نامه ای به مادر نازنینم

ای مادرم ! قلبی متوجه توست که به خاطر عشقت آب می شود !ونفسی که بلندترین مفهوم وفاداری تورااحاطه می کند وچشمی که بدون غفلت ازتو نگهبانی می دهد تاتورا به ساحل امنیت برساندودست مهربانی که به سویت دراز می شود وبرای هر بخشش وگرانبهاترین هدیه ای که در دنیامالک آن هستم تورا فرامی خواند
ای سرور نیکی :هر آنچه زیبایی است خداوند آن را در تو گرد آورده است ، قلبی نازک و روحی پاک وروانی درخشنده وبخششی که پنهان نمی شود .
ای سرور دانایی :با چه تعریفات و توصیفاتی تورا بستایم در حالی که در طول سال های متمادی باتمام زیباییهایش مرا پوشانده ای وآن چه تعریفی می تواند باشد که با نور و روشنایی این سالهابرابری کند؟
ای سرور علم ودانش:تنها توبودی که به من آموختی که چگونه خداراعبادت کنم ، چگونه برایش سجده ببرم وچگونه کتابش رابخوانم ،آن را حفظ کنم وآن هم مراحفظ کند ، تو بودی که به من آموختی چگونه پیامبر خدا (ص)را دوست داشته باشم ،این تو بودی که ادب واخلاق را به من آموختی تا نشانه و مفهومی شوی وامیدی به وجود بیاوری که باعث حیات وزندگی شود ، گریه ی تو در تاریکی شب مفهوم ومعنای امید رابه من آموخت ونگاه چشمانت به فقرا وتهیدستان به منظور شفقت ومهربانی مرا آگاه ساخت وزدن دستان مهربانت بر شانه هایم مرا بیدار کردتاغافل نباشم وبا مشکلات وناراحتی هامبارزه کنم .
ای چشمه ی مهربانی وای نورماه درخشان چگونه فضل وبزرگی توراباکوتاهی هایم درحق تو، موازنه وبرابری دهم؟وچگونه برایم ممکن است که لحظاتی را تحمل کنم که رضایت توبرای من در آن حاصل نمی شود؟و چگونه آسوده خاطر شوم زمانی که درد ورنجها ، تورا احاطه وفرا گرفته اند؟
چرا احساس کوچکی کنم زمانی که به رویم می خندی؟باتبسم وخنده هایت احساس راحتی می کنم هرگز آن تکه حلوا و شیرینی را فراموش نخواهم کرد که به من می دادی در حالی که غمگین و وترش رو بودم!چهره وسیمای پیریت مقدار واندازه ی فضل وکرمهایت را به من یادآوری می کند هر بیماری وناراحتی که گریبانگیرت می شودنسبت به آن همه گذشته تومرا سرزنش می کند ،هیچ کس سایه ی عطا وبخشش تورا درک نمی کند مگر اینکه مادری مثل شما داشته باشد!هرگز سخنان ونصیحت های حکیمانه ات را فراموش نمی کنم!تاسرزنشهایت نسبت به خطاهایم برایم خوشآیند شوند
ای کسی که دارای چهره ای بشاش وقلبی مهربان هستی چقدر من در مقابل تو کوتاهی کرده ام ؟چقدردرمقابل حق وحقوق تو غفلت کرده ام؟چقدر نسبت به امانت های شما خیانت کرده ام؟ ای صاحب اصل ونسب وای معدن گران بها وای بلند مرتبه وای کسی که پروردگارم مرا نسبت به تو توصیه وسفارش کرده است وای صاحب فضیلت وزیبایی !در طول ایام هر آنچه برمن حق داری مرا ببخش و همه بخشش های رفیع وبلند مرتبه مرا عفو کن وبا محبتی به من رو کن که قلبم را لبریز کند وروحم را شفا دهدوبا امید وآرزویی به من روکن که اعضایم را تکان دهد .
مادر عزیزم : مرا هنگام دعا وگریه وزاریت که هر دو دستانت را به سوی آسمان دراز می کنی محروم مگردان واز شنیدن صدای شیرینت در مورد آرزوهای قشنگت که برایم داری محرومم مکن و از خداحافظیت که هرشب به سوی دل تاریکی می روی واز سیمایت که در هر جایی با من است واز نصیحت وپندهایت که در هر شهر ودیاری مرا نگه می دارد واز شک وخیالی که در هرجایی به سراغم می آید مرا محروم مکن .
ای محبوبم یک لحظه جدایی شما را تصور وتحمل نخواهم کرد

 عباس رسولی – اشنویه