حکم حمل آیات قرآن در جیب و قرآن های جیبی به منظور حفظ انسان از چشم زخم ، حسادت و یا به خاطر جلوگیری از بلاهای دیگر چیست؟
آیا از دیدگاه دین عملی پسندیده است یا خیر؟
ویا اینکه آویزان کردن قرآن در ماشین به منظور مصون ماندن از بلا و مصیبت درست است یاخیر؟
خداوند متعال قرآن را برای تلاوت و تدبر در آیاتش نازل فرموده ، قرآن کتاب هدایت است ، باید در آن اندیشه کرد و احکامش را فهم و درک نمود و آن را برنامه عملی زندگی خود قرار دهیم.
قرآن کتابی است شفابخش، بیمارهای روحی و روانی را شفا می بخشد، قرآن کتاب موعظه و یادآوری است.
و انسان را از شرک ، گناه و آلودگی های معنوی پاک می گرداند.
خداوند متعال در سوره یونس آیه 57 می فرماید: ( يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِّمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ) ای مردمان! از سوی پروردگارتان برای شما اندرزی (جهت رهنمود زندگی) و درمانی برای چیزهائی که در سینه‌ها است (همچون کفر و نفاق و کینه و ستم و دشمنی با حق و حقیقت) آمده است (که قرآن نام دارد) و هدایت و رحمت برای مؤمنان است.
و همچنین در سوره زمر آیه 23 می فرماید: (اللَّـهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّـهِ ۚذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ) خداوند بهترین سخن را (به نام قرآن) فرو فرستاده است. کتابی را که (از لحاظ کاربرد و گیرائی الفاظ، و والائی و هم‌آوایی معانی، در اعجاز) همگون و (مطالبی چون مواعظ و براهین و قصص، و مسائل مقابل و مختلفی همانند: ایمان و کفر، حق و باطل، هدایت و ضلالت، خیر و شر، حسنات و سیّئات، بهشت و دوزخ، البتّه هر بار به شکلی تازه و به شیوه‌ای نو، در آن) مکرّر است. از (شنیدن آیات) آن لرزه بر اندام کسانی می‌افتد که از پروردگار خود می‌ترسند، و از آن پس پوست هایشان و دل هایشان (و همه‌ی وجودشان) نرم و آماده‌ی پذیرش قرآن خدا می‌گردد (و آن را تصدیق و بدان عمل می‌کنند). این (کتاب مشتمل بر) رهنمود الهی است و خدا هر که را بخواهد در پرتو آن
راهیاب می‌سازد، و خدا هر که را گمراه سازد، اصلاً راهنما و راهبری نخواهد داشت.
خداوند متعال قرآن را معجزه جاویدان پیامبر(ص) قرار داده است و آیات قرآن بیانگر این موضوع است که پیامبر(ص) رسول خداست برای عموم مردم ، تا اینکه شریعت و پیام الهی را به آنان تبلیغ نماید
همانطور که خداوند در آیات 50 تا 51 سوره عنکبوت می فرماید:( وَقَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَاتٌ مِّن رَّبِّهِ ۖ قُلْ إِنَّمَا الْآيَاتُ عِندَ اللَّـهِ وَإِنَّمَا
أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٥٠﴾أَوَلَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَرَحْمَةً وَذِكْرَىٰ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ) انگار معجزه‌ی قرآن را کافی نمی‌دانند) و می‌گویند: چه می‌شد اگر معجزاتی (همچون عصای موسی و ید بیضاء) از سوی پروردگارش بدو عطاء می‌گردید! (تا ما با دیدن چنین معجزه‌های محسوسی ایمان می‌آوردیم). بگو: معجزات همه متعلّق به خدا است (و آنچه او بخواهد رخ می‌دهد)، و من
تنها بیم دهنده‌ی روشنگری هستم و بس.(۵۰) آیا همین اندازه برای آنان کافی و بسنده نیست که ما این کتاب را بر تو نازل کرده‌ایم و
پیوسته بر آنان خوانده می‌شود (و دائماً در طی قرون و اعصار، همگان را به مبارزه می‌خواند و معجزه‌ی جاویدان یزدان می‌ماند؟)
مسلّماً در (نزول) این (کتاب) رحمت بزرگی (در حق بندگان) و تذکّر سترگی است (برای کسانی که درهای قلب خود را به روی حقیقت می‌گشایند).
قرآن در واقع کتاب قانون و شریعت الهی است ، و آیة بالغة و معجزه جاویدان خداست که برای پیامبر(ص) فرستاده است.
روایت شده که پیامبر(ص) جهت رقیه و دعا سوره های اخلاص ، ناس و فلق را بر خویشتن خوانده است و به ثبوت رسیده که پیامبر(ص) دعا را به شرطی که خالی از خرافات و شرک بوده و ازآیات مبارکه قرآن باشد جائز دانسته است.
ولی از پیامبر(ص) به ثبوت نرسیده است که ایشان قرآن را جهت محفوظ ماندن از چشم زخم و حسادت و غیره ، بر دیوار منزل یا مرکب خویش آویزان کرده باشد در حالی که قرآن بر پیامبر(ص) نازل شده است و کاملاً بر احکام آن آگاه بودند. پیامبر(ص) هیچ گاه آیات قرآن را در جیب خود برای دفع شر و جلب نفع یا جهت پیروزی بر دشمن حمل نکرده اند، اگر این کار درست و شرعی می بود حتماً خود این کار را می کرد و به مردم هم ابلاغ می نمود
و طبق این آیه 67 سوره مائده عمل می نمود که می فرماید : ( يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ ۖ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّـهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ )ای فرستاده (ی خدا، محمّد مصطفی!) هر آنچه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده است (به تمام و کمال و بدون هیچ گونه خوف و هراسی، به مردم) برسان
(و آنان را بدان دعوت کن)، و اگر چنین نکنی، رسالت خدا را (به مردم) نرسانده‌ای (و ایشان را بدان فرا نخوانده‌ای. چرا که تبلیغ جمیع اوامر و احکام بر عهده تو است و کتمان جزء از جانب تو، کتمان کلّ بشمار است). و خداوند تو را از (خطرات احتمالی کافران و اذیّت و آزار ) مردمان محفوظ می‌دارد (زیرا سنّت خدا بر این جاری است که باطل بر حق پیروز نمی‌شود. و) خداوند گروه کافران (و مشرکانی را که درصدد اذیّت و آزار تو برمی‌آیند و می‌خواهند برابر خواست آنان دین خدا را تبلیغ کنی، موفّق نمی‌گرداند و به راه راست ایشان) را هدایت نمی‌نماید.
بنابراین آویزان نمودن آیات در منزل یا ماشین و حمل کردن آن با خود و نوشتن آیات بر روی گردنبندهای طلا و نقره جایز نبوده و نمی باشد. پیامبر(ص) در حدیثی می فرماید: (مَن عَلَقَ تمیمة فقد اشرک) هر کس دعای را آویزان کند دچار شرک شده است. راه احمد
والسلام علی من اتبع الهدی
منبع : سایت الالوکه
ترجمه : خلیل پارسا
خیلی ممنون واقعا استفاده کردیم خداوند خییره تون بده