اصول

آنچه باید درباره روزه و رمضان بدانیم(۵-۳)

    نویسنده: بریار

    مترجم: کلثوم حسن زاده

    فضیلت خواندن قرآن در رمضان:

    قرآن در این ماه مبارک، به وسیله جبرئیل امین بر محمد امین(صل الله¬وعلیه¬وسلم)  نازل شده است. همچنین آیا می¬دانید که تمام کتابهای آسمانی که بر پیامبران نازل شده¬اند، در این ماه بوده است؟ تنها قرآن در این ماه نازل نشده است، بلکه صحیفه¬های ابراهیم، تورات موسی، انجیل عیسی، زبور داود و قرآن محمد(صلوات الله و علیهم و اجمعین) نیز در این ماه نازل گشته¬اند.

    پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) می¬فرماید: «أنزلت صحف ابراهیم أول لیله من شهر رمضان و أنزلت التوراه لست مضت من رمضان و أنزل الإنجیل لثلاث عشره مضت من رمضان و أنزل الزبور لثمان عشره خلت من رمضان و أنزل القرآن لأربع و عشرین خلت من رمضان» (رواه الطبرانی فی الکبیر و أحمد فی مسند (حسن) الألبانی رقم ۱۴۹۷ فی صحیح الجامع) یعنی: «خداوند در اولین شب ماه مبارک رمضان، صحف را بر ابراهیم نازل نمود و تورات را نیز در ششمین روز و انجیل را در سیزدهمین روز رمضان نازل کرد، در هجدهمین روز زبور را نازل کرد و در بیست¬وچهارمین روز، قرآن را نازل کرد». یقیناً هیچ ماهی به مانند ماه رمضان نیست، چرا که خدای بزرگ آن را ویژه نزول کتابهای آسمانی قرار داده است و به روایتی از حسن بصری یکصد و بیست و چهار کتاب را بر روی زمین فرستاده است. (السنن الکبری۱۸۰۸۰)

    تلاوت قرآن و سخاوت آن در هر زمانی نیکوست، اما در رمضان مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. ابن عباس(رضی الله عنه) روایت می¬کند که پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) سخاوتمندترین شخص در تلاوت قرآن بود، و در رمضان سخاوت بیشتری نیز داشت، آنگاه که جبرئیل به نزد وی می¬آمد، هر شب قرآن را با وی می¬خواند. شکی در آن نیست که خواندن قرآن در رمضان دارای فضیلت و پاداش بسیاری است و پیشینیان از تمام کار و امورات دنیایی دست ¬کشیده و تنها به تلاوت قرآن را می¬پرداختند، این نیز توصیف الهی است برای کسانی که قرآن را زیاد تلاوت می¬کنند: «إِنَّ الَّذِینَ یَتلُونَ کِتَابَ اللهِ وَ أَقَامُوا الصَّلَاهَ وَ أَنفَقُوا مِمَّا رَزَقنَاهُم سِرَّا وَ عَلَانِیَهً یَرجُونَ تِجَارَهً لَن تَبُورَ» (فاطر/۲۹) «کسانی که کتاب خد را می¬خوانند و نماز را پا بر جایی می¬دارند و از چیزهایی که بدیشان داده¬ایم پنهان و آشکار بذل و بخشش می¬نمایند، آنان چشم امید به تجارتی دوخته¬اند که هرگز بی¬رونق نمی¬گردد و از میان نمی¬رود».

    خدای بزرگ قرآن را در ماه مبارک رمضان نازل نمود همانطور که می¬فرماید: «شهر رمضان الذی أنزل فیه القرآن» (البقره/۱۸۵) یعنی: «ماه رمضان ماهی است که در آن قرآن نازل شده است».

