اصول

امامت کودک درنماز جماعت ازدیدگاه فقهای اسلامی

 امامت کودک یا در نماز نافله صورت می گیرد و یا در نماز واجب انجام می پذیرد:
مسأله اول:امامت کودک درنمازهای واجب:

بین علما در این رابطه اختلاف نظر هست و دو دیدگاه وجود دارد
@دیدگاه اول:امامت کودک صحیح است ، این یکی از نظرات و آراء امام شافعی رحمه الله می باشد.

درروایتی از امام احمد که آجری نیز آن را انتخاب کرده و دراین زمینه ادله هم دارند از عمروبن سلمه ثابت شده که پیامبر(ص) به پدرعمرو فرمود:بین خود کسی را که ازهمه بیشتر قران ازحفظ دارد امام قرار دهید) نگاه کردند ،دیدند کسی بیشتر ازمن قران ازحفظ ندارد؛در حالی که من سواری می کردم وشش یا هفت سال سن داشتم مرا درنماز پیش انداخته وامام خود کردند.بخاری حدیث ۴۳۰۲
صحابه کرام(رض) عمرو را امام خود قرار داده اند واین در حالی بوده که رسول اکرم(ص) درقید حیات بودند واگرامامت کودک جایز نمی بود حتما آن را بیان می نمودند و تاخیر بیان از وقت نیاز صحیح نیست و این خود به منزله تأیید ازطرف رسول اکرم(ص) می باشد.
دلیل دوم طرفداران این دیدگاه:

درصحیح مسلم از ابو سعید خدری روایت شده که رسول اکرم(ص) فرمودند:هرگاه سه نفر بودند یکی از آن ها امامت را برعهده بگیرد ،شایسته ی امامت کسی است که اقرأ و با سوادتر باشد.صحیح مسلم حدیث ۶۷۲
پیامبر(ص)امامت را حق کسی می داند که عالم تر و باسوادتر باشد وبین بالغ وبچه اهل تمییز فرقی ننهاده است و چه بسا بچه ای از افراد بالغ باسوادتر باشد.
@دیدگاه دوم:

حنفی ها و مالکی ها وحنابله امامت کودک در نماز واجب را صحیح نمی دانند و به این حدیث استدلال می کنند :امام برای این است که بدان اقتدا کنید و از جرکاتش پیروی نمائید ، هرگاه به رکوع رفت همراه او به رکوع بروید،وهرگاه سمع الله راگفت بگویید: ربنا لک الحمد…بخاری ومسلم
پیامبر(ص)از اختلاف در مورد امام نهی کرده و نماز بر انسان های بالغ ،واجب ولی برکودک نابالغ ، مستحب است چون تکلیفی برکودک نیست.

 و درصورت به وجود آمدن اختلاف بین امام و مأموم برسر امامت کودک ،پیامبر(ص) نهی کرده است که این برعدم صحت امامت کودک دلالت می کند.
همچنین به حدیث علی(رض) استدلال می کنند که گفته پیامبر فرموده است:واجبات از سه کس برداشته شده:ازکودک تا وقتی بالغ شود،ازدیوانه تا وقتی که جنونش ازبین برود،واز کسی که خوابش برده است تا وقتی که ازخواب بیدار شود.
می گویند:پس وقتی که تکلیف از کسی برداشته شده ،امامتش نیز صحیح نیست .
**قول راجح

نظریه امام شافعی می باشد که در سند ایشان به صراحت به این امر پرداخته شده ولی در استدلال اصحاب دیدگاه دوم حدیث به عدم اختلاف بین امام ومأموم صراحت دارد ودر روایت علی نیز مقصود رفع تکلیف است نه عدم صحت امامت کودک.

 

@ مسأله دوم:امامت کودک درنوافل
دراین مورد نیز همانند موضوع اول اختلاف رای وجود دارد وعلما بردو رای هستند.
رای اول:امام شافعی ومالک واحمد ویارانشان ،امامت کودک درنوافل را مجازمی شمرند.
شافعی ها می گویند:وقتی امامت کودک درنماز فرض جایزاست پس درنماز نافله وسنت هیچ مشکلی ندارد.
حنابله ومالکیه امامت کودک را درنماز واجب صحیح نمی دانند ولی بخاطرتخفیف درنافله ان را جایزدانسته اند.
رای دوم:امامت کودک درنوافل رانیز صحیح نمی دانند واین رای ودیدگاه حنفی ها می باشد.
آنان می گویند:درعدم صحت امامت کودک در نماز فرض و سنت  فرقی نیست و به همان دلیل قبلی که درنماز فرض پیامبر(ص) به عدم اختلاف برسر امام نهی فرموده بود ،استدلال می کنند.

 ولی راجح درست بودن امامت کودک در نماز نافله می باشد.

منبع : امام المسجد

ترجمه:محمود خالدی زاده

نمایش بیشتر

محمود خالدی زاده

@نویسنده و مترجم @ آذزبایجان غربی - مهاباد @ شغل : امام جماعت مسجد

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا