برخی از دعوتگران دروس ابتدایی و تمامی حلقات تدریس و تربیت را ترک کرده و هیچ گونه فعالیتی در این زمینه ندارد و اگر از دلیل آن جویا می شوی در جواب می‌گویند: حضور کم رنگ مردم باعث شده تربیت و اصلاح را رها کنم ! پاسخ و توجیهی که همگی را شگفت زده می کند !
خطاب به این داعی و امثال او می‌گویم:
۱ـ تو مامور به تبلیغ دین هستی در هر حال و شرائطی چون رسول الله می‌فرمایند: بلغوا عنی و لو آیه( بخاری) وظیفه تو تبلیغ است و بدان که تو مکلف به جمع آوری مردم نیستی.
۲ـ مردم حضور سبز داشته باشند یا نه شما هنگام تبلیغ مٲجور هستی پس برای ادای مسئولیت اقدام جازم لازم است.
۳ـ آیا تا بحال نیندیشیده‌ای که دعوتگران مسیحی (تنصیری و تبشیری) به اقصی نقاط دور دست بی امکانات آفریقا سفر می‌کنند ؛ آن هم صرفاً بخاطر ابلاغ دین مسیح؟ آنان در این راه متحمل هرگونه زحمات و مشکلاتی می شوند ؛ شما چی ؟
۴- تاکنون فکر نکرده‌ای چرا مردم در حلقه دروس تو حاضر نمی‌شوند؟ شاید عدم حضور ایشان به دلایلی باشد از جمله”
ـ عدم اخلاص تو در کارهایت؛ در این صورت مصیبت از جانب توست نه آنان.
ـ شاید روش دعوت تو شاید مناسب حال آنان نیست.
ـ شاید موضوعات مفید برای آنان بازگو نمی‌کنی، نیازهای امروزی در بحثهایت گنجانده نیست.
ـ شاید سیستم صوتی مجهزی در اختیار نداری و این سبب عدم فهم کلام تو شده باشد، یا اینکه سیستم صوتی صدای مهیبی دارد که شنونده را ناراحت می‌کند، یا اینکه کلمات و جملات زیاد و بی فایده‌ای تکرار می‌کنید، یا اینکه مطلب را خوب ادا نمی‌کنید.
ـ شاید هم وقت تدریس تان مناسب نیست.
ـ شاید جزء افرادی باشید که از اطاله‌ی کلام لذت می برند! که سبب خستگی شنونده می‌شود پس چرا مطلب را مختصر ادا نمی‌کنید؟ هدف در سخنرانی اطاله کلام نیست بلکه هدف ابلاغ مطلب است به شنونده که هر چه مختصرادا شود بهتر است.
ـ شاید گاهی برخورد تو مناسب حال مردم و جوانان نیست لذا دل آزرده می‌شوند و در حلقه کلاس تو حاضر نمی‌شوند.
ـ شاید از جمله افرادی باشید که شیفته خود هستید و از خود تعریف می‌نماید! مثلا از الفاظی مانند؛ من، نزد من، برای من و… مردم از چنین افرادی خوششان نمی‌آید اگرچه دانشمند هم باشند.
ـ شاید گاهی موضوعی که مطرح می کنی تکراری است و مخاطبان تو چندین مرتبه آن را شنیده‌اند لذا مثمر ثمر نیست نزد ایشان.
ـ یا اینکه نحوه‌ی القای سخنانت آنان را جریحه‌دار کند! مثلا به آنان حمله می‌کنید ، طعنه می‌زنید، درشت حرف می‌زنید و..
ـ یا اینکه موضوع خاصی برای ارائه ندارید و پراکنده گویی می کنید و از هر دری حرف می‌زنید، یا اینکه مطلب را آغاز کرده‌اید اما با مطلب دیگری تمام می‌کنید؛ در نتیجه مردم از سخنانت فایده‌ای نمی برند !
۶ـ ای مبلغ و دعوتگر دینی ؛ آگاه باش هر زمانی توانستی براساس قواعد و اصول دعوت کنید مردم شیفته‌ی سخنرانی هایت می‌شوند و از آنان بازخورد نیکو می‌بینید.
۷ـ بدان حتی اگر یک نفر هم در کلاس ئرس تو حضور نیابد این نشانه بی لیاقتی و عدم اتخاذ اسباب دعوت از جانب تو نیست، کافی است که تو تمام زحمات لازم را بکشید و نتیجه را هم که در دست تو نیست به خدا واگذار کن..
منبع : سلطان بن عبدالله العمری
ترجمه : سعدی مرادی – بانه