    رمضان ماه قرآن است و باید به سوی آن بازگردیم، البته نه تنها با قرائت، بلکه با خواندن، گوش فرا دادن و عمل کردن به اوامر و فرمانهایش و برای این کار نیز نباید منتظر خواست و میل خود باشیم، بلکه باید بدانیم که اگر بازنگردیم، در ایمانمان دچار تزلزل شده¬ایم. آنطور که خدای بزرگ می¬فرماید: «فَلَا وَ رَبِّکَ لَا یُؤمِنُونَ حَتَّی یُحَکُّمُوکَ فِیمَا شَجَرَ بَینَهُم ثُمَّ لَا یَجِدُوا فِی أَنفُسِهِم حَرَجًا مِمَّا قَضَیتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسلِیمًا» (النساء/۶۵) یعنی: «اما نه، به پروردگارت سوگند که آنان مژمن به شمار نمی¬آیند تا تو را در اختلافات و درگیریهای خود به داوری نطلبند و سپس ملالی در دل خود از داوری تو نداشته و کاملاً تسلیم قضاوت تو باشند».

    گاهی در زمینه¬های مختلف مشکلاتی رخ می¬دهد. مثلاً ما بر این باوریم که: «در زمین نباید بدکرداری و ظلم و ستم وجود داشته باشد، زیرا که خدای بزرگ ما را برای آبادانی خلق کرده و جانشین خود گردانیده است و در قرآن ما را بدان فرمان می¬دهد که مانع متجاوزگران باشیم». حال آنکه منافقان و کافران می¬گویند: این آزادی است و آزادی نیز حق انسان می¬باشد. اما حقی که به ویرانی زمین و زیستنی همچون حیوانات وحشی بینجامد، چه فایده¬ای دارد؟ آنگاه که چوپان از گله¬اش غافل باشد، به خوردن حرام و پایمال کردن حق دیگران روی می¬آورند. برای انسان¬ها نیز همانطور، هرگاه مسئولان نظارت نداشته باشند؛ مردم هر کار ناشایست و ناپسندی را انجام می¬دهند. مانند بریتانیا که برای هر ده نفر، دوربینی نظاره¬گر بر آنان گمراده¬اند و در نتیجه نمی¬توانند یک قدم کج بردارند، اما همین که دوربین خراب شود، شروع می¬کنند به دزدی و غارت خانه¬ها و مغازه¬های مردم. اما اسلام، مسلمانان را چنان تربیت می¬کند که هر گوشتی که از حرام تغذیه کند باید بسوزد، در هر لحظه نظارت خدایی را احساس می¬کنند که هیچ چیزی از وی پنهان نیست. پس باید در همه امورات کاملاً مطیع خدای بزرگ و پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) باشیم. خداوند در سوره¬ی نور آیه ۵۱ می¬فرماید: «إِنَّمَا کَانَ قَولَ المُؤمِنِینَ إِذَا دُعُوا إَلیَ اللهِ وَ رَسُولِهِ لِیَحکُمَ بَینَهُم أَن یَقُولُوا سَمِعنَا وَ أًطَعنَاج وَ أُلَئِکَ هُمُ المُفلِحُونَ» (نور/۵۱) یعنی: «مؤمنان هنگامی¬ که به سوی خدا و پیامبرش فرا خوانده می¬شوند تا میان آنان داوری کند¬، سخنشان تنها این است که می¬گویند: شنیدیم و اطاعت کردیم و رستگاران واقعی ایشانند».

