۱- مسلمانان بیش از هزار سال در تمام زمینه ها سردارانه و پیشوایانه در جهان زیستند در حالیکه دنیای پیرامون آنان در جهالت موج می زد و سرشار از پدیده‌های عقب‌ماندگی و فروپاشی بود و در میانشان دوستداران علم و دانش به هدف یادگیری و کسب علم، آهنگ دیار مسلمانان می کردند. این چیزی نبود جز احساس عزت و سربلندی مسلمانان و افتخار آنها به دینشان در بین سایر ملت ها.
وسخن مشهور امیرالمومنین عمر بن الخطاب در این راستاست که می‌فرماید: ما قومی بودیم که خداوند متعال به وسیله دین اسلام به ما عزت بخشید هرگاه بخواهیم عزت را در غیر از اسلام بجوییم خداوند ما را ذلیل و خوار می گرداند و همچنین سخن ربعی بن عامر که گفته است: خداوند ما را از بین سایر ملت ها برگزیده تا بندگان خدا را از بندگی و اسارت انسان ها نجات دهیم و آنها را به سوی بندگی خداوند واحد راهنمایی کنیم و همچنین آنها را از تنگی و مشتقات دنیا برهانیم و آسایش اخروی را به آنان ارمغان بخشیم.
محمد اقبال لاهوری نسل اول مسلمانان را اینگونه به تصویر می کشد؛ با صدای بلند اعلام می کنیم که جز الله یگانه کسی دیگری نیست که هستی را به وجود آورده باشد و همه چیز را با برنامه ریزی دقیق خلق کرده باشد، خداوندا خاضعانه در محضر تو هستیم به امید پاداش تمام و کمالت و این که در جوار رحمتت قرار گیریم.
هاشم الرفاعی در خصوص عظمت این نسل و آنچه از نوشته‌ها و کردارها از آنان به جای مانده است می گوید:
قرن هاست این جهان را آباد ساختیم
و اجداد ما ما را در آن ماندگار کرده‌اند
و صفحاتی زرین و نورانی را از خود به جای گذاشتیم
بنابراین گذر زمان ما را فراموش نخواهد کرد و ما نیز آن را فراموش نخواهیم کرد.
۲_ در سده های اخیر ارتباط مسلمانان با پروردگارشان ضعیف و دنیا بر آن ها چیره شد وانواع فتنه‌ها در جامعه مسلمانان شیوع پیدا کرد در نتیجه دشمنان اسلام از این فرصت بهره برداری و سوء استفاده کردند و به کشورهای اسلامی هجوم آوردند و آنها را از هم پاشیدند و بر مردمان کشور ها چیره شدند و چیزی که سبب این دستاورد شد عبارت است از: برتری مالی ایشان و همچنین حضور دست پرورده هایشان اعم از افراد غرب زده و سکولار و سایر افکار بشری.
و این عاقبت از جانب خدا وند برای مسلمانان ناعادلانه نبود زیرا خداوند متعال به کسی ذره‌ای ظلم روا نمی دارد بلکه مجازاتی است برای آنها که منبع قدرت خود را رها کردند و در رکاب دشمنان خود قدم برداشتند. این همان مصداق کلام خداوند متعال است که می فرماید: در حقیقت خداوند حال و وضع قومی را تغییر نمیدهد تا آنکه حال و وضع خود را تغییر دهند. سوره الرعد/ آیه ۱۱
۳ _ حقیقت این وضعیت برخی از افراد را به این قناعت رسانده که اصلاح امور غیر ممکن وناامید کننده می باشد؛ زیرا که دعوتگران و مصلحین در این مسیر سختی های زیادی را متحمل شده اند و همواره در حال قربانی دادن هستند.
و در زمینه بازگشت امت اسلامی به مسیر خود و بازگرداندن شکوه و جلال به آن، استاد محمد احمد راشد این موضوع را در کتاب «المنطلق» تحت عنوان کسوف لا غروب برگزیده است که در آن آمده است که آنچه امت اسلامی امروزه در آن به سر می برد بسان یک خورشید گرفتگی است که به صورت موقت خورشید را در بر گرفته است و این حالت نادر و گذراست و به سرعت از بین می رود تا زمانی که حق طرفدارانی دارد و کسانی باشند که به سوی حق دعوت کنند اگرچه تعدادشان هم اندک باشد مخالفت دشمنانشان مانع کار آنها نمی‌شود و نهایتاً حقیقت همچنان ماندگار می‌ماند و باطل سست و بی ارزش.
استاد محمد احمد راشد در این زمینه می گوید: همانطور که پرندگان به هنگام خورشید گرفتگی در لحظاتی از روز به لانه های خود پناه می‌برند و با فطرت خویش می‌دانند که حادثه ای نادر روی داده است و تا غروب خورشید هنوز زمان زیادی مانده است و نور ضعیفی که باقی مانده منبع امیدی برای بازگشت سریع به نور زندگیست پس در انتظار می مانند و نمی خوابند.
بنابراین مومنان زنده دل نیز این گونه اند که با فطرت پاک خود درک می کنند اگرچه فاصله گرفتن از حاکمیت اسلام حادثه ای عجیب و غریب است اما به معنی غروب اسلام نیست. بلکه این یک حادثه ای نادر است که قطعاً پایان می یابد.
پایداری و پیوستگی طرفداران و پیروان حقیقت هر چقدر هم ضعیف باشند این نوید را می‌دهد که اسلام دوباره به زندگی مردم برمیگردد و دلیل محکمی برای بازگشت اسلام است.
۴_ بازگشت به اسلام در بسیاری از جنبه های زندگی به وضوح دیده می شود و شدت گرفتن جنگ علیه اسلام گواهی بر قدرت آن است به یاری خداوند شروع سپیده دم اسلام نزدیک است و در آن روز مومنان به یاری خدا شاد می گردند و خداوند هرکه را بخواهد یاری میکند و او شکست ناپذیر و مهربان است.
نویسنده : دکتر طلعت عفیفی
مترجم : زانا فاروقی مرداد ماه ۱۳۹۹
