نوزاد آدمی معمولاً بین ۸ تا ۱۸ ماهگی، توجه به پدر را آغاز می کند و او را به منزله دومین فرد معین( پس از مادر) ولی همسنگ وی تجربه می کند. در این سن حساس، نقش پنهان پدر در شکل دهی ساختار شخصیت کودک تعیین کننده است.
-فرزندان از کردار ما بیش از گفتار ما تأثیر می پذیرند:
هر رفتار و شخصیتی که در مورد فرزندان خود انتظار دارید سعی کنید همان را در رفتار و شخصیت خود عملی سازید.
– فرزندان از کردار ما بیش از گفتار ما تأثیر می پذیرند. برای کودکی که نگاهش به زندگی سرد و مأیوس کننده است هیچ درمانی کارسازتر از آن نخواهد بود که شما به عنوان والدین کودک، زندگی را با نگاه مثبت و آینده را با شوق و امید بنگرید.
*سعی کنید که فرزندانتان نگرشی مثبت به زندگی داشته باشند:
اگر می خواهید فرزندانتان نگرش مثبت به زندگی داشته باشند، از زندگی خود لذت ببرند و به آینده خود امیدوار باشند، سعی کنید هر روز که می گذرد از حرف های ناامید کننده از اقدامات منفی و از برخوردهای عصبی در زندگی خود بکاهید. کاستن از منفی گرایی، موجب افزایش مثبت گرایی در زندگی است و کسی که زندگی را مثبت می نگرد رمز لذت بردن از زندگی را آموخته است. این آموزش خود به خود به فرزندان شما نیز منتقل می شود و آنها نیز یاد می گیرند که از زندگی خود لذت ببرند.
*هرگز از روش نازپروردگی استفاده نکنید:
-یکی از خطاها و لغزش های بزرگ ، روش نازپروردگی کودکان و عواقب مربوط به آن است. اما همانطور که شیوه نازپروردگی فرزندان تأثیر ناروا می گذارد،عکس آن نیز که خشونت و سخت گیری بیش از حد است اثری نامطلوب و تخریبی بر شخصیت کودک می گذارد. معمولاً پایه روش تربیتی سخت گیرانه و آمیخته با خشونت طوری استوار می شود که فاصله بین کودک و پدر و مادر را پیوسته زیاد و زیادتر می کند.
از آنجا که کودک در قدم اول محتاج به احساس محبت و امنیت جستن در محیط خانواده است وقتی دریابد که پدر و مادر هدفی جز مطیع بار آوردن او ندارند دیگر پناهی برای اتکا و برآوردن نیاز مهرورزی خویش نزد آنان نمی یابد و به تدریج می آموزد که از قدرت مهرورزی خود کمتر استفاده کند بدین گونه، احساس عمیق کناره گیری از محیط در او سر بر می آورد و در آینده فردی بد بین، منفی گرا و بی اعتماد به خود و دیگران می شود.
منبع :کتاب موفق ترین پدر تالیف : محسن تنه کار
ارسال : صالح ترشی