    خدای بزرگ می¬فرماید که کسی که دزدی می¬کند باید دستش قطع شود. (بعد از آنکه همه امکانات زندگی برایش مهیا شد وکمبودی نداشت، در صورت ارتکاب به دزدی، باید دستش قطع شود. که البته این حکم، در طول شش قرن، تنها چهار بار اجرا شده است.) اما منافقان و کافران می¬گویند: این امری قدیمی است. اما آیا این گفته، طغیان و کافر شدن نیست؟ آیا درست است که نظر انسانی ضعیف بر فرمان خدایی که دانا بر همه چیز است و خیر و شر و حکمت هر چیزی را می¬داند، سبقت گیرد؟ در حالی که تنها افرادی پیروزمند هر دو جهان هستند که کاملاً مطیع اوامر خداوند باشند. آنچنان که خدای بزرگ می¬فرماید: «وَ مَن یُطِعِ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَخشَ اللهَ وَ یَتَّقهِ فَأُولَئِکَ هُمُ الفَائِزُونَ» (النور/۵۲) یعنی: «و هر کس از خدا و پیامبرش پیروی کند و از خدا بترسد و از (مخالفت فرمان) او بپرهیزد، این چنین کسانی (به رضایت و محبت خداوند و نعیم بهشت و خیر مطلق دست یافتگان و) به مقصود خود رسیدگانند».

    همپنین می¬فرماید: «وَمَا کَانَ لِمُؤمِنٍ وَلَا مُؤمِنَهٍ إِذَا قَضَی اللهُ وَ رَسُولُهُ أَمرًا أَن یَکُونَ لَهُمُ الخِیَرَهٌ مِن أَمرِهِمقلی وَمَن یَعصِ اللهَ وَ رَسُولَهُ فَقَد ضَلَّ ضَلَالَهً مَبِینًا» (الاحزاب/۳۶) یعنی: «هیچ مرد و زن مؤمنی، در کاری که خدا و پیامبرش داوری کرده باشند (و آن را مقرر کرده باشند) اختیاری از خود د رآن ندارند (و اراده ایشان باید تابع اراده خدا و پیامبرش باشد) هر کس هم از دستور خدا و پیامبرش سرپیچی کند، گرفتار گمراهی کاملاً آشکاری می¬شود».

    به همین خاطر شایسته نیست که امت قرآن در ماه قرآن، قرآن را از یاد ببرد و خود را به قوانین و اموراتی غیر از قرآن مشغول و پایبند نمایند. بلکه لازم است که به آغوش این قرآن بازگردیم و آیه به آیه آن را تلاوت نموده و به خاطر عشق به خدا و به پاس قدر دانی از پیشینیان خود که برای رساندن این قرآن به ما چقدر زحمت کشیده¬اند، بگوییم: «سَمِعنَا وَ أَطَعنَاصلی غُفرَانَکَ رَبَّنَا وَ إِلَیکَ المَصِیرُ» یعنی: «شنیدیم و اطاعت کردیم، پروردگارا ما را بیامرز و بازگشت همه به سوی توست».

    احادیث پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) در مورد تلاوت قرآن بسیار است که ما را به خواندن قرآن تشویق می¬کند و در اینجا تنها به چند مورد اشاره می¬کنیم:

أبو أسامه الباهلی(رضی الله عنه) روایت می¬کند که پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) می¬فرماید: «إِقرَءُوا القُرآنَ فَإِنَّهُ یَأتِی یَومَ القِیَامَهِ شَفِیعَاً لِأصحَابِهِ» یعنی: «قرآن را بخوانید، زیرا در روز قیامت برای صاحبش شفاعت می¬کند (برای قاریانی که به آن عمل می¬کنند)». الآن زمان آن است که دقایقی به فکر فرو رفته و روز واپسین را در ذهن خود تصور نماییم، روزی که مادر از جگر گوشه¬ای فرار می¬کند، پدر از پسرش و برادر از دست برادرش گریزان است، کسانی هستند که تا گردن در عرق خویش غرق شده¬اند و کسانی هم تا دهانشان و افرادی نیز هستند که نمی توانند حتی فریاد برآورند، در این میان تویی که قاری قرآن هستی، به امر الهی قرآن کریم می¬آید تو را از میان انبوه مردم، برگزیده و از آن نارحتی و سختی نجات خواهد داد. به راستی که زیبان در مقابل این لطف و مهربانی خداوند، از گفتن باز می¬ماند، جز اینکه بگوییم؛ سبحان الله.

