? عثمان بن عفان خداوند از او خشنود باد هرگز دلجویی پیامبر صلی الله علیه و سلم را فراموش نکرد آن روز که عثمان، نتوانست در بیعت رضوان حضور یابد و آن حضرت دست دیگرش را در دست خود گذاشت و گفت: این دست عثمان است!!
? کعب بن مالک هرگز آن دل جوی طلحه را فراموش نکرد، روزی که او پس از نازل شدن آیه مربوط به پذیرفته شدن توبه اش شادی کنان به مسجد رفت و هیچ یک از مهاجران به استقبال وی نرفت جز طلحه که از جا برخاست و پس از مدت ها دوری او را در آغوش گرفت و شادیش را با وی تقسیم کرد!
? ابوذر رحمه الله هرگز دلجویی پیامبر صلی الله علیه و سلم را از یاد نبرد آن روزی که او از همراهی مسلمانان در نبرد موته بازماند، وقتی مسلمانان بارهای شان را بر زمین گذاشتند و شبحی را از دور مشاهده کردند که به سوی آنان در حرکت بود، پیامبر صلی الله علیه و سلم آن قدر نسبت به ابوذر حسن ظن داشت که اطمینان داشت او از همراهی مجاهدان عقب نخواهد ماند پس آرزو کرد که ای کاش آن شبح ابوذر باشد و مرتب زمزمه می کرد: ابوذر باش؛ که بود!!
? مادر مومنان حضرت عایشه خداوند از او خشنود باد هرگز دلجویی آن زن را که در جریان افترا و افک بر او وارد شد و به اتفاق او گریه می‌کرد را فراموش نکرد!
✍ #یوسف_ساجدی
┏━━━━━━ ? ━┓
? @Sozimihrab ?
┗━ ? ━━━━━━┛
