافعی و شیخ الاسلام ابن تیمیه بر این نظرند که : انسان مست طلاقش واقع نمی شود.
استدلال گروه دوم به داستان ماعز است هنگامی که نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم رفت و به زنا اعتراف نمود؛ رسول الله صلی الله علیه وسلم خطاب به او فرمودند: آیا شراب نوشیده ای و مست هستی؟
پاسخ داد : خیر
از میان جمع مردی بلند شد و جهت اطمینان از گفته او دهان ماعز را بو کرد که بوی شراب استشمام ننمود.
منبع: (سنن بیهقی و سنن نسائی )
بو کردن بوی دهان ماعز برای این بود که بدانند آیا شراب نوشیده و مست است یا خیر؟
و این کار بدین معنی است که اعتراف شخص مست غیر قابل اعتبار است و اقوال او مانند اقوال انسان مجنون باطل است ؛ زیرا انسان مست که نمی داند چه چیزی بر زبانش جاری می کند قطعا قصد و نیتی صحیح نیز ندارد و پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: (انما الاعمال بالنیات) تمامی اعمال و کارهای انسان به نیت او بستگی دارد و از آنجا که انسان مست فاقد نیت می باشد پس اقوالش باطل است. قول راجح نیز همین می باشد.
والله اعلم
منبع : اسلام اون لاین