ابو موسی اشعری(رضی الله عنه) می¬گوید: پیامبر خدا(صل الله¬وعلیه¬وسلم) می فرماید: «مَثَلُ المُؤمِنِ الَّذِی یَقرَأُ القُرآنَ مَثَلُ الأترُجَّهِ رِیحُهَا طَیِّبٌ وَ طَعمُهَا طَیِّبٌ وَ مَثَلُ المَؤمِنِ الَّذِی لَا یَقرَأُ القُرآنَ مَثَلُ التَّمرَهِ لَا رِیحَ لَهَا وَظَعمسهَا حَلَوٌ …» (بخاری و مسلم) یعنی: «مثال مؤمنی که قرآن می¬خواند، مانند میوه به است که هم بو و هم طعمش لذیذ است و مثال ایمانداری که قرآن نمی¬خواند، مانند خرما است که بوی ندارد و تنها طعمش شیرین است». متأسفانه مسلمانانی هستند که حتی نام آیات قرآن را نیز نمی¬دانند. درحالی که پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) نزد خداوند، به خاطر غفلت از قرآن، از آنها شکایت می¬کند، آنگونه که خدای بزرگ می¬فرماید: «وَ قَال الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَومِی اتَّخَذُوا هَذَا القُرآنَ مَهجُورًا» (الفرقان/۳۰) یعنی: «و پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) (شکوه¬کنان از کیفیت برخورد مردمان با قرآن) عرض می¬کند، پروردگارا! قوم من این قرآن را (که وسیله¬ی سعادت دو جهان بود) رها و از آن دوری کرده¬اند». بنابراین لازم است که همگی به سوی قرآن بازگردیم و حرف به حرف آن را خوانده و درک کنیم و قبل از آنکه پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم)  از دستمان شکایت کند، مردم را نیز به سوی قرآن راهنمایی نماییم.

یکی از نعماتی که خدای بزرگ به ما بخشیده است، خواندن قرآن می¬باشد که دارای پادش بزرگی می¬باشد. پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) می¬فرماید: «من قرأ حرفاً من کتاب الله فله به حسنه، والحسنه بعشر أمثالها لا أقول (الم) حرف. ولکن ألف، حرفٌ و لام حرف و مبم حرف». (صحیح الجامع/۶۴۶۹) یعنی: «هرکسی حرفی از قرآن را تلاوت نماید، خیری برای وی نوشته می¬شود و پاداش هر خیر نیز ده برابر است و نمی¬گویم که (الم) یک حرف می¬باشد. بلکه (الف یک حرف، لام یک حرف و میم نیز یک حرف) می¬باشد». پس اگر ما بگوییم (الم) که آیه آغاز سوره بقره می¬باشد، سی خیر و پاداش برایمان ثیت می¬شود. سبحان الله که خدای بزرگ تنها خواهان آن است که ما به مکان شایسته خود که بهشت پر ناز و نعمت می¬باشد، دست یابیم. چرا که با این کار ساده، اجر و پاداشهای بزرگی برایمان به ارمغان می¬آورد.

    خداوند نیاکان پیشین ما (سلف صالح) را رحمت کند که چه نیکو این فرموده¬ی پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) را درک کرده بودند. امام احمد(رحمهالله علیه) زمانی که رمضان می¬آمد تمام کلاسهای درسی خود را تعطیل می¬¬کرد و می¬گفت: رمضان ماه قرآن است و تنها به خواندن قرآن مشغول می¬شد. امام زهری(رحمهالله علیه) در ماه رمضان می¬فرمود: رمضان ماه خوردن (بعد از افطار) و خواندن قرآن می¬باشد. مالک بن أنس نیز با آمدن رمضان کلاسهای دینی و حدیث خود را تعطیل می¬کرد و به خواندن قرآن مشغول می¬شد. قتاده(رحمهالله علیه) قرآن را هر هفته یکبار ختم می¬کرد و در رمضان نیز هر سه شب یکبار و در ده شب اخر نیز هر شب، قرآن را ختم می¬کرد.

