خانواده

ارتباط بین روزه وتقوا و قرآن 

برای پی بردن به ارتباط این سه لازم است به یکی از خصوصیات قرآن اشاره کنیم:

قرآن در آیات زیادی تأکید می کند که آیات و احکام آن برای همه سودمند نمی افتد و هر کسی اهلیت و لیاقت فهم و عمل به قرآن را پیدا نمی کند.

خداوند در صدر سوره بقره بعد از معرفی قرآن به عنوان کتاب بری از ریب می فرماید:

هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ (بقره/۲)«راهنمای پرهیزگاران است. »

در آیات دیگر نیز بر این امر تاکید شده است.

فَذَکِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّکْرَى * سَیَذَّکَّرُ مَن یَخْشَى (أعلی/۹-۱۰)‏« اگر پند و اندرز سودمند باشد، پند و اندرز بده. ‏‏کسی که (احساس مسؤولیّت می‌کند و از خدا) می‌ترسد، پند و اندرز خواهد گرفت. » ‏

فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن یَخَافُ وَعِیدِ (ق/۴۵)«کسانی را به وسیله قرآن پند و اندرز بده که از بیم دادن و تهدید کردن من می‌ترسند. »

این آیات و آیات شبیه این می رساند که هر کسی، توفیق دست یابی به هدایت ربانی نمی یابد. بلکه کسانی که از تقوای درونی برخوردار هستند چنین شایستگی را به دست می آورند.

می دانیم که روزه از اسباب رسیدن به تقواست و تقوی زمینه ساز فهم و عمل به قرآن است. پس خداوند حکیم در ظرف زمانی نزول قرآن (رمضان)، مؤمنین را به صیام امر نموده است تا از طریق آن باتقوا شوند. بتوانند به قرآن منزل در آن ماه مهتدی گردیده و تذکر یابند. بدین ترتیب مشخص می گردد که روزه برای تقوا و تقوا در خدمت قرآن می باشد.

مطلبی دیگر نیز لازم است در اینجا به آن اشاره کنیم و آن اینکه چگونه روزه باعث تقوا می شود؟

یکی از مواردی که دعوتگران در طرح و ارائه دین لازم است مدنظر قرار دهند، رعایت خطاب و گفتمان مناسب برای مخاطبین خود می باشد. خطاب باید واضح و معقول و قابل فهم باشد. ما نباید رابطه روزه و تقوا را معما گونه و رمز آلود مطرح کنیم.

تقوا به معنی امتثال اوامر و اجتناب نواهی زمانی حاصل می گردد که نفس بتواند از آنچه مطلوب آن است خودداری کند. بی تقوایی آن است که انسان تابع نفس باشد و نتواند در مقابل آن ایستادگی کند.

رمضان و روزه مدرسه سی روزه ای است که ما باید قدرت ترمز و بازدارندگی برای نفس در خود ایجاد کنیم. در طول ماه رمضان انسان آگاهانه به قصد تعبد و فرمانبری، نفس را از آنچه مطلوب آن است (خوردن آشامیدن و روابط زناشویی) باز می دارد.

در این عمل که هوشیارانه صورت می گیرد و فرد از سایر تقویت کننده های ایمانی همچون نمازهای جماعت و نوافل، تلاوت قرآن، شب زنده داری و…. استفاده می کند، نفس را به ترک منهیات و امتثال اوامر تمرین می دهد و بدین ترتیب به تقوا می رسد.

صیام که در لغت به معنی سخت خودداری کردن می آید، بهترین فرصت را فراهم می سازد تا نفس در مسیر پیروی از برنامه خداوند (قرآن) قرار گیرد. بنابراین لازم است قرآن و جایگاه آنرا بشناسیم. انسان مسلمانی که درون را قلمرو حاکمیت خداوند قرار داده و باور ها را بر اساس آن تنظیم نموده است، با استفاده از روزه به تقوا می رسد تا بتواند رفتار و سلوک خود را موافق با اعتقاد و باورهایش قرار دهد. فقط در این صورت است که می تواند قرآن را برنامه ی زندگی خود قرار دهد.

سعد الدین صدیقی

منبع : تابش

نمایش بیشتر

ســــۆزی میــــحڕاب

سایت ســــۆزی میــــحڕاب در آذرماه 1392 با همت جمعی از اهل قلم خوشنام و گمنام تاسیس شد ســــۆزی میــــحڕاب بدون جنجال و در اوج عملگرایی به ترویج مبانی میانه روی می پردازد ســــۆزی میــــحڕاب با هیچ جریان و هیچ احدی درگیری ندارد ســــۆزی میــــحڕاب رسالتی جز همزیستی و دگرپذیری ندارد

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا