آیا گناه پایان راه است؟

بنده بارها از افراد مختلف شنیده ام که می گویند: نماز نمی خوانیم و روزه نمی گیریم چون بسیار گناه کاریم و نمی توانیم انجام این گناهان را با عبادات یکجا در قلب خود جمع کنیم!!  قلب ما هنوز از انجام معاصی لذت می برد و خجالت می کشیم با این قلب که سیاه شده از گناه رو به خدا کنیم و او را بخوانیم.

این مسئله ناشی از عدم شناخت خداوند است و برای حل این حالت و تمسک به عبادت بهتر آن است که به کتاب الله مراجعه کنیم و دوای قلب سیاه خود را آنجا پیدا کنیم چرا که الله تعالی می فرماید:

يا أيها الناس قد جاءتكم موعظة من ربكم وشفاء لما في الصدور وهدى ورحمة للمؤمنين ﴿۵۷/یونس﴾

 اى مردم، به يقين، براى شما از جانب پروردگارتان اندرز و درمانى براى آنچه در سينه هاست، و رهنمود و رحمتى براى گروندگان به خدا آمده است.

پس دوای این درد هم باید در قرآن باشد بیایید تا باهم به آیات قرآن مراجعه کنیم:

الله تعالی می فرماید:

قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿۵۳﴾

 بگو: «اى بندگان من-كه بر خويشتن زياده روى روا داشته ايد- از رحمت خدا نوميد مشويد. در حقيقت، خدا همهء گناهان را مى آمرزد، كه او خود آمرزندهء مهربان است. (۵۳/زمر)

وچه کسی از الله صادق تر است؟ آیا گناهان شما شامل مغفرتی که این آیه از آن سخن گفته نمی شود؟!

حال به این آیات نیز توجه کنید:

والذين لا يدعون مع الله إلها آخر ولا يقتلون النفس التي حرم الله إلا بالحق ولا يزنون ومن يفعل ذلك يلق أثاما ﴿۶۸﴾ يضاعف له العذاب يوم القيامة ويخلد فيه مهانا ﴿۶۹﴾ إلا من تاب وآمن وعمل عملا صالحا فأولئك يبدل الله سيئاتهم حسنات وكان الله غفورا رحيما ﴿۷۰/الفرقان﴾

 و كسانى اند كه با خدا معبودى ديگر نمى خوانند و كسى را كه خدا[خونش را] حرام كرده است جز به حق نمى كشند، و زنا نمى كنند، و هر كس اينها را انجام دهد سزايش را دريافت خواهد كرد. (۶۸) براى او در روز قيامت عذاب دو چندان مى شود و پيوسته در آن خوار مى ماند. (۶۹) مگر كسى كه توبه كند و ايمان آورد و كار شايسته كند. پس خداوند بديهايشان را به نيكيها تبديل مى كند، و خدا همواره آمرزندهء مهربان است. (۷۰)

پس ای کسی که سنگینی گناهان را بر خود احساس می کنی امیدت را از دست نده و هرچه زودتر به درگاه الله توبه کن که او مهربان و توبه پذیر است.

دیدیم که راه بازگشت همیشه و تا وقتی که درقید حیاتیم به رویمان باز است البته اگر قصد بازگشت کنیم:

له معقبات من بين يديه ومن خلفه يحفظونه من أمر الله إن الله لا يغير ما بقوم حتى يغيروا ما بأنفسهم وإذا أراد الله بقوم سوءا فلا مرد له وما لهم من دونه من وال ﴿رعد/۱۱﴾

 براى او فرشتگانى است كه پى در پى او را به فرمان خدا از پيش رو و از پشت سرش پاسدارى مى كنند. در حقيقت، خدا حال قومى را تغيير نمى دهد تا آنان حال خود را تغيير دهند. و چون خدا براى قومى آسيبى بخواهد، هيچ برگشتى براى آن نيست، و غير از او حمايتگرى براى آنان نخواهد بود. (۱۱)

خوشا بحال کسی که قبل از مرگ به سوی خدا بازگردد (به وسیله توبه)وسعی کند که خود را تغییر دهد.!!

دوستانم باوجود لطف زیاد الله ؛ نباید فراموش کنیم که در صورت پشت کردن به فرامین الله و پیروی از نفس فقط به خود ضربه زده و به نفس خود ظلم کرده ایم چرا که الله بی نیاز ستوده است.

چنان که موسی خطاب به قومش می فرماید:

وقال موسى إن تكفروا أنتم ومن في الأرض جميعا فإن الله لغني حميد ﴿ابراهیم/8﴾

 و موسى گفت: «اگر شما و هر كه در روى زمين است همگى كافر شويد، بى گمان، خدا بى نياز ستوده [صفات ] است.»

حال به این آیات توجه فرمایید:

ومن جاهد فإنما يجاهد لنفسه إن الله لغني عن العالمين ﴿عنکبوت/6﴾

 و هر كه بكوشد، تنها براى خود مى كوشد، زيرا خدا از جهانيان سخت بى نياز است.

خلاصه مطلب:

هر یک از ما در مسیر زندگی ممکن است اشتباهات و گناهانی(گاها بزگ)انجام دهیم وبعد از انجام آن بشدت پشیمان شده و ناراحت شویم و خود را سرزنش کنیم دراین حالت شیطان سعی می کند انسان را نا امید کند و او را از ذکر الله دور سازد چرا که با ذکر الله است که دل ها آرام می گیرد او سعی می کند که انسان را بیشتر در باتلاق گناهان غرق کند در این شرایط تصمیم عاقلانه این است که به سوی خداوند باز گردیم و رو به درگاه او کرده و از او آمرزش بخواهیم و برای جبران اشتباهاتمان بیش از پیش خدا را یاد کنیم.

ادریس اسلام نژاد