خدای بزرگ یارانی مختص به خود دارد، پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) می¬فرماید: «إن الله تعالی أهلین من الناس. قالوا: یا رسول الله من هم؟ قال: هم أهل القرآن أهل الله و خاصته». (صحیح الجامع/۲۱۶۵) یعنی: «خداوند از میان مردم، یارانی ویژه دارد. پرسیده شد: آنها چه کسانی هستند؟ فرمود: آنها یاران قرآن هستند (کسانی که قرآن را می¬خوانند) آنها یاران خداوند و ویژه هستند». در اسلام دو گروه وجود دارد؛ کافر و ایماندار (منافق را تنها خدا می¬شناسد ولی نشانه¬های زیادی دارند) و نمی¬توانیم در حد میانه این دو گروه باشیم، بلکه باید یکی را انتخاب کنیم. خداوند می¬فرماید: «إِنَّ الَّذِینَ یَکفُرُونَ بِاللهِ وَ رُسُلِهِ وَ یُرِیدُونَ أَن یُفَرِّقُوا بَینَ اللهِ وَ رُسُلِهِ وَ یَقُولُونَ نُؤمِنُ بِبَعضٍ وَ نَکفُرُ بِبَعضٍ وَ یُرِیدُونَ أَن یَتَّخِذُوا بَینَ ذَلِکَ سَبِیلًَا» (النساء/۱۵۰) یعنی: «کسانی که به خدا و پیامبرانش ایمان ندارند و می¬خواهند که میان خدا و پیامبرانش جدائی بیندازند (و بگویند که به خدا ایمان داریم، و لی به پیامبران ایمان نداریم) و می¬گویند که به برخی از پیامبران ایمان داریم و به برخی دیگر ایمان نداریم و می¬خواهند میان آن (کفر و ایمان) راهی برگزینند (ولی میان کفر و ایمان فاصله¬ای نیست و دو راه بیش وجود ندارد: راه کفر و راه دین)».

    یا باید قرآن و سنت پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) برنامه¬ی زندگی¬ات باشد یا ملحد بود. نمی¬توان که مسلمان بود ولی به برنامه¬های سکولاری اعتقاد داشت، که خدای بزرگ خطاب به چنین کسانی می¬فرماید: «أُولَئِکَ هُمُ الکَفِرُونَ حَقًّا وَ أَعتَدنَا لِلکَافِرِینَ عَذَابًا مُهِینًا» (النساء/۱۵۱) یعنی: «آنان جملگی بی¬گمان کافرند و ما برای کافران عذاب خوارکننده¬ای فراهم آورده¬ایم».

    یا اینکه به برخی آیات قرآن عمل کرده و در مورد برخی دیگر گفت که برای این عصر مناسب نیست. خداوند برای افرادی که چنین می¬پندارند عذابی سخت و دشوار آماده کرده است. خدای بزرگ می¬فرماید: «أَفَتُؤمِنُونَ بّبَعضِ الکِتَابِ وَ تَکفُرُونَ بِبَعضٍج فَمَا جَزَآءُ مَن یَفعَلُ ذَلِکَ مِنکُم إِلَّا خِزیٌ فِی الحَیَاهِ الدُّنیَا وَ یَومَ القِیَامَهِ یُرَدُّونَ إِلیَ أَشَدِّ العَذَابِقلی وَ مَا اللهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعمَلُونَ» (البقره/۸۵) یعنی: «آیا به بخشی از (دستورات) کتاب (آسمانی) ایمان می¬آورید و به بخش دیگر مفر می¬ورزید؟ برای کسی که از شما چنین کند، جز خواری  رسوائی در این جهان نیست و در روز رستاخیز (چنین کسانی) به سخت ترین شکنجه¬ها برگشت داده می¬شوند و خداوند از آنچه می¬کنید بی¬خبر نیست». پس چگونه از خداوند شرم نمی¬کنید؟

کسی که همدم قرآن باشد بر اساس آن میزانی که با آیات قرآن همراه بوده است، پله پله بالا رفته و آشیانه¬اش را به وی نشان می¬دهند، زیرا در دنیا مونس قرآن بوده است. پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) می¬فرماید: «یُقَال لصاحب القرآن اقرأ وارتق ورتل کما کنت ترتل فی الدنیا فإن منزلتک عند آخر ایه تقرؤها» (صحیح الجامع/۸۱۲۲)

    قرآن نباید تنها برای تعزیه یا هنگام تولد کودک یا برای قسم خوردن در دادگاه مورد استفاده قرار گیرد، زیرا قرآن تنها برای این موارد نازل نشده، قرآن راهنمای انسان برای رسیدن به سعادت هر دو جهان است.

نزول فرشتگان و آرامش برای کسانی که قرآن را قرائت کنند؛ پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) می¬فرماید: «وَ مَا اجتَمَعَ قَومٌ فِی بَیتٍ مِن بُیُتِ اللهِ یَتلُونَ کِتَابَ اللهِ وَ یَتَدَارَسُونَهُ بَینَهُم، إِلَّا نَزَلَت عَلَیهِمُ السَّکِینَهُ وَ غَشِیَتهُمُ الرَّحمَهُ وَ حَفَّتهُمُ المَلَائِکَهُ وَ ذَکَرَهُمُ اللهُ فِیمَن عِندَهُ» (المسلم) یعنی: «هرگاه گروهی در یکی از خانه¬های خدا (مسجد) جمع شوند و قرآن بخوانند و یا مدارسه کنند، قطعاً آرامش بر دلهایش نازل می¬شود و رحمت الهی آنها را می¬پوشاند و فرشتگان اطرافشان را گرفته و خداوند نیز نزد کسانی که پیشش هستند ذکر آنها را می¬کند». خواندن قرآن چنان آرامش بخش است که حتی کافران نیز بدان گوش فرا می¬دهند و می¬گویند بسیار لذت بخش است زیرا دل را شکوفا می¬کند. همچنین از چنان فصاحت و بلافت بی¬نظیری برخوردار است که حتی کسانی که زبان قرآن را نمی¬دانند، آن را می¬شناسد. مثلاً اگر برای یک شخص بیگانه که زبان¬های خاورمیانه را نشناسد، چند آیه¬ای از قرآن بخوانید و از طرف دیگر چند جمله¬ای به زبان عربی و غیر قرآنی، البته با همان آواز قرآنی بخوانید. آن شخص فوری اختلاف را احساس می¬کند، زیرا قرآن به دل را آرامش می¬دهد.

بر شخص قرآن خوان لباس احترام و اکرام پوشانده می¬شود و تاج سروری بر سرش نهاده می¬شود. پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) می¬فرماید: «یجیء صاحب القرآن یوم القیامه، فیقول: یا رب حله، فیلبس تاج الکرامه، ثم یقول: یا رب زده فیلبس حله الکرامه» (حسن/صحیح اجامع/۸۰۳۰) یعنی: «شخص قرآن خوان در روز قیامت در حضور خداوند حاضر می¬شود و قرآن می¬فرماید: پروردگارا بر سرش بگذارید، و تاج اکرام بر سرش گذاشته می¬شود. دوباره قرآن می¬فرماید: پروردگارا بیشتر بر وی ببخش و آنگاه لباس احترام را به وی می¬پوشانند».

خواندن و قرائت قرآن موجب سربلندی و سرافرازی هر دو دنیا می¬شود. امیر المؤمنین(رضی الله عنه) روایت می¬کند که پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) می¬فرمود: «إِنَّ اللهَ یَرفَعُ بِهَذَا الکِتَابِ أَقوَامًا وَ یَضَعُ بِهِ آخَرِینَ» (مسلم) یعنی: «قطعاً خداوند به وسیله این قرآن اقوام و ملتهایی را پیروزمند و سربلند می¬کند و ملتهایی را نیز خوار می¬گرداند». سربلند می¬کند؛ یعنی با خواندن و عمل بدان موجب سربلندی آنها می¬شود. سرنگون می¬کند؛ یعنی با دور افتادن از قرآن و عمل نکردن بدان سقوط می¬کنند. زمانی که عرب¬ها عامل قرآن بودند، خدای بزرگ آنها را قدرت بخشید و زمانی که آن را رها کردند و به دنبال هوا و هوس خویش رفتند، متفرق و سست و زبون شدند. آنگاه که ما کردها آن را یافتیم، خداوند ما را نیرومند گردانید و مالک سرزمین خویش بودیم، اما زمانی¬که به آن پشت کردیم، پارچه پارچه شدیم. زمانی که ترکها آن را برداشتند نصف زمین را در دست گرفتند، اما آنگاه که بدان پشت کردند، تبدیل به آن سرزمین کوچک زیر سلطه (قبرس) شدند.

اگر می¬گویی که خواندن آن را بلد نیستی، ببینید که پاداش خواندن آن برای کسی که با سختی آن را می¬خواند چقدر بزرگ می¬باشد. پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) می¬فرماید: «المَاهِرُ بِالقُرآنِ مَعَ السَّفَرَهِ الکِرَامِ البَرَرَهِ، والَّذِی یَقرَأُ القُرآنَ وَ یَتَتَعتَعُ فِیهِ وَ هُوَ عَلَیهِ شَاقُّ، لَهُ أَجرَانِ» (بخاری و مسلم) یعنی: «کسی که قرآن را روان و درست بخواند، با پیامبران و فرشتگان خوب و پاک و اکرام و نزدیک عرش الهی همراه می¬شود، کسی هم که قرآن را می¬خواند و دچار لکنت زبان می¬شود و با زحمت آن را می¬خواند، دو پاداش دریافت می¬کند». در اسلام هیچ اجباری وجود ندارد، اما برای بدست آوردن آن باید تلاش نمود. خداوند می¬فرماید: «لَا إِکرَاهَ فِی الدِّینِصلی قَد تَبَیَّنَ الرُّشدُ مِنَ الغَیِّ» (البقره/۲۵۶) یعنی: «به هیچ وجه اجبار در دین وجود ندارد، چرا که هدایت و کمال از گمراهی و ضلال مشخص شده است».

    این ماه مبارک رمضان است و لازم به هیچ توصیفی نیست، چرا که احادیث پیامبر(صل الله¬وعلیه¬وسلم) در مورد فضیلت خواندن قرآن کافیست.

و الحمدلله رب العالمین

نویسنده: بریار

منابع:                                    برای مطالعه بخش نخست این مقاله کافیست اینجا کلیک کنی

قرآن کریم                                   برای مطالعه بخش بخش دوم این مقاله کافیست اینجا کلیک کنی

تفسیر نور(مترجم) رامان و ئاسان(نویسنده)

صحیح بخاری و صحیح مسلم

فقه السنه (سید سابق)

روژوو (آزاد نجم الدین)

الشیخ کریکار (ساتی یاد)

الشیخ محمد حسان (الکلمه)

الشیخ نبیل العوضی (الفضائل)

الشیخ محمد العرفی:  HYPERLINK “http://islamqa.info” http://islamqa.info

                            HYPERLINK “http://ar.islamway.com” http://ar.islamway.com                

   HYPERLINK “http://www.dorar.net” http://www.dorar.net

نمایش بیشتر

کلثوم حسن زاده

@@نویسنده و مترجم و شاعر ایران - آذربایجان غربی - سردشت

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا